کاش سیستان اینترنتش هم قطع باشد!
چهارشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۱۷
کد مطلب: 499866
برای همه‌ی آن روستانشينان سيستان بلوچستان (دقيقا هزار و چهارصد و سی و پنج نفر) كه اين روزها #سیل آنها را از روستايشان رانده و ساكن چادرهای هلال احمر شده‌اند؛ برای همه‌ی آن دانش آموزان سيستان و بلوچستانی كه اين روزها سيلاب مدارس شان را تعطيل كرده (دقيقاً هشتصد و سی و هفت مدرسه)؛ براى همه ی هموطنانم در آن استان جنوبی فقير كه زير ساخت های شهری و روستایی و زمين های كشاورزی شان آسيب ديده و خانه به دوش و سرمايه بر باد شده‌اند، از یک جهتی خوشحالم!.
خوشحالم كه از همان اول بهمن تلويزيون و راديو و اينترنت ندارند تا حجم پرداخت به حادثه تهران و بی توجهی به خودشان را ببینند و در خيالشان هم، حداقل در اين اوج آوارگی، قياس توجه به حوادث تهران و شهرستان نمی‌آيد. حداقل شايد فكر كنند هميشه همه همين طور بی خيال از كنار همه حوادث می‌گذرند... .
البته واقعيت‌های غير قابل انكاری هم اين ميان وجود دارد؛ سيل سيستان و بلوچستان #بازی_سیاسی ندارد؛ دوگانه اصولگرا – اصلاح طلب ندارد. رقيب انتخاباتی را نمی شود مسئولش جا زد. سلفی هم با سيل نمی‌ارزد. توييت هايش هم لایک خور و بازنشرش بالا نيست. اصلاً نه فقط سيل، كل سيستان و بلوچستان به درد شوهای سياسی نمی‌خورد. مردم و مسئولين همه با هم يادمان رفته كه ايران فقط تهران نيست.
افراط خبر رسانی در مورد وقايع پايتخت در كنار تفريط کم خبری از اتفاقات شهرستان. آن قدری كه وزیر راه روز گذشته به دليل همايش بين المللی در چابهار حضور داشت، اما از كنار سيل استان بی اعتنا گذشت.
