نویسنده این یادداشت در ادامه به موضوع مهمی اعتراف می‌کند: «مهم‌ترین عاملی که به‌رغم استقبال اولیه، باعث کند شدن سرمایه‌گذاری در کشور است بحث سوئیفت است. تا وقتی تبادل پول به راحتی انجام نشود، سرمایه‌گذار خارجی نمی‌تواند پول را به کشور بفرستد، حتی اگر به ایران اعتماد کند. اگر این مشکل باقی بماند نهایتاً منجر به بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران هم می‌شود».
در روزهای گذشته، طرح جامع تحریم‌های ایران در مجلس نمایندگان آمریکا و سنا تصویب شد. کارشناسان این تحریم را جامع‌ترین بسته تحریمی آمریکا علیه ایران در طول تاریخ می‌نامند و از آن با عنوان «سیاه چاله تحریم» یا «مادر تحریم‌ها» یاد می‌کنند. متاسفانه با وجود لگدمال شدن برجام توسط آمریکا، روزنامه‌های اصلاح طلب همچنان نسخه ذلت می‌پیچند و به مقامات دولت سفارش می‌کنند که نازکتر از گل به آمریکا نگویید.
پیش از این صالحی، ظریف، طیب نیا، سیف، جهانگیری و عراقچی نیز به استمرار مشکلات بانکی در پسابرجام اذعان کرده بودند. چندی پیش روزنامه «گلف تودی» در گزارشی نوشت: «ایران روی کاغذ به سیستم سوئیفت- سیستم تراکنش‌های مالی جهانی- وصل شده اما در عمل این مهم اتفاق نیفتاده است. تا قبل از برجام نهادها و بانک‌های ایرانی با ابداعات خود تحریم‌های سوئیفت را از طریق واسطه دور می‌زدند، اما بعد از اجرای توافق هسته‌ای این کار دشوارتر شده است».
هنوز ساعاتی از اجرایی شدن برجام- دی ماه ۹۴- نگذشته بود که رئیس‌جمهور در نشست خبری خود در محل سالن اجلاس سران با اشاره به دستاوردهای بسیار برجام از باز شدن «هزار ال‌سی» خبر داد و تصریح کرد: «در همین تجربه چند ساعته امروز هزار ال‌سی در بانک‌های مختلف باز شد و این نشان داد آنها که می‌گفتند باور نکنید، اشتباه می‌کردند».
روحانی در حالی از باز شدن هزار ال‌سی آن هم در یک روز تعطیل برای غربی‌ها خبر می‌داد که باید بدانیم برای باز کردن ال‌سی، بانک‌ها موظف هستند کد اعتباری بین‌المللی بانکی (سوئیفت‌کد) داشته باشند در حالی که هنوز تحریم سوئیفت بانک‌های ایرانی لغو نشده بود ثانیاً بانک‌های خارجی در روز اجرای برجام که مصادف با یکشنبه ۲۷ دی بود، تعطیل بوده‌اند و طبیعتاً ال‌سی نیز نمی‌توانستند باز کنند.
پس از این اظهار نظر قابل تأمل، علاوه بر منتقدان و فعالان اقتصادی، حتی رسانه‌های ذوق‌زده برجام نیز به موضوع گشایش ۱۰۰۰ ال‌سی واکنش نشان داده و آن را زیر سؤال بردند
