آیا با حضور ربیعی و قاضی زاده در دولت دوازدهم دوباره شاهد تنش های مدیریتی به خاطر تحول سلامت نخواهیم بود؟

یکی از دغدغه کارشناسان برای معرفی کابینه جدید هماهنگی بین وزراء و دوری از تنش بین آنها بوده است. با حضور ربیعی در وزارت رفاه و همچنین قاضی زاده در وزارت بهداشت و اصرار وزیر بهداشت به  اجرای طرح تحول سلامت مطمئناً بنا به سابقه گذشته شاهد گلایه و شکایت دو وزیر بیش از پیش خواهیم بود.
اینکه طرح تحول سلامت تا چه حد توانسته برای قشر محروم جامعه مفید باشد موضوعی است که کارشناسان بارها در این خصوص صحبت و هشدار های لازم را به رئیس جمهور وزیر بهداشت داده اند که متأسفانه دولتمردان به این توصیه ها و نقد های کارشناسی روی خوش نشان ندادند. اما در این میان وزیر رفاه که به طور مستقیم با این طرح ارتباط داشته و دارد یکی از منتقدین آن بوده است.

 

وقتی وزیر رفاه،  سیاست های وزیر بهداشت (طرح تحول ) را بارها مورد انتقاد قرارداده و باعث شده که وزیر بهداشت نیز در چندین نوبت در رسانه ها به آن پاسخ دهد و تنش های مدیریتی بین آن دو کاملاً رسانه ای شده چرا رئیس جمهور نسبت به معرفی شخص دیگر برای اتمام سوء تفاهمات اقدام نکرده است.

وقتی رئیس جمهور شاهد تفاوت دیگاه مدیریتی بین دو نفر از مدیران ارشدش در کابینه بوده به چه دلیل برای دولت دوازدهم هر دو را در همان سمت قبلی به مجلس معرفی کرده است؟

حضور دو وزیر با سیاست های کاری متفاوت در کابینه شاید به این دلیل بوده که بیشتر دوستان و مدیرانی که مورد وثوق آقای روحانی هستند، مدیران دهه 60 بوده و با مدیران جوان کمتر ارتباط دارند و احساس می کنند که فردی غیر از وزیر بهداشت و یا رفاه نمی تواند آن وزراتخانه ها را مدیریت کند یا به قول معروف قحط الرجال است.

 

 این همان مشکلی است که بارها کارشناسان به رئیس جمهور گفته اند که دایره مدیران کشور را وسعت دهد و به جوانان فرصت و انگیزه حضور در رده های بالای مدیریت داده شود.