آفتاب که می دمد، اسم خداوند را بر زبان می آورند و توکل می کنند برای آغاز روزی دیگر. زمستان را در جایی سر می کنند و تابستان را در جای دیگر. زندگی شان اینگونه می گذرد از جایی به جایی، با توکل به روزی دهنده مهربان.