به گزارش
جهان نيوز به نقل از صبح صادق؛ «دلواپسان فتنهگر» تیتر درشت روزنامه «آرمان امروز» صبح روز 18 آذر ماه 96 تنها تیتر روزنامههای اصلاحطلب درباره احمدینژاد و اقدامات عجیب او در این روزها نیست. همین روزنامه آرمان امروز چند روز پیشتر نیز تیتر درشت «احمدينژاد عامل حوادث ٨٨» را بر صفحه اول خود جای داده و نوشته بود: «آقای احمدینژاد منشأ بسیاری از گرفتاریها در کشور بوده است و در سال 88 عامل بسیاری از اتفاقات بود فراموش نمیشود؛ من انتظار داشتم آقای دادستان و آقای اژهای که امروز از تخلفات احمدینژاد سخن میگویند، در مورد نقش او در حوادث 88 هم بگوید؛ چه زمانی میخواهند بگویند عاملیت فتنه از سوی او بوده است؛ آن هم زمانی که مردم را خسوخاشاک خواند و آنها را عصبانی کرد یا فضاسازیهایی که در جریان مناظرهها ایجاد و توهینهایی که هدفمند برای به آشوبکشاندن کشور نسبت به هاشمی و دیگر شخصیتها مطرح کرد تا جو کشور را به این سمت پیش ببرد»؛ این خط در روزنامه دیگر اصلاحطلب نیز دنبال شده و میشود، چنانکه روزنامه «شرق» تیتر «دروغهاي عجيب و غریب ميگويند» را درباره احمدینژادیها تیتر یک خود میکند. روزنامه اصلاحطلب «بهار» نیز با تیتر «دوگانه» تلاش میکند از رئیس دولت اصلاحات یک قدیس دربند بسازد و از احمدینژاد یک متخلفی که آزادانه در کشور سفر کرده و سخنرانی میکند. این روزنامه در این باره مینویسد: «در جامعهاي که عدالت کمرنگ شده باشد، ارزشها جابهجا ميشود؛ خوب جای بد را ميگیرد و بد بر جای خوب مینشیند. در شرایط فعلی هم چیزی که ما در کشور ميبینیم، همین است. ارزشهاي ما جابهجا شده که شخصیتهاي وارستهاي مانند سیدمحمد خاتمی روز به روز محدودتر ميشوند؛ برخی دیگر هفت سال است بدون محاکمه در حصر هستند، اما در مقابل افرادی مانند احمدینژاد و یارانش باید آزادانه حرکت کنند؛ کسی ایرادی به آنها نگیرد و این آزادی باعث شود که احمدینژاد و اطرافیانش به گونهاي فعالیت کنند و حرف بزنند که همه چیز را زیر سؤال ببرند. مشکل از ذهنیتهاست؛ مسبب این وضعیت ذهنیتهاي حاکم در کشور است که ایراد دارد و باید تغییر کند.» روزنامه «اعتماد» از دیگر رسانههای اصلاحطلب «فرجام، بگم بگمها» را در صفحه اول خود قرار میدهد و در سرمقالهای با تیتر «احمدینژاد همانی هست که بود» به قلم «ثمينا رستگاري» مینویسد: «احمدینژاد.. فتنهاي بزرگ را رقم زد؛ فتنهاي كه حق و باطل در آن به هم آميخته شدند. او آن روز شمشير تيزي براي حذف بسياري از رجال سياسي شد. ادارهها و وزارتخانهها را پر كرد از افرادي شبيه خودش، كساني كه دولت روحاني مجبور بود با آنها كار كند و پروژههايش را جلو ببرد.» «قانون» دیگر روزنامه اصلاحطلب نیز «كشف يك پاي فتنه» را تیتر یک میکند و روزنامه «مردمسالاری» نیز «سونامی اعلام برائت» را برای صفحه اول خود برمیگزیند؛ اما راز پرداختن گسترده جریدههای اصلاحطلب که تنها به بخش کوچکی از آن در عبارات فوق اشاره شد، چیست؟ چرا جریان اصلاحات تا این حد به طرح موضوع احمدینژاد و قرار دادن نام وی بر صفحه اول و طرح این مسئله که احمدینژاد در وقایع 88 جزء مسببان اصلی بوده است، تأکید دارند و اصرار میورزند؟ پاسخ ساده و شفاف است؛ نگاهی به اوضاع کشور و معادلات سیاسی نشان میدهد، اصلاحطلبان با وجود آنکه خود را پیروز چند انتخابات اخیر در کشور دیدند، از یک سو به دلیل از دست دادن بخشی از پیادهنظام و نیروهای خود در جامعه و همچنین حمایت جریانهای خارجی قصد ندارند به گناه و تقصیر خود در فتنه 88 اعتراف کنند و با وجود آنکه میدانند موضوع تقلب دروغ بزرگی بود که در سال 88 مطرح کردند، نمیخواهند به دروغ خود اعتراف کنند و از سوی دیگر در تلاش هستند روابط خود با نظام را اصلاح و اوضاع را برای حضور در قدرت و تعامل با نهاد و نیروهای انقلابی فراهم کنند؛ از این رو در تلاشند با بازی با کلمات و سوءاستفاده از اقدامات شاذ احمدینژاد در ماههای اخیر، ماجرای 88 را وسط کشیده و به نوعی از زیر بار جرم فتنه 88 راهی یافته یا حداقل تقصیر را بین خود و رقیبشان در انتخابات سال 88 تقسیم کنند! اما آیا به همین سادگی و با چند تیتر و تحلیل میتوان فراموش کرد نامزدهای اصلاحطلبان در انتخابات 88 با حمایت رسانههای بیگانه در فتنه 88 چه کردند؟ آیا میشود به همین سهولت فراموش کرد که این جریان هشت ماه کشور را به آشوب کشیدند و بستر را برای فعالیت جریانهای ضد انقلاب و ضد ایران و اسلام فراهم کرد؟ آیا میشود به این سادگی فراموش کرد که سران فتنه که این رسانهها، از آنها به انسانهای وارسته و نجیب یاد میکنند، از آشوبگران عاشورا، از شعاردهندگان علیه آرمان فلسطین و از اهانتکنندگان به بنیانگذار انقلاب اسلامی (ره) حمایت کردند و در بهمن ماه سال 89 به دنبال از بین بردن اصل نظام بودند؟