رحیم‌پور ازغدی در دانشگاه امیرکبیر مطرح کرد؛
ناگفته‌هایی از نقش آیت‌الله‌طالقانی در انقلاب
دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۱:۵۳
کد مطلب: 472618
وی با بیان اینکه امام‌خمینی(ره) درباره آیت‌الله طالقانی از لفظ مالک و ابوذر انقلاب یاد کردند، به کارهای مهم مرحوم آیت‌الله طالقانی اشاره کرد و یادآور شد: آیت‌الله طالقانی یک سری سنت‌ها را بعد از انقلاب گذاشت که از جمله آنها نماز جمعه بود. یکی دیگر از کارهای مهمی که مرحوم طالقانی در آن پیشرو بود آوردن قرآن از سر طاقچه‌ها و مراسمات ازدواج و وفات به میان میدان مبارزه انقلاب بود.
رحیم‌پور ازغدی تصریح کرد: در حالی که جوانان تحصیل کرده فعال در مبارزات انقلاب با قرآن کاری نداشتند، آیت‌الله طالقانی جزو اولین و موثرترین شخصیت‌هایی بود که قرآن را دوباره به میان جوانان آورد و مطالعه قرآن، تفسیر و تحقیق به عنوان یک کار ارزشی، مترقی، انقلابی و فرهنگی دوباره مطرح شد.
وی به ابعاد فرهنگی شخصیت آیت‌الله طالقانی اشاره کرد و گفت: مرحوم طالقانی از نوجوانی در صحنه مبارزات علیه نظام شاهنشاهی بود. در آن زمان کسروی‌گری، بهایی‌گری و مارکسیست‌گرایی تفکرات مطرح بود و آیت‌الله طالقانی پس از آزادی از زندان در مسجد هدایت تهران یک پایگاه جلسه تفسیر قرآن تشکیل داد که در ابتدا 10 تا 15 نفر حضور داشتند که بعدها کسانی که در انقلاب جریان‌ساز و نقش مهمی در تاریخ سیاسی ایران ایفا کردند از درون این جلسات بیرون آمدند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرد: از یک طرف نواب پس از ترور «هژیر» در خانه آیت‌الله طالقانی مخفی می‌شود و از طرفی ایشان با مصدق و مرحوم کاشانی در ارتباط است، از یک طرف جبهه ملی او را قبول دارند و از طرفی با حزب مؤتلفه که کار نواب را ادامه می‌دادند در ارتباط بود. همچنین ایشان با جوانان مسلمانی که گرایش به کمونیسم داشتند و اطلاعی درست از دین نداشتند در ارتباط بود و آنها را به قرآن و اسلام و سنت پیامبر دعوت می‌کرد. در حقیقت روح بازگشت به قرآن را امثال مرحوم طالقانی به جوانان برگرداندند.
این استاد حوزه و دانشگاه در پایان اظهار داشت: امثال آیت‌الله طالقانی آمدند و فضا را برای نسل جدیدی از جوانان که خجالت می‌کشیدند بگویند ما مسلمانیم تغییر دادند. در آن دوره دختران مارکسیست محجبه شدند و اسم‌های شان را به اسامی اسلامی تغییر دادند. در زمانی که بی‌دین بودن افتخار محسوب می‌شد با زحمات امثال آیت‌الله طالقانی دین‌داری افتخار شد.
