رد پای شبکه بهائیت
آن سوی نمایش کشف حجاب
جمعه ۱۳ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۱۴
کد مطلب: 587828
به گزارش جهان نيوز؛ محمد ایمانی طی یادداشتی در کانال تلگرامی اش درباره حجاب نوشت: ماجرای "سر چوب زدن روسری" توسط چند زن، ظاهری دارد و باطنی. باطن این سناریو، به حزب انگلیسی-صهیونیستی بهائیت باز می گردد. این فرقه جعلی، با تحریف دین و برای مبارزه با اسلام ساخته شد و بر اساس برنامه از قبل تدوین شده، ارکان سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی رژیم پهلوی را قبضه کرد.
اغلب نخست وزیران و وزیران رژیم، روسای ساواک و شهربانی، سران ارتش، سیاست گذاران و کارفرمایان اقتصادی، مدیران کارتل های مطبوعاتی و فرهنگی و هنری، اعضای باند بهائیت بودند و با انگلیس و آمریکا و اسرائیل، در زمینه غارت منابع ملت ایران و تعمیق وابستگی های کشور پیوند داشتند.ستیزه جویی با حجاب و عفاف، ریشه در سیاست غیرت زدایی داشت؛ چرا که اگر غیرت در میان ملتی برقرار بود و اسیر شهوت و انحطاط اخلاقی نمی شدند، قطعا علیه استعمار و استبداد بر می آشفتند.
حرمت زدایی از حجاب، کاری بود که بهائیت با کشف حجاب طاهره قرة العین استارت زد و سپس به عنوان سیاست اجبار و سرکوب برای کشف حجاب، به رضاخان دیکته شد. پهلوی ها به مدت 54 سال کوشیدند ریشه های عفاف و حجاب و حیا را بسوزانند و نسل جوان را گرفتار و سرگرم خود کنند.
با این اوصاف، باید ماجرای روسری برداشتن چند زن ظرف چند ثانیه و انتشار تصاویر آن برای تداعی یک حرکت خودجوش را باید یک پروژه ارزیابی کرد؛ پروژه انتقام گرفتن صهیونیسم مسیحی از انقلاب اسلامی. زوایای دیگر این پروژه را می توان قبلا در ترویج بی حیایی در برخی محصولات هنری و همچنین ملاقات های امثال فائزه هاشمی و نوری زاد با بازداشتی های بهائیت مشاهده کرد. به خاطر داشته باشیم که در حرمت شکنی عاشورای 88، برخی اعضای این باند صهیونیستی-انگلیسی نقش داشتند و در کنار اعضای سازمان تروریستی منافقین دستگیر شدند. پس از آن هم برخی عناصر فراری مدعی اصلاح طلبی، در خارج کشور به دستور بهائیت، کشف حجاب کردند و و یکی از همین ها(شادی-ص)ضمن برداشتن حجاب، جام شراب را در کنار کتیبه های عاشورایی نشان داد تا حرمت شکنی بیشتری کرده باشد.
مجید محمدی از اعضای حلقه کیان و از عناصر فراری همسو با بهائیت است. او مهر 1388 در وبسایت رادیو فردا، درباره اصرار فتنه گران همسو با صهیونیسم مسیحی برای حرمت شکنی و اباحیگری دینی نوشت «اعضای جنبش سبز اهل ریاضت نیستند. می‌خواهند با شورت کوتاه و تاپ بیرون بیایند. می‌خواهند سینه بزنند و اگر هوس کردند، لیوان شرابی بنوشند... آنها در ملأ عام روزه خواری می‌کنند و نصرمن الله و فتح قریب سر می‌دهند. در نماز جمعه با کفش و به صورتی مختلط پشت سر هاشمی نماز می‌خوانند و جای صلوات، سوت و کف می‌زنند»!
