گزارشی از آخرین اجرای تالار وحدت در جشنواره موسیقی فجر
ارکسترسمفونیک‌تهران ونمایش یک اجرای‌مسلط
شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۱۵
کد مطلب: 583539
از سال 1312 با رهبری غلامحسین مین‌باشیان بر ارکستر سمفونیک تا رهبری شهداد روحانی 84 سال می‌گذرد. این ارکستر طی سالیان و دهه‌ها فراز و فرود‌هایی بسیار داشته است و هنوز راه خود را نیافته و به ثبات نرسیده است. هرچند سال 1312 که ایرانیان برای اولین بار صاحب ارکستر سمفونیک می‌شدند، سمفونی در فرنگ در اوج شکوه خود به‌سر می‌برد و چندین قرن از تجارب را از زمان موسیقیدانان بزرگ همچون بتهوون، موتزارت و باخ و دوران باروک و ماقبل آن دوران در سابقه خود داشتند چراکه این موسیقی به آنها تعلق داشت که به جهانیان عرضه کرده بودند و حال ما می‌بایست به نزدیک‌ترین شکل ممکن به آنها در مسیر درست ارکسترهای سمفونیک گام برداریم.
در اجرای امشب، شهرداد روحانی بهتر از هر زمان دیگر کارش را با ارکستر سمفونیک تهران به نمایش گذاشت. صدادهی ارکستر و دینامیک به مراتب بهتر شده بود و نظم دقیق آرشه‌ها و تسلط نوازنده‌ها بویژه زهی‌ها نشان از تمرین سخت رهبر ارکستر داشت. محور اصلی اجرای امشب سولیست ارکستر «مارتینوس وان دن هوک» نوازنده پیانو از کشور هلند بود که تمام توجه‌ها را به خود معطوف کرده بود. اجرای کم‌نظیر پیانو در «کنسرتوی شماره2» اثر شوپن که از جمله آثار سخت برای پیانو محسوب می‌شود به نحو احسن توسط هوک اجرا شد.
از نوع اجرای نوازنده هلندی و دقت و تمرکز او پیدا بود که این نوازنده حرفه‌ای بارها و بارها این قطعه را در اجراهای رسمی نواخته و به مرحله‌ای رسیده که دیگر چالشی برای اجرای آن ندارد و با تمام وجود در حین اجرا به احساسات و عواطفش پاسخ می‌دهد و اینگونه مخاطب را محو خود می‌کند. این نمونه یک نوازنده حرفه‌ای است که می‌داند باید در چه سطحی کار کند و مخاطب دوست دارد چه چیزی در او ببیند.
هوک پس از موفقیت در رقابت «لیتز» روتردام در سال 1985 به چهره‌ای بین‌المللی تبدیل شد و سپس در دانشگاه وین به تدریس مشغول شد و همزمان با بزرگ‌ترین کنسرواتوارها نیز همکاری می‌کرد. حضور اینچنین نوازنده‌ای در ایران قطعا غنیمت بوده و هنرجویان و علاقمندان باید نهایت بهره را از تجربیات هوک در کارگاه‌هایی که در تهران برگزار می‌کند ببرند.
و اما شهرداد روحانی شبی قابل قبول را برای اهالی هنر رقم زد. حجم بالای صدادهی ارکستر روحانی امیدوار کننده بود و نوع انتخاب آثار فاخر موسیقی کلاسیک نیز درخور توجه بود. تا قبل از این اجرا بسیاری از منتقدان موسیقی و مخاطبین انتظار بیشتری از روحانی داشتند. اما امشب نشان داد که می‌تواند این مهم را به سرانجام برساند هرچند بطور قطعی نمی‌توان گفت که بهبود ارکستر مداوم و بالارونده باشد چراکه کاری صعب و دشوار و راهی دراز در پیش روی ارکستر سمفونیک تهران قرار دارد و با حضور چهره‌های جدیدی همچون سهراب کاشف که از پدیده‌های کنداکتوری موسیقی کلاسیک در ایران است می‌توان به آینده نزدیک بزرگ‌ترین ارکستر کشور امیدوار بود.
منبع:فارس
