جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۰
یادداشت

بایگانی مرگ در جاده مرگ

يکشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۰۴
کد مطلب: 542797
کشته شدن جوانان در پرونده قطور تلفات رانندگی در جاده مرگ بایگانی شد
بایگانی مرگ در جاده مرگ
به گزارش جهان نيوز به نقل از ازناخبر، باید دید مسئولین در قبال حوادث متعدد #جاده_مرگ عکس العملشان چیست و یا کشته شدن غم انگیز جوانان مظلوم را در پرونده قطور تلفات رانندگی در جاده مرگ بایگانی و به روزمرگی های دائمی بسنده می کنند؟

حادثه دلخراش تصادف خودروی ال نود که منجربه کشته شدن 6تن از جوانان رشید وبرومند ازنا و جراحت تعداد دیگری شد، تلخکامی و تأثری عمیق در جامعه مردم ازنا ومومن آباد به دنبال آورد چه آن که جامعه ایرانی همواره نگاه دلسوزانه ای نسبت به جوانان دارد و وقتی می شنود که بر اثر برخی ندانم کاری ها، به لحظه ای 6 جوان پرپر شده اند، قطعاً داغدار می شود.

پیش از هر نکته ای باید به بازماندگان این واقعه تلخ، از صمیم قلب تسلیت گفت. خانواده های این جوانان بدانند که نه تنها مردم ازنا و لرستان بلکه اگر این خبر رسانه ای شود همه مردم ایران در عزا و غم آنها شریک اند.

اما نباید همه چیز را با یک همدردی پایان یافته تلقی کرد. آنها که در این سانحه از میان ما رفته اند هرگز باز‌ نخواهند گشت ولی می شود با ریشه یابی این حادثه، مانع از تکرار وقایع مشابه در آینده شد یا به حداقل ممکن رساند.
تاکی این مردم شریف شاهد پرپر شدن اعضای خانواده، فامیل، دوست و همشهری و هموطن خود در این جاده باشند؟
حتما باید همچون فلان مسئول که در سفر هیئت دولت وقت در فلان جاده تصادف کرد و به رحمت خدا رفت برای مسئولین اتفاقی بیفتد تا این جاده مشکلش حل شود؟
آیا این مردم صاحب ژن برتر نیستند، که نه تنها از مشکلات بیکاری و اقتصادی خدماتی و بهداشتی رنج میبرند از جاده و... هم تحمل کنند؟



این کدام عدالت اجتماعیست؟
چگونه میشود که بزرگراهی در شمال غرب کشور در زمانی کوتاه آماده و به بهره برداری میرسد یا طرح هایی همچون خرم زال با آنهمه عظمت به سرعت ساخته میشود اما جاده ای بدون کمترین موانع طبیعی به طول حدودا80 کیلومتر نزدیک به 15سال ویا بیشتر هنوز چند درصدهم پیشرفت فیزیکی نداشته است؟

اول آن که باید از اداره کل راه وشهرسازی انتقاد کرد که چرا بحث تردد و حجم ترافیکی این جاده به درستی به وزارت راه مخابره نمیشود و یا در ایامی تردد شماری صورت میگیرد که شاهد کمترین حجم عبور و مرور در این جاده هستیم.

تصادف و سانحه، البته شب و روز نمی شناسد ولی تجربه ثابت کرده است که شب های جاده، آبستن حوادث بیشتری است و نیز، امدادرسانی در شب به مراتب سخت تر و کُندتر از روز است.
چرا نقاط حادثه خیر این جاده که بارها در این مکانها شاهد تصادف بودیم حداقل اصلاح و بازسازی نمیشود؟

ممنوعیت ترددهای شبانه برای موارد مشابه به خصوص خودروهای سنگین، می تواند احتمال بروز چنین حوادثی را کاهش دهد.

چنین دستورالعملی باید درباره مواردی مانند اردوهای دانش آموزی و دانشجویی، سفرهای ورزشی، راهیان نور و... نیز اعمال شود، اگر با عبور یک کاروان راهیان نور در این جاده که زیاد شاهد آن بودیم، فاجعه ای مشابه راهیان نور سال اخیر و کشته شدن سربازان وطن رخ دهد چه کسی پاسخگو خواهد بود؟

این حادثه باید هشداری جدی و حیاتی و گریز ناپذیر برای وزارت راه باشد که بر اساس آن، بازبینی فوری این جاده و رفع نواقص ایمنی آن در دستور کار قرار گیرد چه آن که گاه یک تابلوی هشدار دهنده، یک سرعت گیر استاندارد، یک چراغ خورشیدی، یا یک گارد ریل چند متری می تواند از بروز فجایعی بزرگ جلوگیری کند.

اما  نکته بعد به خود پلیس بر می گردد. احتمالاً این جمله را از برخی رانندگان شنیده اید که می گویند: "ترجیح می دهم شب ها در جاده حرکت کنم چون پلیس نیست و می توانم با هر سرعتی که دلم بخواهد برانم."
کسی منکر زحمات پلیس راه نیست ولی به نظر می رسد باید به پلیس راه کمک شود تا بتواند نیرو و امکانات لازم را برای پررنگ سازی حضور شبانه در جاده ها داشته باشد.

 ضمن این که از پلیس راه انتظار می رود، نظارت جدی تری بر عملکرد رانندگان وسایل نقلیه عمومی داشته باشد، از جمله آن که از فعالیت رانندگان معتاد یا از حرکت کامیون هایی که با دستکاری در باک، بمب متحرک شده اند یا از ادامه مسیر کامیون هایی که لاستیک هایشان بیش از حد ساییده شده است، ممانعت کند.
البته تازمانیکه تامین نیروی این جاده درحیطه اختیارات پلیس راه شهرستانی دیگر باشد این آش هست و همین کاسه!

گرچه نباید پیگیری های نماینده مردم ازنا و دورود همچنین نامه نگاری وی با وزیر راه را نادیده گرفت، اما جناب کیانپور واقعا اینگونه مشکلات با نامه نگاری و گرفتن وعده حل می شود؟
نمایندگان آذری زبان را ببینید با جسارتا و تندی با وزیر سخن میگویند و خدا نکند چنین اتفاقی در منطقه شان رخ دهد تا رئیس جمهور را به آنجا می کشند.‌

درست است که وزیر راه هم به روزمرگی دچار شده که کار اصلی اش را فراموش و به سیاست مشغول است و حرکتی از او نمی بینیم ولی بهتر بود با همکاری رسانه ها و درخواست از مردم به او فشار می آوردید تا حداقل سری به این جاده بزند و در جریان استیضاح سال قبل آخوندی به او فشار می آوردید...
به هر حال انتظار مردم بیش از این چیزهاست و در ذهن ها خواهد ماند...

منتظریم تا ببینیم نهادهایی که در این مطلب به آنها اشاره شد آیا حرکتی در این خصوص از خود نشان خواهند داد یا این که ترجیح خواهند داد کشته شدن غم انگیز جوانان مظلوم را در پرونده قطور تلفات رانندگی در جاده مرگ بایگانی و به روزمرگی های دائمی بسنده کنند؟!

البته عقیده داریم وقتی اوج نگرانی یک وزیر برای کشته شدن هموطنانش در کشور بیمه بودن و یا نبودن آنهاست، امیدی به حل این مشکل نیست، پس

ان الله لایغیر مابقوم حتی یغیر ما بانفسهم
خداوند سرنوشت هیچ قوم و ملتی را عوض نمیکند مگر به دستان خودشان...
 
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *