اگر چه انتخاب حضرت آیت الله خامنه‌ای بعنوان ولی فقیه و سکاندار کشتی نجات و هدایت مسلمین و مستضعفین جهان موجب آرامش و اطمینان خاطر بود، اما بدلیل غم و رنج ناشی از فراغ آن امام عزیز و برخی اقدامات مرموز در جامعه، نسبت به امور جاری بسیار حساس و نگران بودم لذا، باتفاق چند نفر از دوستان به‌دیدار یادگار امام راحل (رحمت‌الله‌علیه ) رفتیم و بعد از ادای سلام و احترام، دغدغه جمع حاضر را مطرح و عرض کردم که خوشبختانه حضرتعالی از نفس گرم حضرت امام بهره‌مند هستید و فرمایشات شما در خصوص مسائل جاری منطبق با نظرات امام راحل است اما عملکرد برخی مسئولین و نمایندگان مغایر با رهنمودهای ایشان است و نگرانیم! ایشان گفتند: اگر نظر حضرت امام را بخواهید این است که باید مراقب ارزشهای انقلاب باشید و در این راستا اگر سیلی هم خوردید تحمل کنید و بایستید.

آن جملات صادقانه همچون آبی بود بر آتش به‌نحوی که شخصاً سیلی خوردم ولی در مراحل مختلف و در حیطه وظایف محوله، جهت دفاع از حق لحظه‌ای کوتاه نیامدم. لیکن حاصل عملکرد دولتهای بعد از جنگ تاکنون چه بوده است؟ شعار سازندگی، توسعه سیاسی، تساهل و تسامح، گفتگوی تمدنها، توسعه اشرافی‌گری در جامعه، لجبازی برخی در مقابل رهبری و تلاش جهت برقراری رابطه با آمریکا که عملاً منجر به فتنه های 78 و 88 و گستاخی و طمع صهیونیستها و حاکمان فاسد و جنایتکار آمریکا و اروپا گردید!؟ 

اکنون در راستای اهداف و سیاستهای تبیین شده توسط معمار انقلاب اسلامی که از ستارگان آسمان شهادت نورانی شده است به‌نحوی که مقام معظم رهبری با همت و اراده والا فرمودند: با وجود این ستارگان (شهداء) راه را گم نمی‌کنیم و باید از پیچ ‌و‌خم در مسیر انقلاب عبور نمائیم، لذا ما موظف هستیم از دولت بخواهیم تا مردم (ولی‌نعمتهای واقعی) را محرم بداند و به‌جای اقدامات محرمانه و پنهانکاری، فرصت را مغتنم شمرده و نسبت به تحقق منویات امام و اهداف رهبری مبنی بر(اجرای اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال) صادقانه انجام وظیفه نماید.

اگر چه مدیران انقلابی شایسته نام بلند انقلاب و ایرانند؛ نه آنها که خسته و ناامیدند.