چهارشنبه ۲۹ فروردين ۱۴۰۳ - 17 Apr 2024
 
۰

کدخدا باورها به التماس میفتند نه مردان خداترس!

يکشنبه ۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۷:۱۶
کد مطلب: 487008
اگر از التماس این روزهای دکتر ظریف و سفر وی به آمریکا و دیدار با مقامات این کشور و درخواست برای تن دادن به تعهدات‌شان در برجام بگذریم، نمی توان از ماجرای التماس های وزیر خارجه امروز دولت تدبیر و امید به محمد البرادعی گذشت!
به گزارش جهان، کمال لطفی در خبرگزاری فارس نوشت:
در روزهای گذشته کلیپی به صورت گسترده در فضای مجازی و رسانه های مختلف از دکتر ظریف منتشر گردیده است که حاوی یک نکته تاسف بار و قابل تامل بوده و به نظر می رسد در ادامه قهرمان سازی از خالق آفتاب تابان برجام! می باشد.
 
وزیر امور خارجه کشورمان در جریان تور آسیایی خود که در واپسین روزهای سال 94 برگزار شد در موسسه امور بین‌الملل ولینگتون نیوزیلند حضور یافته و در پاسخ به پرسش یک خبرنگار خارجی درباره آزمایش‌های موشکی ایران می گوید: " می ایستم تا در دید شما باشم و پاسخ بدهم. اگر یک سوال را چندبار به شیوه های متفاوت سوال کنید جواب متفاوتی دریافت نخواهید کرد. شما که این سوال را مطرح می کنید هدف یک جنگ 8 ساله نبوده اید. جنگی که در آن شهرها زیر باران موشک ها قرار داشتند و حمله شیمیایی امان را می برید. شما در شرایطی نبودید که حتی یک موشک هم نداشته باشید تا شاید از ترس آن یک موشک صدام حسین بمباران شهرهای شما را متوقف کند. ما در آن دوره از این کشور به آن کشور می رفتیم و برای یک موشک بازدارنده التماس می کردیم ، التماس می کردیم ، تکرار می کنم التماس می کردیم تا از مردم خود دفاع کنیم اما همه سکوت کردند...."(1)
 
در این میان استفاده ایشان از کلمه "التماس" آنهم چند بار در قامت وزیر امور خارجه ایران، دارای نکاتی می باشد که به صورت خلاصه به آن پرداخته می شود:
 
1) گفتار ایشان مبنی بر اینکه "مسئولان وقت جمهوری اسلامی برای بدست آوردن موشک به کشورهای دیگر التماس می کردند" ناشی از ناآگاهی ایشان به دلیل عدم حضور در داخل کشور و اقامت در آمریکا باشد.
 
زیرا آنها که کوچکترین آشنایی با روحیات مسئولان و رزمندگان جبهه حق در آن زمان را داشته باشند می دانند که آن روزها افرادی که در وسط میدان جنگ حضور داشتند جز اتکال به قدرت الهی و امداد غیبی، هرگز برای پیشبرد اهداف به کسی "التماس" نکردند و هر گاه هم به در بسته خوردند با تکیه بر توانمندی داخلی و با در پیش گرفتن فرهنگ تلاش و مجاهدت برای جبهه حق خود به ساخت موشک و دیگر تسلیحات مورد نیاز رزمندگان دست زدند.
 
در آن زمان سردار رفیق دوست مسئول خرید تسلیحات نظامی از خارج از کشور بوده و هیچگاه در خاطرات خود به این مساله که "برای دریافت کردن موشک به کسی یا دولتی التماس کردیم" نکرده است و در این میان نیز مرور یک خاطره از شهید تهرانی مقدم به عنوان پدر موشکی ایران نیز شاید در تکمیل این مساله که هیچگاه یک ایرانی مسلمان برای دستیابی به چیزی به کسی التماس نکرده است، کافی باشد.
 
این بزرگمرد بی ادعا در خاطره ای که برای دکتر زاکانی(نماینده مجلس) کرده است از ماجرای سفر خود به روسیه برای خرید یک سامانه موشکی خبر داده و گفته بود: "مذاکرات برای خرید این موشک که در انحصار روسیه بود به سرانجام نرسید چرا که آن ها این سامانه را جزو سلاح های استراتژیک و مبنایی خود می دانستند و به دلیل حساسیت ویژه ای که روس ها داشتند، از دادن موشک سرباز زدند، اما من به ژنرا ل های روسی با اطمینان گفتم که ما می توانیم به این فناوری دست پیدا کنیم و همانند این موشک را بسازیم و البته پوزخندی به عنوان پاسخ بر لبان ژنرال های روسی نقش بست ولی در بازگشت به کشور علی رغم همه مشکلاتی که در مسیر پیش آمد در نهایت با توسل به ذوات مقدسه معصومین به ویژه امام رضا(ع)، به لطف خدا مدل سازی آن سامانه انجام شد و به هدف خود رسیدیم"(2(
 
2) اگر ایشان بنابروظیفه خود باید در مجامع بین المللی از قدرت دفاعی کشور خود دفاع کند، سوالی که باید به آن پاسخ داده شود این است که چگونه خود وی در آذرماه 1392 در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویی در تالار علامه امینی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران با گفتن این جمله که " آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟ "(3) با تحقیر قدرت نظامی کشور خود، دسته گل به آب داده و تا مدتها خوراک خبری برای رسانه های بیگانه و دشمن فراهم آورد؟
 
واکنش به سخنان نابجای وی از سطح فرماندهان ارشد نظامی کشور فراتر رفته و حتی صدای سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح دولت یازدهم نیز در آمده و وی با انتقاد از اینگونه سخنان گفت :" جایی گفته شد که آمریکا اگر بخواهد می تواند نظام دفاعی ما را از کار بیندازد، اما ملت ما نماد عینی شعار «ما می توانیم» و اینکه آنها امروز نمی توانند کاری کنند از سر دلسوزی نیست، بلکه توان آن را ندارند" (4(
3) بهتر است آقای ظریف به جای متهم کردن بزرگمردان انقلابی که با کمترین امکانات 8 سال تمام در برابر دشمن تا بن دندان مسلح مورد حمایت قدرت های غرب و شرق آن روز مردانه ایستادند، مروری به کارنامه اقدامات خود در التماس کردن به غربی ها داشته باشد و ببینید آیا امروز توانسته است از اعتماد به کدخدا و التماس کردن به آنها نتیجه ای بگیرد؟
 
اگر از التماس این روزهای دکتر ظریف و سفر وی به آمریکا و دیدار با مقامات این کشور و درخواست برای تن دادن به تعهدات‌شان در برجام بگذریم، نمی توان از ماجرای التماس های وزیر خارجه امروز دولت تدبیر و امید به محمد البرادعی گذشت!
 
در مستند سه قسمتی با نام "ایران و غرب" (Iran and the West)که در فوریه 2009 به مناسبت سی‌امین سالگردانقلاب اسلامی ایران از شبکهٔ بی‌بی‌سی 2 پخش شد، در قسمت سوم گفتگوی درگوشی دکتر ظریف و محمد البرادعی (مدیر کل وقت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) منتشر شده که در این گفتگوی عجیب، وزیر خارجه فعلی ایران خیلی شفاف به البرادعی التماس می کند که در تعریف استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای تجدید نظر کند. ظریف می گوید " شما که می دانید بزودی در ایران انتخابات داریم و موضع شما جناح ما را تضعیف میکند و شکست مذاکرات باعث پیروزی جریان رقیب ما در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری خواهد شد" (5) و همین سند کافی است برای اینکه نشان دهد افرادی به التماس کردن به دیگران مجبور می شوند که به دنبال تامین اهد اف و منافع حزبی-سیاسی خود بوده و در این راه حتی از قربانی کردن منافع ملی نیز ابائی ندارند.
 
شاید بهتر باشد آقای دکتر ظریف همچنان به پیگیری وادار کردن آمریکا برای اجرای تعهدات خود مشغول بوده و به جای دفاع از قدرت دفاعی کشور که حاصل زحمات غیورمردان گمنام این مرز و بوم می باشد، این ذکردعای حضرت ابراهیم(ع) را همیشه به خاطر داشته باشد "واجعل لی لسان صدق فی الاخرین؛ خدایا برایم گفتاری عطا فرما که همیشه به صداقت شناخته شوم".

پی نوشت:
yon.ir/enzarif-1
http://yon.ir/jnzakani-2
3و 4-  http://yon.ir/Rajazarif
http://www.afsaran.ir/link/1219731-5
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *