اظهاراتی همچون «آمریکا کدخداست»، «خزانه خالی است»، «آمریکا ظرف ۵ دقیقه میتواند تمام توان نظامی و دفاعی ما را نابود کند»، «ما نمیتوانیم مقابل قدرتها بایستیم، آن هم شعارهایی که بعضاً توخالی است، ما باید همراه شویم»، «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» و «باید توافق انجام شود تا بتوان مشکل رکود و اشتغال و تولید و آلودگی هوا و آب خوردن را حل کرد». اظهار عجز و ضعف- که بخش عمده آن ناشی از نفوذ زدگی و خطای محاسباتی بود- نه تنها ترحم دشمن را به همراه نیاورد، بلکه مانند رساندن بوی خون به مشام گرگهای درنده بود.
به گزارش جهان نیوز؛ روزنامه قانون در گزارشی با عنوان «آقای نوبخت کار را از این خرابتر نکنید!» نوشت: «روز گذشته محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت روحانی در نشستخبری با بخشی از رسانههای کشور، انتقاد کرده است که چرا بعضیها سعی میکنند به دشمنان بیرون کشور گرا بدهند که خزانه ما خالی است؟ در شرایط تحریم ما رشد منفی اقتصادی را مثبت کردیم، باور کنید ما این قدرت را داریم که ایستادگی کنیم. این ادبیات چقدر شبیه به اظهارات افراطیون است! مشخص نیست برخی از سیاستمداران حاضر در این دولت با چه امتیاز و ویژگی در کابینه مشغول فعالیت هستند ولی بیشک حضورشان به نفع دولت نیست. گویی مشغلههای بیش از حد و بیفایده آقای سخنگو عاملی برای فراموشی او شدهاست زیرا نوبخت به عنوان سخنگوی دولت باید به خاطر میآورد که رییسجمهور در همان روزهای ابتدایی رویکار آمدن با همین ادعا قصد تخریب رقیب را داشت و در آن زمان دلواپسان و منتقدان دولت، به روحانی اعتراضهای فراوانی کردند. حال که دگر دولت خود به میان گود آمده و فشارهای مختلف را از نزدیک درک کرده است این ادعاها را در رابطه با منتقدان کردن جای تأمل فراوانی دارد. امیدواریم آقای نوبخت کار را از این که هست خرابتر نکرده و میدان را به کسانی واگذار کند که توانایی سخنگویی دولتی را که این همه مشکل دارد، داشته باشد».
گفتنی است اظهارات سخنگوی دولت درباره گرا دادن برخی درباره نبود منابع مالی برای کشور در حالی است که این موضوع یعنی ادعای نبود منابع مالی در ایران، نخستینبار در بالاترین سطح دولت یعنی توسط آقای روحانی، آن هم در آستانه مذاکرات هستهای ایران و ۱+۵ در دولت یازدهم مطرح شد.
با روی کار آمدن دولت یازدهم و مرور ادبیات دولتمردان و رسانههای حامی دولت، ادراکی فراگیر و به غایت خطرناک در میان رصدگران دیپلماتیک و اطلاعاتی آمریکا و غرب پدید آمد.
اظهاراتی همچون «آمریکا کدخداست»، «خزانه خالی است»، «آمریکا ظرف ۵ دقیقه میتواند تمام توان نظامی و دفاعی ما را نابود کند»، «ما نمیتوانیم مقابل قدرتها بایستیم، آن هم شعارهایی که بعضاً توخالی است، ما باید همراه شویم»، «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» و «باید توافق انجام شود تا بتوان مشکل رکود و اشتغال و تولید و آلودگی هوا و آب خوردن را حل کرد». اظهار عجز و ضعف- که بخش عمده آن ناشی از نفوذ زدگی و خطای محاسباتی بود- نه تنها ترحم دشمن را به همراه نیاورد، بلکه مانند رساندن بوی خون به مشام گرگهای درنده بود.
بر همین اساس رادیو فرانسه-مهر ۹۲- در گزارشی نوشت: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق_ملی میبیند. بر پایه این جمعبندی اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر میکند و در همان حال قیمت فروش را کمتر خواهد کرد»!