رنگواره هایی از موسیقی جنوب
شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۲۲
کد مطلب: 583546
گروه موسیقی «کماکان در این کنسرت سعی کرد با بهره گیری از موسیقی قوی، پر رنگ و خوش ضرب حاشیه خلیج‌فارس، صدا و فضایی تازه را در موسیقی امروز ایجاد کند. موسیقی که «کماکان» ارایه می‌دهد با این که ریشه های عمیقی از موسیقی جنوب غرب ایران را در دل خود دارد اما در عین حال راه خود را از موسیقی بومی هم جدا میکند. مهدی ساکی و گروه همراهش در واقع رنگواره هایی را از موسیقی جنوب می گیرند و در بستر موسیقایی متفاوت، دست به بسط و گسترش آن می‌‌زنند و با سازبندی نسبتا هوشمندانه قطعاتشان را در فضایی متفاوت خلق می کنند.
مهدی ساکی که نقش خواننده را هم ایفا می کند، صدایی خاص با ویژگی های منحصر به فرد ندارد؛ صدای او نه وسعت و حجمی قابل تامل دارد و نه جنس خاص و ویژه ای که به سرعت نظر شنونده را جلب کند. اما صدای او یک ویژگی خاص دارد که بسیاری از خواننده های امروز ندارند و آن صمیمیت و احساسی است که در صدای او وجود دارد و همین صمیمیت و سادگی صدای اوست که باعث می شود، شنونده علی رغم برخورد با یک صدای کاملا معمولی و در پاره‌ای از مواقع فالش و نپخته، تا پایان با او همراه شود. البته ضعف اصلی او وقتی اوج می‌خواند عیان می‌شود و او علی‌رغم کنترل نسبی که بر حنچره‌اش دارد، نمی‌تواند پس از اوج، به درستی فرود آید.
اما نکته دیگر درباره ساکی و شیوه خوانش اش، برخورد متفاوت او با ترانه و شعر است. او در بسیاری از مواقع ابیات شعر را جا به جا می کند؛ گاهی اوقات هم بر روی کلمات خاصی می ایستد و مدام بر روی آن ها تاکید می کند. البته مهمترین ویژگی ساکی، درآوردن لحن شعر است. او لحن و بیان شعر را به درستی ادا میکند و سعی میکند بار معنایی کلمات را با ترجمه‌ای موسیقایی ارایه دهد.
اما شاید مهمترین ضعف گروه کماکان که در این اجرا در چند مقطع عدم‌هماهنگی بین نوازندگانش مشهود بود، عدم خوانش کلام و موسیقی است. در برخی از قطعاتی که کماکان در این کنسرت به اجرا گذاشت، کلام و موسیقی کاملا در پارادوکس و تضاد حرکت می‌کردند و به عبارتی و کلام و موسیقی حرف همدیگر را زیاد متوجه نمی‌شدند.
گروه کماکان قطعا یک اتفاق ویژه در موسیقی امروز نیست و بی تردید نمی توان گفت که آنچه که این گروه ارایه می‌دهد، تکان دهنده و ماندگار است؛ «کماکان» از منظر موسیقایی هیچ چالشی را پیش روی قوه شنیداری مخاطبش نمی گذارد و شنونده تنها مجموعه ای از ریتم ها و ضربان های دوار، ساده و تکرار شونده را می‌شنود که به طرز محافظه کارانه ای کاملا همراه و مطیع ملودی حرکت می کنند. اما با همه این احوالات، مهمترین ویژگی «کماکان» این است که حال خوب تزریق میکند و به واسطه صمیمیت، سادگی، لطافت و خوانش متفاوتی که از موسیقی جنوب ارایه می شود، همراهی تا انتها با این گروه کار سختی نیست و حتی تا ساعت ها پس از شنیدن آهنگ‌هایشان، صداها کماکان در ذهن می‌چرخند و ریتم‌ها مدام تکرار می‌شوند.
منبع:فارس
