به گزارش
جهان نيوز؛ با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، شبکه رسانهای بیگانه در یک هماهنگی آشکار با شبکه روزنامههای زنجیرهای اصلاحطلبان، بدون توجه به مصالح نظام و مردم و با ترجیح منافع حزبی و جناحی بر منافع و امنیت ملی، با سیاهنمایی از آینده بدون وضع موجود، در شیپور دوقطبی «جنگ و صلح» دمیده و پروژه «گذشته چراغ راه آینده» همراه با زیر پروژه «نامزدهراسی» را برای وصول به اهداف خود تعقیب میکنند. منادیان و تعقیبکنندگان این پروژه مشترک با راهاندازی پروپاگاندا و ارائه آدرس عوضی و سرپوش گذاشتن بر علل واقعی بههمریختگی و لجامگسیختگی اقتصادی سالهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری یازدهم تلاش میکنند به مردم القا کنند فقط تن دادن به وضع موجود آنان را از بازگشت به گذشته تلخ از یکسو و ورود به فضای تهدید و جنگ با امریکا از سوی دیگر بترسانند.
حقیقت این است که آنچه در سالهای ۹۰ تا ۹۲ جمهوری اسلامی ایران با آن مواجه شد، در درجه نخست متأثر از سونامی وحشتناک اقتصادی است که پیش از آن، غرب را درنوردیده و موجب فروپاشی اقتصادی غرب و ورشکستگی تمام کارتلها، تراستها، بانکها، شرکتها و کارخانجات بزرگ شده و حتی برخی کشورها نظیر یونان تا آستانه ورشکستگی و فروپاشی نیز پیش رفتند. بعد از وقوع سونامی اقتصادی در غرب، اوضاع اجتماعی امریکا با شکلگیری جنبش ۹۹ درصدی موسوم به والاستریت رو به وخامت گذاشته و به سمت فروپاشی از درون و واگرایی پیش میرفت که امریکاییها با روی کار آوردن اوبامای سیاهپوست نسبت به «ترمیم و بازسازی اقتصاد امریکا»، «کنترل و هدایت جنبش والاستریت» و «بیرون کشیدن پای مستقیم امریکا از منطقه غرب آسیا و راهاندازی جنگهای نیابتی و پرورش و تقویت گروههای تروریستی نظیر داعش» اقدام کرده و انتقال کانون سونامی اقتصادی به کشورهای قمر و پیرامون را در دستور کار خود قرار دادند.
واقعیت این است که وقتی سونامی اقتصادی غرب به ایران رسید با عوامل تشدیدکنندهای نظیر «درخواست رسمی فتنهگران از غرب برای تحمیل تحریمهای فلجکننده»، «فقدان سیستم پویا و نظام توانمند و مستقل اقتصادی»، «انتقامگیری برخی احزاب داخلی از دولت حاکم» و... روبهرو شد و (در حالی که سهم دولت مستقر در اوضاع نابهنجار اقتصادی کشور به مراتب کمتر از فاکتورهای دیگر بود) در آن سالها هر فرد دیگری نیز سکان امور اجرایی را در دست میگرفت، بیتردید با وضعیتی کمابیش مشابه مواجه شده و امروز احتمالاً آماج حملات منتقدان و موافقان بود. اینک چهار سال از دادن آدرس غلط و تبدیل «ممنوعیت مذاکره با امریکا» به «مطالبه ملی» که مغایر با سیاستهای کلی نظام مبنی بر بینتیجه بودن مذاکره با شیطان بزرگ است، میگذرد، متأسفانه باز در فضای تبلیغات انتخاباتی از سوی برخی نامزدها، شاهد دادن آدرسهای عوضی و تلاش برای ایجاد دوقطبیهای دروغین با هدف فریب و جلب نظر مردم و تبدیل به مطالبه ملی برای تحمیل انتظارات غلط به نظام در چهار سال آینده هستیم. برخی رفتارهای غلط و غیراخلاقی و آدرسهای عوضی و دوقطبیهای دروغین که مغایر با رسالت انقلابی و شئون و منزلت مردم ایران است عبارتند از:
۱ - پروژه «نامزدهراسی» و ترساندن مردم از بازگشت به دوران بد اقتصادی گذشته.
۲ - دوقطبی «جنگ- صلح» و ترساندن مردم از ورود به جنگ از طرف امریکا به دلیل واهی رأی دادن به فلان نامزد.
۳ - دوقطبی «تحریم- رفاه» و ترساندن مردم از بازگشت به تحریمها
۴ - دوقطبی «ارتجاع- اعتدال» با برچسبزنی خشونتگرا، تفکیک جنسیتی و دیوارکشی و... به رقیب.
۵ - پروژه «تبدیل مطالبهگری اقتصادی به لج سیاسی» با هدف تأثیرگذاری بر جمعیت خاکستری.
۶ - پروژه «تندروی و رادیکالیسم افراطی» با هدف تأثیرگذاری بر جمعیت خاموش بعضاً مشاهده میشود که احدی از نامزدها و ستادهای تبلیغاتیاش متأسفانه در جلد و لاک اپوزیسیون فرو رفته و در نطقها مواردی به گوش میرسد که برخلاف رسالت انقلابی و اصول بنیادین و سیاستهای کلی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است. دستاویز قرار دادن باورها و اعتقادات مردم و خروج از مرز انصاف و تقوی برای کسب و تثبیت قدرت سیاسی، چهرهای مخدوش و زشت از نظام به جهان مخابره کرده و گاهی عملی مجرمانه نیز تلقی شده و در تعارض مستقیم با امنیت کشور و آرامش مردم است. اقدامات خارج از چارچوبهای اخلاق انتخاباتی، توهین به فرهنگ اصیل انقلابی و تحقیر مردم ایران بوده و بیاعتمادی و بیانگیزگی و کاهش سطح مشارکتپذیری آنان را در پی داشته و بیتردید دلسردی مردم موجب افزایش طمعورزی دشمنان خواهد شد. خواست واقعی مردم از نامزدها در دو قالب «دفاع دولت مستقر از کارنامه چهار ساله خود و اذعان و اعتراف به کمکاریها و اشتباه دل بستن به شیطان بزرگ و ارائه برنامه مستدل و جامع برای جبران گذشته و...» و «انتقاد منطقی و مستدل نامزدهای منتقد از کارنامه چهار ساله دولت همراه با ارائه برنامه جامع و کامل از برنامههای خود برای تغییر وضع موجود به نفع مردم» است.
منبع: روزنامه جوان
اولین معنی رفتار این نامزد اعتراف به این نکته است : که تقلب در انتخابات نظام جمهوری اسلامی جایگاهی ندارد چرا که اگر این طور می بود خود را اینگونه به آب و آتش نمی زد علی الخصوص اینکه دولت خودش برگزارکننده این انتخاب است . اعترافی که می بایست سال 88 با برائت از فتنه گران انجام می شد اما به دلایل شیطان پسند این اتفاق نیفتاد