برای شما چه فرقی می‌کند که نخبه‌ای از میان نخبگان ایرانی کم شود؟ شما که در حد چوب بستنی هم به نخبه ایرانی اعتماد ندارید، نباید از مرگ میرزاخانی‌ها ناراحت شوید. لطفاً با نخبه‌ای که به پیشرفت اعتقاد داشت، کاسبی نکنید.

گروه سیاسی جهان نیوز، ابراهیم رضایی: درگذشت مریم میرزاخانی نابغه ریاضی جهان برای همه علم‌دوستان از جمله مردم ایران ناگوار و تلخ بود.
به دنبال این تراژدی، صفحات مقامات دولتی و بادیگاردهای مجازی آنها پر از پیام‌های تسلیت در سوگ این دانشمند شده است، برخی دیگرشان هم از اینکه امکان استفاده از ظرفیت او در ایران نبود، ماتم گرفته‌اند.

به ایشان توصیه می‌کنم حداقل فعلاً سکوت کنند و چیزی نگویند، بگذارید این غم برای مردم بماند، به شما نمی‌آید که برای مرگ یک دانشمند غصه‌دار شوید، شما که از دانشگاه‌های سفارشی با پایان‌نامه‌های دیگران مدرک گرفته‌اید را چه به غصه بانوی ریاضی‌دان؟ شما که از دانشگاه جعلی هاوایی مدرک خریدید و سال‌ها یک لیسانس فلسفه را "دکتر" جا زدید، چه به این ژست‌ها؟!

به ن تا آسمان فاصله استشما نمی‌آید، به کسانی که در راکتور، بتن ریختند و درِ فردو را تخته کردند، به آنها که گفتند ایرانی جز آبگوشت و قرمه‌سبزی نمی‌تواند چیزی بسازد، به آنها که ماهواره ایرانی را به موزه سپردند، به وزیری که چشم در چشم پزشکان وطنی گفت در آلمان عملی کرده‌ام که تکنولوژی آن 80 سال دیگر به ایران می‌آید، به وزیری که حتی ایرانی را از تامین غذای قطارها هم ناتوان می‌بیند، به دولتی که مهندسان ایرانی را نمی‌بیند و برای هر پروژه‌ای دست به سوی بیگانه دراز می‌کند، به دولتمردانی که بودجه پژوهشی کشور را روز به روز لاغرتر می‌کنند و به آنها که افتخارشان عکس یادگاری گرفتن با هواپیمای ایرباس و مدیر توتال است، به اینها نمی‌خورد که برای مرگ میرزاخانی عزاداری کنند. از اندیشه علیل رضاخانی تا اندیشه میرزاخانی زمین تا آسمان فاصله است؛ سمبل «نمی‌توانیم» کجا و سمبل «می‌توانیم» کجا؟!

شما چیزی نگویید، شما که دانشمند هسته‌ای را خانه‌نشین کردید و با قاتلینش گرم گرفتید، شما که زحمات گرانقدر دانشمندان ایران را به «تقریباً هیچ» فروختید، شما که افتخارتان این است که پای سندی را امضا کرده‌اید که به موجب آن غنی‌سازی اورانیوم از 20 درصد به سه درصد تقلیل داده شده و بیش از ده هزار سانتریفیوژ به انبار فرستاده شده، شما را چه به لایک کردن عکس میرزاخانی؟

برای شما چه فرقی می‌کند که نخبه‌ای از میان نخبگان ایرانی کم شود؟ شما که در حد چوب بستنی هم به نخبه ایرانی اعتماد ندارید، نباید از مرگ میرزاخانی‌ها ناراحت شوید. لطفاً با نخبه‌ای که به پیشرفت اعتقاد داشت، کاسبی نکنید.

کمی بیشتر فکر کنید، شاید توانستید با برجام مشکل فقدان میرزاخانی را هم حل کنید