از حضور ناطق‌نوری‌ درموتلفه‌ برداشت‌سیاسی‌نشود

اولا حضور آقای ناطق در مؤتلفه برداشت سیاسی شود یا نشود چه دردی از مردم دوا می کند که اینطور محکم تشرزده می شود؟ چشم حضور آقای ناطق در مؤتلفه کاملا دوستانه، غیر سیاسی، برای روضه ،سرکشی ودیدار از دوستان قدیمی بوده خوب است؟ واما بعد: وقتی شخصیتی سیاسی هست چرا حضورش در یک حزب نباید سیاسی تلقی شود؟ یک آدم سیاسی سیاسی است دیگر، سکوتش، صومش، قیامش همه سیاسی است. اصلا تلقی این است که استعفای ایشان از بازرسی دفتر آقا به دلیل امکان تحرکات سیاسی آتیه ایشان است. یعنی حتی استعفای سیاسی واما دلیل: هزاروچهارصد کیلومتر راه را کوبیدیم تا شب قدر را در جوار وپناه وجود مقدس آقا علی بن موسی الرضا باشیم واین شب عزیز وعظیم رادر جوار مرقد نورانیش به استغفار وتنبه وتفکر بگذرانیم .جایی که دور از هیاهو وقیل وقال شهر ودیار باشد وگم بشویم در میان صدها هزار عاشق ایشان تا از دریای رحمتش بر ما نیز قطره ای ببارد. ولی به روال سنوات قبل آقای ناطق سخنران، مداح وبرگزار کننده مراسم قرآن به سر بودند. دعوتی از طرف مرحوم واعظ طبسی، لکن در وسط دعا وهمان وقتی که دلها داشت برای دقایقی از دنیا ومافیها خارج می شد تا به زلف یار گره ای بخورد .حاج آقا شروع کردند به کوبیدن دولتمردی وگروهی خاص ومناظره وبد اخلاقیهای آن را پیش کشیدند. اگرچه شاید حرف درست بود وایراد بر آن فرد وارد ومصداق بد اخلاقی ،ولی قطعا جایش شب قدر، حرم امام رضا علیه السلام، سحر بیست وسوم ماه مبارک وزمان نزول روح وفرشتگان وامضای نامه اعمال به دست مبارک حجت زمان خدا نبود ،چه آنکه حالها گرفته شد واعتراضها بالا گرفت. الان منظورم قضاوت وخوب وبد آن کار نیست که دیانت ما عین سیاستمان باید باشد ودین وعبادت ما نیز سیاسی است وبقول امام راحل گریه عاشورا نیز سیاسی ولی مقصود آن است. وقتی شاکله فردی سیاسی است خوب سیاسی است دیگر، وقتی فردی آنجا ودر آن مراسم که ورا وفرا سیاسی وگروهی است وقبله آمال همه دلهاست بدون تعلق خاطر به هیچ تفکری آنطور سخن میگوید چرانباید حضورش در یک حزب سیاسی سیاسی تلقی شود،؟ وثالثا آنطرفیها قصددارند آقای ناطق نقش مرحوم هاشمی را برایشان ایفا کندوظاهرا آقای ناطق هم با برائت از بعض گذشته ها بدش نمی آید شخصیتی ریش سفیدانه ومیانه وبزرگتر را داشته باشد. حالا بایددید پذیرش این امر از طرف نسل جوانی که حتی در حال گذار از بزرگان طیفهای سیاسی هست وچندان خاطره پای کاری از آقای ناطق جز رقابتی که در نیم روز رای گیری اولین تبربک را به حریف گفت ندارد چقدر است؟ وآقایان نیز تا کجا با ایشان همراهی می کنند. نیروهای قدیمی تر وهم کیشان آقای ناطق که در یک طیف تعریف می شدند نوعی دلخوری فرو خورده از این شخصیت دارند. ومعتقدند عیبی نداشت اگر بزرگان در گردنه های حساس نظام موضع روشنتری گرفته وورود شفاف تری می کردند. بهایش هرچه بود باشد.مهمتر از اصل نظام، دین، مکتب، شهدا، انقلاب و.... که نبود اگر قرار است خرج شوند برای دین کجا محق تر ازاینچنین موقعیتهایی که نفاق واستکبار با همه توان برای نابودی آمده؟

پس چه برداشتی شود؟ اصلا برداشت دیگر وجود دارد؟