سرویس جامعه جهان نيوز: خبر کوتاه بود: پلاسکو، در آتش سوخت و فروریخت! پلاسکو، این ساختمان پنجاه و چندساله، که پای ثابت خرید و فروش پوشاک زمستان پایتخت بود، حالا دیگر وجود خارجی ندارد و ما عزادار و سوگوار جان باختن آتش نشانان غیوری هستیم که از میانه شعله های آتش، به آسمان پر کشیدند. 

اما در این میان، باز نقیصه ای ویرانگر در فرهنگ مدرن ما، حال همه را بد می کند. به محض وقوع حادثه، انبوه مردمان کنجکاو و «موبایل به دست»، وارد صحنه شده و دوباره نمی توانند بر هیجان خبرنگاری خود غلبه کرده، و در میان مجاهدت نیروهای امدادی و انتظامی، برای فیلم و عکس گرفتن تقلا می کنند و برای ارسال به این و آن، حرص می زنند. 

حالا شبکه های اجتماعی پر است از این فیلم و عکس های کج و معوجی، که برخی هموطنان ما در کمال بیفکری مخابره کرده اند. در میانه این معرکه، برخی سایت های خبری بیگانه (به واقع بیگانه و آشوب طلب) و برخی کانال های غرض ورز تلگرامی، با ارائه فراخوان های جورواجور مردم را به سر صحنه فراخوانده و طلب عکس و گزارش می کنند! 

نیروهای مسؤول حاضر در میدان، اطلاعیه صادر می کنند که مردم! تو را به خدا از صحنه دور شوید، هم احتمال انفجار گاز و وقوع یک فاجعه بزرگتر محتمل است و هم تردد نیروهای امدادی به خاطر حضور کنجکاو شما «نسل موبایل»، با اختلال جدی مواجه شده است. همزمان حجم وسیعی از همین آدم های موبایل به دست دارند در شبکه های مجازی برای «پلاسکو» هشتگ تولید کرده و پلاسکو را به مهمترین ترند جهانی توئیتر تبدیل می کنند. 

وا اسفا بر این جماعت معتاد، که هرگز اولویت های حقیقی عالم را در میان شیرینی نشئه آور فضای مجازی، فهم نمی کنند، و صد افسوس که قصد بیدار شدن هم ندارند. هموطنان ما در میانه شعله ها می سوزند، اما آن ها هنوز می خواهند عکس و فیلم بگیرند تا بعدا به دخترخاله و پسرعمه و همسایه و همکار پز بدهند که ما هم در صحنه بودیم. 

تلفن همراه به نماد «ارتباط همه جا حاضر» تبدیل شده است و فرهنگ بلعنده خاصی را یدک می کشد؛ آنچنان که بسیاری از ارزش های انسانی را در چنبره خود، نابود می کند! وقت بیدار شدن فرارسیده است. بیایید در برابر این فرهنگ بلعنده قیام کنیم و از موبایل به دستی توبه کنیم و در برابر موبایل به دستان نشئه، طناب به دست گیریم و ترک شان دهیم.

*سید مهدی سیدی