پایگاه اطلاع‌رسانی مجتمع قضایی امور اقتصادی (قسط) اعلام کرد: «نحوه عملکرد متهمان به این صورت بوده که با تاسیس شرکت‌های مختلف و سوءاستفاده از عنوان جعلی برخی افراد در دستگاه‌های دولتی و جعل اسناد و مدارک مختلف در یک اقدام گروهی و به صورت باندی و با نفوذ در مقامات و مسئولان بانک‌های دولتی مبادرت به اخذ تسهیلات و گشایش اعتبار اسنادی مجموعا به مبلغ ‌١٧ میلیون دلار کردند تا به اعتبار تسهیلات مذکور کالاهای مختلف وارد کشور کنند.

به‌‌رغم دریافت تسهیلات بانکی هیچ‌گونه کالایی وارد کشور نشده بلکه مدارک گشایش اعتبار اسنادی شامل پروفروما، بارنامه، اسناد حمل، گواهی بازرسی استاندارد و اسناد تضمین بانک عموما جعلی و ساختگی بوده است که در پی شکایت بانک‌های عامل و انجام تحقیقات وسیع متهمان دستگیر و پرونده پس از سیر مراحل قضایی و با صدور قرار کیفرخواست از سوی دادسرای امور اقتصادی تهران به شعبه ‌١١٩١ دادگاه عمومی تهران ارجاع شد که با صدور دادنامه مبنی‌بر محکومیت اعضای باند توسط شعبه مذکور با اعتراض برخی از متهمان پرونده به شعبه ‌٦٨ دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارسال شد که مرجع اخیر حکم محکومیت قطعی اعضای باند را به شرح ذیل صادر کرد: (از بین 14 نفر محکوم شده در اعلامی دادگاه، مالک جدید باشگاه نفت طلاییه تهران که پیش از این مدیرعامل شرکت پتروپارس گلف بود در ردیف 7 قرار داشت که در زیر به آن اشاره می‌شود.)

‌7-  حمیدرضا جهانیان فرزند علی‌اصغر مدیرعامل وقت شرکت پتروپارس گلف از حیث اتهام مشارکت در کلاهبرداری به تحمل 6 سال حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی به مبلغ چهار میلیارد و 305 میلیون و 875 هزار ریال در حق دولت و سه سال محرومیت از حقوق اجتماعی و رد مبلغ 492 هزار و صد دلار و 27 سنت در حق بانک صنعت و معدن محکوم شد.

مراتب در اجرای تبصره ‌٣ ماده ‌١٨٨ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ‌١٣٨٧ (الحاقی ‌٢٤/٣/١٣٨٥) اعلام می‌شود.»

وزارت فخیمه نفت با آگاهی از موضوع و عطف به سوابق مدیرعامل شرکت پارس طلاییه و نظر به احراز هویت این شخص جهت تایید یا رد اهلیت وی اقدام به عملی کرده که در نوع خود بسیار عجیب است. البته وزارت نفت یا همان شرکت ملی نفت ایران تمام کارهایش در زمینه واگذاری امتیاز این تیم شاهکار بوده و دو سالی است که همه را از این طریق سر کار گذاشته است.

اطلاعیه‌ها و بیانیه‌های ضدونقیض وزارت نفت در طول دو سال گذشته و رفتارها و عملکرد کمیته واگذاری چنان مبهم و ناهماهنگ بوده که می‌توان موارد زیادی غلط املایی و انشایی از آن گرفت. وزارتی که کاملا سیاسی است و هزینه‌کرد و سرمایه‌گذاری آن در هر موردی باید از فیلترهای بسیار تنگ و تاریکی عبور کند تا امضای مدیران زیر پای قراردادهایش نقش بندد، حالا با این روش عملکردی تمام اعتبارش را زیر سوال می‌برد. شاید بد نباشد با نگاهی استنادی و رجوع به پرونده‌های موجود چند موردی را در این زمینه ملاحظه کنیم.

 وزارت نفت در تاریخ 8/4/95 اطلاعیه داد که باشگاه نفت تهران متعلق به شرکت ملی نفت ایران پس از طی مراحل قانونی به شرکت بهنام پیشرو کیش واگذار شد.

در اطلاعیه مذکور آمده بود: «با توجه به واگذاری صددرصد سهام باشگاه نفت تهران، شرکت ملی نفت ایران هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال اشخاص حقیقی و حقوقی نداشته و خریدار باشگاه ضمن تعهد در قبال سهامداران باشگاه در قبال اشخاص حقیقی و حقوقی طلبکار نیز متعهد و مسئول است.»

با دقت به اطلاعیه بالا می‌توان به این نتیجه رسید که وزارت نفت یا همان کمیته واگذاری با واگذاری مجدد این تیم به شرکت پارس طلاییه فروش مال غیر کرده و مرتکب خلاف شده است. البته شنیده شد که خود شرکت بهنام پیشرو کیش در این زمینه اعاده حق کرده است.

 با توجه به محکومیت حمیدرضا جهانیان و داشتن سوءسابقه در امر کلاهبرداری و محرز شدن آن در دادگاه و گذراندن محکومیت خود در زندان، جای تعجب فراوان دارد که وزارت نفت با این وضعیت اهلیت این شخص را تایید کرده و امتیاز تیم را (حتی اگر امتیاز تیم را قبلا به بهنام پیشرو کیش واگذار نکرده بود) به او واگذار کرده است؟

 فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هم با توجه به تعهدات مدیران و قانون به‌کارگیری افراد بدون سوءسابقه و دارای اهلیت و تجربه در امر مدیریت فوتبال در صورت تایید مالکیت این باشگاه هم قانون را زیر پا گذاشته و هم شأن و جایگاه مدیران را به خطر انداخته است.

ضمن اینکه بهتر است سازمان بازرسی کل کشور با ورود به این ماجرا قبل از وقوع رویدادی ناگوار و به یغما رفتن اخلاق در فوتبال هم مانع انتقال مساله‌دار و غیرقانونی تیم نفت تهران شود و هم وزارت نفت را در راستای رعایت حق و حقوق دیگران و اقدام به فروش مال غیر دعوت به همکاری کند.

شاید بد نباشد به یک حرکت نمادین صاحب جدید باشگاه نفت در بدو ورودش به این باشگاه هم اشاره‌ای کنیم که حمایت او از امیرحسین مقصودلو خواننده حاشیه‌ساز و محکومیت مخالفان او از سوی جهانیان در نوع خود جالب بود. البته برای تبلیغ و شهرت این نوع رفتار در ایران بسیار کارساز است و زود هم جواب می‌دهد! چون پیش از او نیز برخی مدیران با گرفتن عکس یادگاری در کنار چنین افرادی به راحتی به مقصود خود رسیده‌اند.