در حالی که اعراب مشغول بازی فوتبال میان دو تیم الجزایر و مصر بوده و سرنوشت امت عرب را به این بازی گره زده بودند، رونالدو ستاره برزیلی با پیراهن تیم ملی اسراییل در دست، در کنار شیمون پرز رییسجمهور اسراییل عکس یادگاری میانداخت تا بار دیگر ثابت شود هنگامی که ما با اعراب مشغول هستیم، دشمن ما به خوبی فعالیت میکند.
پرس تی وی ، ماه سپتامبر سپری شد و رونالدو برای شرکت در فیلمبرداری فیلمی که قولش را داده بود به لبنان نیامد. وی پیش از این گفته بود در حمایت از آرمان فلسطین قصد دارد در فیلمی بازی کند که در مورد داستان واقعی زندگی پسری فلسطینی بود. در این فیلم پسری فلسطینی آرزوی دیدار با رونالدو ستاره جهان فوتبال را دارد ولی در بمباران اردوگاه رفح توسط جنگندههای اسراییلی، پای خود را از دست میدهد.
توافق شده بود تا رونالدو برای شرکت در این فیلم در ماه سپتامبر برای چند روز به بیروت سفر کند.
اکنون ماه نوامبر رو به اتمام است و ما رونالدو را در کنار شیمون پرز رییسجمهور اسراییل میبینیم که پیراهن تیم کورینتیانس برزیل با تیم ملی اسراییل را با یکدیگر مبادله میکنند؛ تصویری که برای فیلم فلسطینی میتواند بسیار الهامبخش باشد.
رونالدو که محبوبیت فراوانی در میان اعراب دارد، گفته بود که به دلیل برنامههای فشرده خود قادر به حضور در بیروت نیست؛ ولی دعوت پرز را بلافاصله قبول کرده و در یکی از هتلهای سائوپولو با او دیدار کرد.
رونالدو سفیر حسن نیت سازمان ملل است و در سال 2005 برای تبلیغ صلح، از رامالله و تلآویو دیدار کرد. موضعگیری وی در آن سال بسیار دوجانبه بود، ولی این بار موضعگیری بسیار صریحی در حمایت از اسراییل داشت.
طبیعی است که رسانههای عربی مانند همیشه از اقدام رونالدو در ملاقات با پرز و ستایش اسراییل بسیار ساده عبور کردند. اما این دیدار و تصاویر آن برای روزنامهای چون جروزالیم پست مثل یک صید گرانبها بود؛ بطوریکه عکس پرز و رونالدو را در صفحه نخست خود درج کرده و گزارش مفصلی را به آن اختصاص د اد.
اینجاست که اهمال اعراب مشخص میشود. در نبرد تبلیغاتی با دشمن اسراییلی، اعراب همواره بد عمل کرده و آنها موفق هستند. دیدار پرز و رونالدو یک امر غیرمترقبه نبود. فوتبالیست برزیلی اهمیتی برای آنچه میان اعراب و اسراییل میگذرد قائل نیست. این تنها اعراب هستند که از عرصه رسانهای در عصر جهانی شدن غایب بوده و قادر به تاثیرگذاری بر افکارعمومی جهان نیستند.
لحظهای بیاندیشیم. رییسجمهور اسراییل هنگامی که تلآویو را ترک میکرد، فراموش نکرد تا پیراهن تیم ملی اسراییل را برای رونالدو با خود بردارد.
اسراییل اندیشید که تصویر پرز در کنار فوتبالیست مشهور و محبوبی مثل رونالدو در حالی که پیراهن تیم ملی اسراییل را در دست دارد؛ چه تبلیغ موثری است. بدین ترتیب اسراییل دولتی دوستدار صلح و سرشار از روحیه ورزشی به نظر میرسد در حالیکه اعراب مشغول سنگ پرت کردن و دعوا و کتککاری در یک مسابقه فوتبال (الجزایر و مصر) هستند.
علیرغم گذشت این همه سال، هنوز اعراب اهمیت ورزش را درک نکردهاند در حالی که اسراییل بارها و بارها از این اهرم موثر استفاده کرده است. به یاد بیاوریم که در جام جهانی 2006 جان بانتسیل بازیکن تیم ملی غنا هنگامی که گلی را در برابر تیم ملی چک به ثمر رساند، پرچم اسراییل را برافراشت و این کار چه تاثیر شگرفی در افکارعمومی دنیا داشت؛ اما اعراب تنها به محکوم کردن این اقدام اکتفا کردیم.
در جریان جنگ تابستان 2006 میان اسراییل و لبنان نیز رونالدینیو دیگر فوتبالیست مشهور برزیلی در رسانهها حاضر شده و با اسراییلیها و کودکان اسراییلی ابراز همدردی کرد. هر چند اعتراضهای گسترده باعث شد تا وی بیانیهای صادر کرده و از صلح و توقف جنگ حمایت کند.