آنها در حالی انتقاداتی همچون نبود زنان در کابینه یا بالا بودن میانگین سنی اعضای کابینه را مطرح میکنند که در مورد شهرداری تهران نه خبری از نامزد شدن شهردار زن بود و نه خبری از جوانگرایی, همین مساله نشان میدهد انتقادات آنها از سر صداقت و خیرخواهی برای مردم نیست بلکه این انتقادها بخشی از سناریوی این جریان برای پیروزی در انتخابات 1400 است.

به گزارش جهان نیوز، محمد عبدالهی: پس از انتخابات سهم خواهی جریان لیبرال از روحانی برای کسب کرسی های بیشتر  آغاز شد؛  واکنون  نیز پس از معرفی کابینه ای با رنگ و بوی اصلاح طلبانه  انتقادهای این جریان سیاسی از روحانی ادامه دارد. حال این سوال به ذهن میرسد که چرا اصلاح طلبان که تا دو ماه قبل تمام توان خود را برای پیروزی روحانی بکار بستند  خود به انتقاد از وی رو آورده اند؟

1- اولین نکته  پارادوکس رفتاری اصلاح طلبان است ؛ آنها در حالی انتقاداتی همچون نبود زنان در کابینه یا بالا بودن میانگین سنی اعضای کابینه را مطرح میکنند که در مورد شهرداری تهران نه خبری از نامزد شدن شهردار زن بود و نه خبری از جوانگرایی, همین مساله نشان میدهد انتقادات آنها از سر صداقت و خیرخواهی برای مردم نیست بلکه این انتقادها بخشی از سناریوی این جریان برای پیروزی در انتخابات 1400 است.

2-اصلاح طلبان که  از تمام توان حزبی, رسانه ای و اجتماعی خود برای پیروزی روحانی  در انتخابات دولت  یازدهم و دوازدهم استفاده کردند و  به نظر میرسد تمام این انتقادات تند بهانه ای برای فرار از پاسخگویی و جدایی سیاسی جریان اصلاحات از روحانی  است؛ اصلاح طلبان تلاش میکنند با  «اپوزیسیون‌نمایی» و حفظ کردن فاصله خود  با  دولت روحانی خاطره سردادن شعار «تا 1400 با روحانی » را از ذهن مردم پاک کنند تا عملکرد ضعیف دولت آقای روحانی به پای آنها نوشته نشود؛ از این رو پیش بینی می شود در آینده انتقادات اصلاح طلبان از روحانی بیشتر خواهد شد چرا که این جریان سیاسی به دنبال پیروزی در انتخابات های بعدی است اما واقعیت این است که اصلاح‌طلبان دیگر  با هیچ دلیل و منطقی نمیتوانند  انتقادات خود به روحانی را توجیه و از زیر بار عملکرد دولت یازدهم و دولت دوازدهم شانه خالی کنند.