بازخوانی حکمت های 131 نهج البلاغه؛
امام علی (ع) به این جهان چگونه نگاه می کند؟
پنجشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۲۰:۱۶
کد مطلب: 542085
1ـ توبيخ نكوهش كننده دنيا: اى نكوهش كننده دنيا ، كه به غرور دنيا مغرورى و با باطل هاى ان فريب خوردي. خود فريفته دنيايى و آن را نكوهش مى كنى ؟ آيا تو در دنيا جرمى مرتكب شده اى ؟ يا دنيا به تو جرم كرده است ؟ كى دنيا تو را سرگردان كرد ؟ و در چه زمانى تو را فريب داد ؟ آيا با گورهاى پدرانت كه پوسيده اند ؟ تو را فريب داد يا آرامگاه مادرانت كه در زير خاك آرميده اند؟ آيا با دو دست خويش بيماران را درمان كرده اي؟ و آنان را پرستارى كرده در بسترشان خوابانده اى ؟ در خواست شفاى آنان را كرده و از طبيبان داروى آن را ها تقاضا كرده اى ؟ در آن صبحگاهان كه داروى تو به حال آنان سودى نداشت و گريه تو فايده نكرد ، و ترس تو آنان را سودى نرساند و آنچه مى خواستى به دست نياوردى ، و با نيروى خود نتوانستى مرگ را از آنان دور كنى . دنيا براى تو حال آنان را مثال زد ، و با گورهايشان ، گور خودت را به رخ تو كشيد.
2ـ خوبيها و زيبائيهاى دنيا: همانا دنيا سراى راستى براى راست گويان و خانه تندرستى براى دنيا شناسان و خانه بى نيازى براى توشه گيران و خانه پند ، براى پند آموزان است . دنيا سجده گاه دوستان خدا ، نماز گاه فرشتگان الهى ، فرودگاه وحى خدا ، و جايگاه تجارت دوستان خداست، كه در آن رحمت خدا را به دست آوردند. و بهشت را سود بردند. چه كسى دنيا را نكوهش مى كند ؟ و حال آن كه دنيا جدا شدنش را اعلام داشته و فرياد زد كه ماندگار نيست و از نابودى خود و اهلش خبر داده است ؟ با بلاى خود بلاها را نمونه آورد و با شادمانى خود آنان را به شادمانى رساند . در آغاز شب به سلامت گذشت ، اما در صبحگاهان با مصيبتى جانكاه بازگشت ، تا مشتاق كند و تهديد نمايد و بترساند و هشدار دهد . پس مردمى در بامداد با پشيمانى ، دنيا را نكوهش كنند و مردمى ديگر در روز قيامت آن را مى ستايند ، دنيا حقائق را به يادشان آورد ، يادآور آن شدند، از رويدادها برايشان حكايت كرد ، او را تصديق كردند و اندرزشان داد ، پند پذيرفتند.
منبع:باشگاه خبرنگاران
