همه ساله با فرا رسیدن ماه محرم، هیأت‌هایی از هفت منطقه مختلف کربلا به همراه هفت هیأت از اصناف کربلا به عزاداری برای اباعبدالله الحسین(ع) و یاران با وفایش می‌پردازند. این هیأت‌ها دویست سال قدمت داشته و شیوه خاصی در عزاداری دارند.

به گزارش جهان به نقل از فارس، شهر مقدس کربلا به هفت بخش (طرف) تقسیم می‌شود که عبارتند از: طرف باب بغداد، طرف باب السلامة، طرف باب الطاق، طرف المخیم، طرف باب النجف، طرف العباسیة و طرف باب الخان.

هر یک از این بخش‌ها هیأتی برای عزاداری و تکیه‌ای برای خدمت به زائران حسینی تأسیس کرده‌اند. کنار این هیأت‌ها، هفت هیأت دیگر شامل صنف زرگرها، کفاش‌ها، مسگرها و قصاب‌ها و هیأت‌های بلوش، الحیدریه و شباب الزینبیه تأسیس شدند.

عمر این هیأت‌ها بیش از ۲۰۰ سال برآورد می‌شود و طبق رسم معمول، عزاداری خود را با سینه‌زنی و نوحه‌خوانی در صحن مطهر حضرت عباس علیه السلام آغاز کرده و با عبور از محوطه بین‌الحرمین به صحن مطهر امام حسین(ع) وارد شده و عزاداری خود را در آن صحن شریف خاتمه می‌دهند.
 



ایده این مشعل‌ها از این حدیث شریف «انّ الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة» اقتباس شده و به شکل کشتی ساخته شده‌اند. حمل این مشعل‌ها در مراسم عزاداری، شعار «کشتی نجات بودن امام حسین علیه السلام» را یادآوری می‌کنند. وزن هر مشعل بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ کیلوگرم است و به واسطه ستونی که در وسط آن تعبیه شده، توسط یک شخص نیرومند حمل می‌شود.