جهان نيوز - "ناراضی تراشی عمدی" کار چه کسانی است؟

ضلع اول پروژه اعتراضات براندازانه در کشور، ناکارآمدی و ایجاد و انباشت نارضایتی در بخشی از جامعه توسط مسئولین است.

به گزارش جهان نیوز؛ محمد عبداللهی در کانال تلگرامی اش نوشت:

اشتباه است اگر فکر کنیم اعتراضات و آشوبها، صرفا منشأ خارجی دارد.
1. ضلع اول پروژه اعتراضات براندازانه در کشور، ناکارآمدی و ایجاد و انباشت نارضایتی در بخشی از جامعه توسط مسئولین است.
2. ضلع دوم این پروژه، ناامن سازی و دعوت به آشوب و اعتراض خیابانی و حتی مسلحانه به این بهانه توسط مزدوران و گروهکهای تروریستی است.
3. و ضلع سوم آن، فشار سیاسی و تحریم از خارج کشور به سردمداری آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی است.

مسئولان نفوذی بار اصلی پروژه یا پروسه اعتراضات براندازانه را به دوش میکشند.

درست در ایام پس از اغتشاشات، در کمال ناباوری قانون تقلیل حقوق بازنشستگان و پاداش پایان خدمت کارمندان دولت در مجلس تصویب شد! (به بهانه حقوقهای نجومی!)
دولت و برخی نمایندگان مجلس همچنان بر حذف 33 میلیون یارانه بگیر اصرار دارند! (میگویند پردرآمدها اما عملا یارانه معلولان و مستمری بگیران بهزیستی و ... را قطع کرده اند).
بی توجهی تعمدی دولت به مالباختگان موسسات مالی،
تداوم مشکلاتی مثل آلودگی هوا،
رونمایی از کشتی مطلاّ درست در ماهی که برخی را به بهانه گرانی و فقر به خیابان کشاندند و.. همگی ابعاد این "ناراضی تراشی عمدی" هستند.

بخشی از بار سنگین ناراضی تراشی هم به شکل روحی و روانی دنبال میشود. برخی چهره های اصلاح طلب و لیبرال و رسانه های بیگانه و دنباله های داخلی آنها این نقش مهم را ایفا میکنند:

القای احساس فلاکت و بدبختی و عقب ماندگی در موضوعات مختلف، (اصطلاحا روی اعصاب مردم رفتن و منفی نگری) با آمارسازی های دروغین،
بزرگنمایی از بودجه مراکز مذهبی و بی توجهی به بودجه هنگفت وزارتخانه های رفاه و بهداشت و.. و عملکرد ضعیف آنها و.. همگی در همین راستا انجام میشود.
اسفناک آنکه در این ورطه، برخی رسانه های انقلابی! هم به بهانه انتقادات جناحی به این احساس بدبختی و محرومیت دامن میزنند.
تد گار میگوید: احساس محرومیت از خود محرومیت مهمتر و خطرناکتر است. بخش بزرگی از جامعه ممکن است در وضعیت اقتصادی نسبتا مطلوب باشند اما حس محرومیت و تبعیض و فقر و شکاف طبقاتی، که بیشتر جنگ روانی و رسانه ای است، ممکن است آنها را به اعتراض و شورش بکشاند.

نتیجتا آنکه دولت و مسئولین در دستگاههای مختلف باید بصورت ماهیانه بصورت شفاف (نه آمارسازی روتین و دروغین) گزارش دهند که کارنامه کاری آنها چه بوده است! این یکی از راه حلها برای شناخت سره از ناسره است.