توصیف رویترز از قراردادهای ایران با فرانسه: غیرنهایی و مشروط!
جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۳۰
کد مطلب: 470682
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران که اولین رئیس جمهوری ایران است که از سال 1999 تاکنون به پاریس سفر می کند، یک سرمایه گذاری مشترک بین شرکت پژو سیتروئن و ایران خودرو و طرح هایی برای خرید 118 فروند هواپیمای ایرباس مسافربری از فرانسه را اعلام کرد.
این قراردادها در مراسمی با حضور روحانی و فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه به امضا رسید.
گروه ساخت و ساز بویگس و اوپراتور فرودگاهی ای دی پی قرار است فرودگاه امام خمینی (ره) را توسعه دهند و شرکت وینسی هم قرار است کار طراحی، ساخت و اداره ترمینال های جدید در فرودگاه ها مشهد و اصفهان را بر عهده بگیرد.
شرکت فرانسوی توتال نیز اعلام کرده، حدود 200 هزار بشکه نفت خام از ایران خریداری خواهد کرد. قراردادهایی هم در بخش های کشتیرانی، سلامت، کشاورزی، حفاظت از آب به امضا رسیده است.
رویترز گزارش داد، اکثر این قراردادها یا هنوز نهایی نشده، یا منوط به شرایط خاصی شده اند. بانک های معتبر فرانسوی هنوز برای ورود به ایران احتیاط می کنند.
محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت ایران گفت، موافقتنامه ای که این هفته بین گروه اعتبارات صادراتی کوفیس و بانک مرکزی ایران به امضا رسید گامی مهم در مسیر درست بود.
وی در عین حال افزود، بانک های فرانسوی باید از تلاش شرکت ها برای ورود به بازار ایران در دوره پساتحریم حمایت کنند. «اگر آنها فعال نشوند، هیچ افزایشی در حجم تجارت اتفاق نخواهد افتاد.»
بر اساس قراردادی که روز پنجشنبه بین ایران خودرو و پژو به امضا رسید، و قرار است در اواسط امسال نهایی شود، این دو شرکت قصد دارند کارخانه ای در نزدیکی تهران را مدرنیزه کنند و از اواسط 2017 خودروهایی را به صورت مشترک تولید نمایند.
در ابتدا سالانه 200 هزار دستگاه خودرو در این کارخانه تولید خواهد شد و در نهایت این میزان به دو برابر افزایش خواهد یافت.
در مورد این موارد که در رسانه ها زیاد انعکاس پیدا میکند نظراتی داشتم:
در ابتدا باید مسئولین توضیح بدهند بعد از سالها سرمایه گذاری و جلوگیری از ورود خودرو با عوارض گمرگی مرسوم در دنیا که جهت پیشرفت خودرو ملی انجام شد چرا کشور ما هنوز برای رفع مشکل تولید و طراحی خودرو حتی برای قطعات اولیه آن نیز نیاز به کارخانه های خارجی دارد؟ و ما بهیچ وجه برای طراحی و تولید این کالا هیچ علمی کسب نکردیم و فقط عامل مونتاژ و بازار فروش شدیم؟ ثانیا چرا فقط دوباره با خورو سازان فرانسوی؟ با کارخانه هایی که براحتی کشورو متحدانشان در سازمان ملل و اتحاد اروپا یکطرفه خودش تحریم میکند و بهانه را درست میکنند و میروند.
مطمئنا تضمینی نیست که دوباره به بهانه ای پولهای ما را بمانند پولهایی که بیش از سی سال در صنعت هسته ای فرانسه بلوکه کردند اینبار نیز بلوکه نکنند و زیر قراردادشان نزنند. آیا مسئولین از گرفتن تضمین لازم از آنها اقدام کرده اند و توضیح به ملت خواهند داد؟
برنامه دولت برای تولید وخود کفا شدن در صنایع بجای خریدار خوب شدن در بازار اروپاییها چیست؟
تا کی میخواهیم شعار پیشرفت و چاپ تعداد مقالات علمی را بدهیم و فقط خریدار بازار باشیم؟
ما سالها سرمایه گذاری در ساخت هواپیما بر اساس آنتونوف (بزرگترین) و توسعه آن با علوم و صنعت پیشرفته دنیا کردیم. حال نتیجه آن چیست؟ صدها هواپیما از این نوع قطعه ای از بدنه آن جدا نمیشود ولی هواپیمای ساخت ما در حومه مهرآباد سقوط کرد. پس علت آن فارغ از هر سیاست حزبی و باندی چیست و نتایج سرمایه گذاری ها در صنعت و توسعه را چه کسی پاسخگو است؟
سیستم اجرایی کلان در کشور باید جوابگوی برنامه ریزی های خود اعم از بلند مدت و کوتاه مدت فارغ از دولتها به مردم باشد.
در ابتدا باید مسئولین توضیح بدهند بعد از سالها سرمایه گذاری و جلوگیری از ورود خودرو با عوارض گمرگی مرسوم در دنیا که جهت پیشرفت خودرو ملی انجام شد چرا کشور ما هنوز برای رفع مشکل تولید و طراحی خودرو حتی برای قطعات اولیه آن نیز نیاز به کارخانه های خارجی دارد؟ و ما بهیچ وجه برای طراحی و تولید این کالا هیچ علمی کسب نکردیم و فقط عامل مونتاژ و بازار فروش شدیم؟ ثانیا چرا فقط دوباره با خورو سازان فرانسوی؟ با کارخانه هایی که براحتی کشورو متحدانشان در سازمان ملل و اتحاد اروپا یکطرفه خودش تحریم میکند و بهانه را درست میکنند و میروند.
مطمئنا تضمینی نیست که دوباره به بهانه ای پولهای ما را بمانند پولهایی که بیش از سی سال در صنعت هسته ای فرانسه بلوکه کردند اینبار نیز بلوکه نکنند و زیر قراردادشان نزنند. آیا مسئولین از گرفتن تضمین لازم از آنها اقدام کرده اند و توضیح به ملت خواهند داد؟
برنامه دولت برای تولید وخود کفا شدن در صنایع بجای خریدار خوب شدن در بازار اروپاییها چیست؟
تا کی میخواهیم شعار پیشرفت و چاپ تعداد مقالات علمی را بدهیم و فقط خریدار بازار باشیم؟
ما سالها سرمایه گذاری در ساخت هواپیما بر اساس آنتونوف (بزرگترین) و توسعه آن با علوم و صنعت پیشرفته دنیا کردیم. حال نتیجه آن چیست؟ صدها هواپیما از این نوع قطعه ای از بدنه آن جدا نمیشود ولی هواپیمای ساخت ما در حومه مهرآباد سقوط کرد. پس علت آن فارغ از هر سیاست حزبی و باندی چیست و نتایج سرمایه گذاری ها در صنعت و توسعه را چه کسی پاسخگو است؟
سیستم اجرایی کلان در کشور باید جوابگوی برنامه ریزی های خود اعم از بلند مدت و کوتاه مدت فارغ از دولتها به مردم باشد.
امت "ما می توانیم" باید با این شرایط خرید کند !!!
چی بگم...