پنج شنبه سیاه یا سفید برای برجام زدگان:
از پایکوبی تا مجلس ختم برجام/ نوزاد نارسیده برجام اسیر نامادری ترامپ
چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۳۹
کد مطلب: 556710
برخی نگاه ها در ایران به روزی دوخته شده که ترامپ، رئیس جمهور آمریکا قصد سخنرانی علیه برجام را دارد و کنگره نیز مترصد اجرای قانون تحریمی کاتسا است که سپاه پاسداران را در لیست گروه های تروریستی قرار می دهد. تصمیماتی که در داخل برای برخی سیاسیون ایران اهمیت فوق العاده ای یافته و دولتمردان و بسیاری از مسئولان را نگران ساخته است. نگرانی بابت اینکه تنها دستاورد دولت حسن روحانی با یک نطق یا امضای رئیس جمهور آمریکا به باد خواهد رفت. دستاوردی که هزینه های بسیاری را به کشور تحمیل ساخته و در قبال آنچه ایران دریافت کرده، باید اذعان کرد، هزینه ها به مراتب چه از لحاظ اقتصادی و چه از جنبه معنوی بسیار بالا بوده است.
درست در شب 23 تیرماه 1394 بود که با اعلام رسمی خبر توافق هسته ای میان ایران و 1+5، جمعیتی سرخوش و شادمان به پایکوبی در خیابان ها و میادین برخی از شهرها و از جمله تهران پرداختند. رقص جوانی با هیکل ورزیده با تیشرتی منقوش به پرچم آمریکا، همچنان در اذهان باقی مانده که به گونه ای به نماد سرخوشی رندانه بخشی از جوانان ایرانی در خوشبینی و حل و فصل تمامی مشکلات کشور و برداشته شدن سنگ ها از جلوی معضلات تبدیل شد. جوانی که اینک پس از 2 سال انتظار برای به بار نشستن وعده ها باید پیراهن مشکی بپوشد و در مجلس ختم برجام شرکت کند!
نوزاد برجام که به خاطر تعجیل در دستیابی به توافق هسته ای به هر قیمتی، نارسیده و ناقص به دنیا آمد، اینک در دستان ترامپی اسیر است که به قول خودش به هیچ توافق نامه ای در دولت های قبل پایبند نیست. عدم پیش بینی های لازم برای محکم کاری در مفاد حقوقی برجام، دست ریئس جمهور آمریکا را بازگذاشته تا در گزارش های 90 روزه خود برای پایبندی ایران به توافق بهانه تراشی کند و در نهایت برجام را به محاق ببرد.
اما ورای تجربه برجام که شکست آن از همان زمان انعقاد قرارداد با تحریم ها و محدودیت های جدید آمریکا در زمان اوباما رقم خورده بود، به واقع مقصران اصلی تشدید وابستگی ذهنی برخی ایرانیان به تصمیمات واشنگتن چه کسانی هستند؟ چرا باید بخشی از جامعه هرگونه کنشی در آمریکا و غرب را در رابطه با ایران دارای اهمیت حیاتی بدانند و در این فضای روانی شکل گرفته در جامعه، تلاطم های اقتصادی و مالی به خصوص در بازار ارز و طلا را شاهد باشیم؟
به طور کلی انقلاب اسلامی ایران شکل گرفت تا این گونه وابستگی ها از بین برود و با شاخص های خودباوری و اتکا به توان داخلی، کشور را نسبت به تندبادها و محدودیت های خارجی بیمه سازد و در مقابل خصومت دشمنان مصون بماند، اما در طول دو دهه اخیر به تدریج بار دیگر فضای ذهنی به سمت وابستگی و مشغولیت فکری دنیای سیاست زده و خصمانه غرب سوق داده شد. عدم خودباوری به ظرفیت ها و توانمندی های داخلی نه یک شبه بلکه به تدریج به جنس معیوب بازار مکاره سیاست تبدیل شد و سیاستمدارانی برای دستیابی به قدرت، با وعده تراشی و تغییر سبک زندگی، بیگانه پرستی و نگاه به کدخدا را تنها راه چاره برای رسیدن به رفاه و آسایش معرفی کردند.
حال مشاهده می شود به جای آنکه در حال حاضر پس از 5 سال از شروع به کار دولت تدبیر و امید! در حال درو دستاوردهای متنوع در حوزه های مختلف باشیم، می بایست در انتظار نطق مرد دیوانه ای نشست تا برای برجام تصمیم گیری کند و تنها دستاورد دولت را به باد دهد! در حالیکه دولتی که شعار تدبیر را انتخاب کرده، نمی بایست تمام تخم مرغ هایش را در سبد برجام بچیند و جامعه را برجامزده سازد تا با به فنا رفتن آن، برخی بازارها به تلاطم بیفتند و فضا و جو روانی جامعه دچار التهاب شود. حتی اگر دولت یازدهم به جای شعار، بخشی های از سیاست های کلی اقتصادی مقاومتی را پیگیری می کرد و به جای منتظر نشستن در پایپیون فرودگاه ها برای ورود هیات های خارجی جهت سرمایه گذاری، آستین ها را برای فعال سازی توانمندی ها بالا می زد، ترامپ و 10 تا ترامپ دیگر!! نمی توانستند به این آسانی با طرح لغو برجام، در صدد گرفتن امتیازات بیشتر از کشور باشند.
