کی روش آن روز با معجزه برنده شد
سیدرضا فیض آبادی
دوشنبه ۷ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۱:۰۳
کد مطلب: 464005
در حالیکه همه کارشناسان و خوشبینانه ترین افراد در پایان بازی ایران و ازبکستان در دوربرگشت کار تیم ملی را تمام شده می دانستند ولی امروز اغلب اونا می گن که ما میدونستیم ایران صعود می کند اما با تعجب همه اونا و خودمون اکنون به عنوان تیم اول صعود کردیم.
فراموش نکنیم که با یک گل ممکن بود بریم به ناکجا آباد.
یعنی اگه اون توپی که دقیقه 76 معجزه آسا درون دروازه نرفت و یا اون ضربه سر دقیقه 90 بازیکن کره یه ذره اینطرف تر بود اکنون کار کاملا عوض شده بود.
به هر حال صعود کردیم و الان فصل خوشحالی است.
اما چون هم اکنون فصل خوشحالی است ابتدا قسمت شیرین موضوع را برایتان می گوییم و بعد میرسیم به سایر قضایا.
روزی ما صعود کردیم که کی روش اصول را زیر پا نگذاشت و علیرغم همه فشارها و جار و جنجالها جلو بازیکنانی مثل مهدی رحمتی و زیاده خواهی های او ایستاد.
این ایستادگی او می توانست به قیمت حذف ما از جام جهانی وبه قیمت خدشه دار شدن اعتبار کی روش تمام شود ولی کی روش درسی داد که باید سرمشق و الگویی برای همه مربیان ما باشد.
رحمتی ناز کرد و به رغم همه شایستگی هایش که تصور می کرد چون بی رقیب است و نازش خریدار دارد مورد غضب کی روش قرار گرفت.
رحمتی تصورش این بود که حرفهای گنده می زند ناز هم می کند بعد او را با سلا و صلوات برمی گردانند و فوقش یه جعبه شیرینی دستش می گیردو با غرور بر می گردد اردوی تیم ملی و حتی جواب سلام کی روش را هم نمی دهد تا عکاسان و خبرنگاران او را سوژه کنند و بگویند که بابا ! رحمتی رقیب نداره. او ناجی تیم ملی است.
اما کی روش حتی مقابل زیاده خواهی علی کریمی هم که چند بار خداحافظی کرده و بود و باز برگشته بود ایستاد. او درسی داد به همه مربیان ما ار خواهد ماند.
اتفاقا عامل موفقیت او در سه بازی اخیر همین قائده کاری اش بود که می تواند سرمشقی برای همه فوتبال ما باشد.
بله، رحمتی درست فکر می کرد.
او ناجی فوتبال ایران شد چون با حرکات بچه گانه اش کاری کرد که کی روش به تیم ملی و به فوتبال ما هویت بدهد و با همین هویت بود که خودمان را بازیافتیم و با یک رحمان احمدی بی ادعا ولی تابع نظم و نظام تیمی به جام جهانی رفتیم.
البته کی روش راه را برای بازگشت قهر کرده ها فراهم کرد ولی از بس که این بازیکنان را در باشگاهها و مربیان قبلی پر رو و پر ادعا بار آورده اند تصورشان این بود که اینبار هم همین اتفاق می افتد.
کی روش منشوری نوشت و اعلام کرد این بازیکنان بیایند و منشور را امضا کنند تا شرایطشان مهیا شود ولی بازهم غرور و خود بزرگ بینی آفت اینها شد و البته توفیق اجباری برای تیم ملی نیز بود که بازیکنانی که چنین تفکراتی در ذهن خود دارند ماست ها را کیسه کنند و نظم و انضباط در تیم ملی حاکم شود.
تیم ملی ایراد زیاد دارد و کی روش هم نقاط ضعفی در تفکراتش هست که اگر اصلاح نشود نمی توان به آینده او و تیم ملی برای جام جهانی امیدوار بود ولی کی روش روزی تیم ملی را به برزیل رساند که بین نظم و انضباط و ماست مالی و چشم بستن بر زیاده خواهی ها، نظم و انضباط را برگزید.
