از تلاش برای جمع کردن رعیت پراکنده تا آتش افروزی جدید
اهداف دوره گردی رئیس سیا در منطقه
يکشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۷
کد مطلب: 502450
تلاش برای جمع کردن رعیت پراکنده آمریکا
اول این که روابط میان متحدان سنتی آمریکا و کاخ سفید به دلیل رویکردهای انزوا گرایانه اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا و همچنین تغییر ثقل استراتژیک آمریکا از غرب آسیا به شرق آسیا، دستخوش رکود شده بود، تنش در این روابط به دنبال اظهارات تند
روابط میان متحدان سنتی آمریکا و کاخ سفید به دلیل رویکردهای انزوا گرایانه اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا و همچنین تغییر ثقل استراتژیک آمریکا از غرب آسیا به شرق آسیا، دستخوش رکود شده بود، تنش در این روابط به دنبال اظهارات تند ترامپ در دوران انتخابات تشدید شده و حتی باعث شد برخی از همپیمانان منطقه ای واشنگتن به سمت تعامل با روسیه، رقیب راهبردی آمریکا ترغیب شود. حالا ظاهرا مایک پومپئو رئیس سازمان سیا تلاش دارد با دوره گردی در غرب آسیا رعیت پراکنده آمریکا را بار دیگر برای ارباب جمع آوری کند، برای همین هم او در چمدانش مشتی مدال نوکری آورده است.
بی جهت نبود که حدود ،بیست روز پیش، بوروس ریدل تحلیلگر سابق دستگاه امنیتی آمریکا پیشنهاد کرده بود که رئیس جدید سیا به ریاض برود و با نایف دیدار کند. او که از از کارشناسان ارشد اندیشکده بروکینگز در سوم بهمن ماه در گزارشی در وب سایت المانیتور می نویسد: کلید همکاری موثر ریاض-واشنگتون در تعامل میان مقامات عالی این دو کشور است. جان برنان رئیس سیا در دولت اوباما، در طی 8 سال گذشته فرد مورد نظر برای همکاری با محمد بن نایف ولیعهد سعودی بود. بوروس ریدل در ادامه انتخاب مایک پومپئو را انتخابی منطقی برای ریاست سازمان سیا معرفی می کند و وی را دارای سال ها تجربه همکاری امنیتی با جامعه اطلاعاتی آمریکا در کنگره می داند. ریدل در ادامه می نویسد: ملاقات زودهنگام پومپئو با رهبران سعودی برای اطمینان از افزایش همکاری این رژیم در مبارزه علیه تهدیدات تروریستی مفید خواهد بود. نکته حائز اهمیت احتمال محکوم شدن برخی از شاهزاده های سعودی بر اساس قانون جدید "جاستا" است که مورد اعتراض مسئولین رژیم سعودی قرار گرفت. دیدار پومپئو و اعطای چنین نشانی (مدال جورج تنت) می تواند ارائه نوعی تضمین در عدم پیگیری قانون جاستا و عدم محکومیت شاهزاده های سعودی باشد که قطعا افزایش همکاری های امنیتی ریاض-واشنگتون را به همراه خواهد داشت!
مقدمه چینی برای ایجاد منطقه امن در سوریه
دلیل دیگری که شاید از مهمتر از تلاش برای حفظ نفوذ آمریکا در منطقه می تواند در این رابطه مطرح شود، گمانه اقدام واشنگتن برای آماده سازی طرح ایجاد منطقه امن در سوریه است.
ترامپ در جریان رقابت های انتخاباتی خود در رابطه با سیاست خارجی مطلوبش در سوریه همواره بر لزوم مبارزه جدی با داعش تاکید می کرد با این حال بعد از حضور در کاخ سفید با تغییری تاکتیکی اولویت خود را ایجاد منطقه امن در این کشور بیان کرد. سیاستی که رقیب دموکرات او یعنی
ترامپ در جریان رقابت های انتخاباتی خود در رابطه با سیاست خارجی مطلوبش در سوریه همواره بر لزوم مبارزه جدی با داعش تاکید می کرد با این حال بعد از حضور در کاخ سفید با تغییری تاکتیکی اولویت خود را ایجاد منطقه امن در این کشور بیان کرد. سیاستی که رقیب دموکرات او یعنی هیلاری کلینتون دنبال می کرد.
البته این تغییر تاکتیکی و جابجایی اولویت ها ظاهرا اهداف غیر اعلامی نیز دارد، زیرا این تغییر در زمانی مطرح می شودکه شرایط ایجابی مربوط به تشکیل این منطقه در مقایسه با سال های گذشته تغییر کرده است. این ایده زمانی مطرح شده که دمشق در موقعیت ضعف نسبت به تروریست ها و همپیمانان خارجی انها قرار داشت و ترکیه نیز تلاش می کرد با بهانه قرار دادن بحران آوارگان سوری بخشی از خاک سوریه را اشغال نماید. اما در حال حاضر بحران آوارگان سوری از تب و تاب افتاده است و آوارگان داخلی و خارجی در پی افزایش ضریب نسبی امنیت و آزادسازی مناطق اشغالی از مناطق تحت کنترل گروههای مسلح و تکفیری در حال بازگشت به مناطق مسکونی خودشان هستند و دولت سوریه نیز بازسازی مناطق آزادشده را در اولویت جدی خود قرار داده است. بر این اساس به نظر می رسد هدف اصلی از ایجاد منطقه به اصطلاح امن در سوریه نه اسکان آوارگان بلکه ایجاد پوششی برای تجزیه این کشور است. لذا بر اساس این گمانه می توان پیش بینی کرد که تشکیل منطقه امن تنها به شمال سوریه محدود نخواهد شد و به محض ایجاد چنین منطقه ای در شمال ، رژیم صهیونیستی نیز برای ایجاد منطقه مشابه در جنوب به وسوسه خواهد افتاد و آن را به محملی برای تشکیل طرح کمربند به اصطلاح امنیتی در جنوب تبدیل خواهد کرد و حوزه اشغالی خود را از جولان به سمت مناطق مرکزی سوریه گسترش خواهد داد.
آغاز چنین طرح شومی بدون حمایت ریاض و آنکارا ممکن نیست، لذا سفر رئیس سازمان سیا به منطقه را می توان در این چارچوب به عنوان مقدمه ای برای آتش افروزی دوباره واشنگتن در غرب اسیا نیز تفسیر کرد.
