بدون تردید، رمز بهره‌گیری از مدیریت‌های انقلابی و بهبود وضعیت معاش محرومین، عدم دل‌بستگی به آن سوی مرزها و باورمندی توانایی‌ها و ظرفیت‌های داخلی کشور است.

محمداسماعیل کوثری: کمتر از دو هفته دیگر انتخابات ریاست جمهوری به ایستگاه پایانی خود می‌رسد و در نهایت مشخص می‌شود که کدام یک از نامزدها در رأس قوه مجریه قرار خواهند گرفت اما آنچه در حال حاضر مورد نظر این نوشته است،‌ واکاوی اولویت‌های نامزدها برای حل مشکلات و معضلات فعلی جامعه و همچنین راهکارهای آنان برای رونق و پویایی کشور است. اساساً هر طرح و برنامه‌ای باید بر اساس شاخص‌های مورد قبول یک مجموعه باشد و درباره برنامه‌ نامزدهای جمهوری اسلامی، روشن است که نقشه راه آن‌ها در این مسیر از اهمیت وافری برخوردار است. به تعبیر رهبر انقلاب در دیدار اخیرشان با جامعه کارگری «در بخش‌های مختلف - کشور بخش‌های اقتصادی دارد، بخش‌های فرهنگی دارد، بخش‌های گوناگون سیاسی، علمی و غیره- در هر بخشی یک اولویتی وجود دارد؛ آن را باید رعایت کرد، آن را باید دنبال کرد، آن را باید جلو انداخت. این آقایانی که امروز نامزد انتخابات‌اند، تصمیم بگیرند و بین خودشان و خدای متعال عهد کنند که اگر از طرف مردم مقبول شدند و رأی آوردند، اولویت‌ها را رعایت کنند؛ آنجایی‌ را که بیشتر نیاز به مراقبت دارد، بیشتر مورد توجّه قرار بدهند؛ برنامه‌ها را آن‌جور دنبال کنند.»
از این منظر توجه به محرومین و پابرهنگان که به تعبیر پیر جماران (ره) «صاحبان اصلی انقلاب هستند»، ‌یکی از شاخص‌های کلیدی افرادی است که داوطلب ورود به این مسئولیت حساس هستند. نامزد انتخابات نباید و نمی‌تواند که هنگام تبلیغات و جذب آراء از محرومین دم بزند و با سخنان جذاب، آراء آن‌ها را جلب کند و زمانی که بر اریکه قدرت نشست، وعده‌های خود را فراموش کرده و راه اشرافی‌گری و ثروت‌اندوزی را در پیش بگیرد. کسی که در بزنگاه انتخاباتی یاد فقرا و پابرهنگان می‌افتد، دم از احقاق حقوق پایمال شده آن‌ها می‌زند ولی هم‌زمان با مترفین و مسرفین پالوده می‌خورد، حتی اگر هم بخواهد، قادر نیست دل‌مشغولی‌ها و دغدغه‌های اقشار پایین جامعه را درک کند چراکه ذائقه او با طعم فقر آشنا نیست و آن را پس می‌زند.
ریشه‌کن کردن فقر از عهده کسی بر می‌آید که به معنای واقعی کلمه پاک‌دست، از رانت‌خواری گریزان بوده و فقط در هنگام انتخابات به یاد ریشه‌کن کردن محرومیت‌ نمی‌افتد؛ از عهده کسی بر می‌آید که با غارتگران بیت‌المال، عهد اخوت نبسته و هم‌زمان آروغ مبارزه با فساد اقتصادی نمی‌زند. دشمنان از روز اول انقلاب به دنبال جدا کردن اقشار کم‌درآمد و محروم جامعه بوده‌اند ولی هیچ‌گاه موفق نبوده‌اند و بر همین مبنا، توجه به محرومین  که همیشه در خط مقدم دفاع از جبهه انقلاب اسلامی بوده‌اند، با رعایت جوانب ذکر شده اولویت انکارناپذیر و غیرقابل اغماض نامزدها است.
از سوی دیگر، تجربه ثابت کرده که برای به سامان رساندن اوضاع کشور، ساز و کار اداری معمول که متأسفانه به سوی مدیریت اشرافی سوق پیدا کرده است، جز با کار پرحجم و انقلابی به سرانجام نمی‌رسد. مشکل اینجاست که با وجود دشمنی‌ قدرت‌های بزرگ، برخی در این توهم به سر می‌برند که با کار بخشنامه‌ای و نظارت از راه دور می‌توان به همه معضلات فائق آمد ولی واقعیت این است که این‌ نسخه منسوخ پاسخگوی نیازهای امروز جامعه نیست. ریشه این تفکر در فرهنگ رفاه‌طلبی و فرار از قرار گرفتن در بطن کارها و پنجه در افکندن با مشکلات است و یقیناً نامزدی که در تبلیغات خود دائماً از قشر مرفه و برخوردار جامعه دم می‌زند، سنخیتی با کار جهادی و مدیریت انقلابی نداشته و اعتقادی هم به این سبک مدیریتی ندارد.
امروز اگر نگاهی صادقانه و به دور از تعصب‌های جناحی و گروهی داشته باشیم، بین جنگ تحمیلی و هجمه همه‌جانبه دشمن که این روزها در گیر و دار آن هستیم، جز در ابزارهای تهاجم،‌ تفاوتی وجود ندارد. اگر قرار بود که جنگ تحمیلی با آن حجم عظیم از خصومت‌ها به روال مرسوم جنگ‌های دنیا اداره شود، حتماً امروز شاهد اوضاع متفاوتی بودیم اما آنچه توانست اعجاب جهانیان را برانگیزد، بسیج همگانی مردم در مقابل دشمن غدار و به نتیجه رسیدن فتح‌الفتوح تاریخی کشور بود. دقیقاً همین وضعیت در شرایط کنونی هم وجود دارد و جنگ نرم دشمن در عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... جز با بسیج عمومی از مبدأ مسئولین به مقصد مردم حاصل نشده و نمی‌توان انتظار داشت که با تن‌پروری و بی‌حالی، یک شبه معجزه‌ای روی دهد و کار ملت و کشور رو به سامان برود. یک چنین تفکری حتماً راه به جایی نخواهد برد و تنها راه تفوق بر دشمن در میدان نبرد فعلی، التزام و تعهد به استفاده از جهادگران دفاع مقدس و مدیریت‌های برآمده از فرهنگ جهاد و کوشش خستگی ناپذیر است.
بدون تردید، رمز بهره‌گیری از مدیریت‌های انقلابی و بهبود وضعیت معاش محرومین، عدم دل‌بستگی به آن سوی مرزها و باورمندی توانایی‌ها و ظرفیت‌های داخلی کشور است. طبیعی است که وقتی وزنه سخن نامزد یا نامزدهای انتخاباتی برای رونق اقتصادی روی سرمایه‌های خارجی و گوشه چشم دشمنان نظام و انقلاب سنگینی کند، نمی‌توان انتظار داشت که اقتصاد مقاومتی محقق شده و مشکلات معیشتی یکی پس از دیگری مرتفع گردد. مهم‌ترین عامل قدرت نرم جمهوری اسلامی و بزرگ‌ترین مؤلفه اقتدار کشور - از پیشرفت علمی در حوزه فناوری هسته‌ای، فضایی، پزشکی، نانو و ... تا پیشتازی در سایر عرصه‌ها- که همواره مایه عزت و اعتبار جهانی بوده، اعتماد به ظرفیت‌های داخلی و دل بریدن از کمک‌های خارجی است و اینکه برخی برای رونق کشور به جوانان و استعدادهای ملت بزرگ ایران کمتر از وعده‌های پوچ دشمنان اعتقاد دارند، جای تأمل و البته حیرت فراوان است.
بر این اساس باید گفت که اولویت‌های نامزدهای محترم ریاست جمهوری، باید همان اهداف و آرمان‌های اصیل انقلاب باشد و هر نوع اعوجاج و انحراف از سیاست‌های اعلامی و اعمالی، خسارت بار بوده و در مقابل، آنچه اقتدار و عزت آینده کشور را تضمین خواهد کرد، اصرار و تأکید بر محورهایی اساسی و مورد تأکید رهبر حکیم انقلاب است.
منبع:حمایت