سوابق یک اصلاح‌طلب اصولگرا!
از صحنه گردانی وقایع ۱۸ تیر تا ادعای دکتری پس از رها کردن تحصیل
دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۹
کد مطلب: 329996
گرچه پرداختن به عقبه کارگزارانی روزنامه پر خرج و برج شرق مجالی وسیع می طلبد، اما مختصر آنکه "کارگزاران سازندگی" همواره به عنوان یک گروه تجمل گرا و عافیت طلب در کشور مشهور بوده است؛ خطبه های نماز جمعه آیت الله هاشمی در دوران سازندگی هنوز از یادها نرفته که تجمل گرایی و رفاه طلبی را تئوریزه می کرد. همچنین عملکرد فساد آلود غلامحسین کرباسچی شهردار اسبق تهران و پشتیبان اصلی این روزنامه همچنان در خاطره ها مانده است.
جهان نيوز فعلا از فرار به جلوی این رسانه کارگزارانی گذر کرده و آن را به زمانی دیگر موکول می کند و به سوابق تحصیلی و اجرایی یک مدعی حمایت از عدالت طلبی می پردازد تا از این پس رسانه های فرصت طلبی چون شرق نتوانند چنین افرادی را به جریان اصولگرایی پیوند دهند. از نظر ما اگر کسی سابقه اصولگرایی هم داشته باشد با ارتکاب چنین رفتارهایی خودبخود از جرگه اصولگرایان خارج خواهد شد.
عضو فعال دفتر تحکیم وحدت دوران دوم خرداد
عبدالرضا داوری در سالهای حاکمیت کارگزاران سازندگی دوره کارشناسی و در اوایل دوران دوم خرداد کارشناسی ارشد خود را در دانشکده فنی دانشگاه تهران گذراند و همزمان یکی از اعضای طیف تندرو دفتر تحکیم وحدت در انجمن اسلامی این دانشکده و یکی از افراد پشت صحنه و صحنه گردان وقایع ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸ در کنار افرادی چون علی افشاری فراری بود. با تلاشهای امثال او بود که سعید حجاریان ویلچرنشین را برای افتتاح یادمان شهدای ۱۶ آذر به دانشکده فنی آوردند.
رها کردن دوره دکتری و ادعای مدرک
ماجرای اخذ مدرک دکترای داوری هم جالب و خواندنی است. او خود را در سایت شخصی اش اینچنین معرفی کرده است: «دانش آموخته دکترای مهندسی مکانیک و دانش آموخته دکترای اقتصاد از دانشگاه کارلینس نیویورک.»
او بر همین اساس در همه سخنرانی ها و مصاحبه ها خود را دکتر معرفی کرده و کارت ویزیت هم برای خود چاپ کرده است. همچنین به عضویت هیات علمی جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران ـ حیاط خلوت فارغ التحصیلان دفتر تحکیم وحدت ـ نیز درآمده است. جهان نيوز هم درگذشته بر اساس همین اطلاعات ظاهری و اصل برائت، برخی اخبار و مصاحبه های مرتبط با وی را به نقل از رسانه های دیگر بدون اصلاح عنوان دکتر منتشر نموده است.
اما چندی قبل یک سایت خبری وابسته به دولت یازدهم ـ البته با نیت خباثت آمیز انتقام از دولت گذشته ـ اقدام به انتشار مطلبی با عنوان «شبهه در مدرک دکترای فرد نزدیک به مشایی» نمود.
خواندن بخشی از پاسخ تهدیدآمیز عبدالرضا داوری ذیل آن خالی از لطف نیست:
براساس اطلاعاتی که خبرنگار جهان کسب کرده است، متاسفانه باید گفت این ادعا صحت داشته و آقای مهندس عبدالرضا داوری مانند تحصیل اش دانشگاه تربیت مدرس دوره دکترای خود را در دانشکده فنی تهران نیز نیمه کاره رها کرده و به پایان نبرده است و عملا اخراجی مقطع دکتری تلقی می‌شود. چرا که شروع به تحصیل وی نیمسال اول سال ۸۴-۸۵ بوده ولی از نیمسال اول سال تحصیلی ۸۶-۸۷ به بعد ثبت نام جدیدی نداشته و آخرین وضعیت تحصیلی او در آموزش دانشکده محروم از تحصیل به دلیل عدم مراجعه است.
اخذ مدرک دکتری از آمریکا؟!
درباره اخذ مدرک دکتری اقتصاد از دانشگاه کارلینس نیویورک ـ آن هم در زمان مسؤولیتهای کلان و متعددی که برخواهیم شمرد ـ تردید جدی وجود دارد و چه بسا ماجرایی شبیه برخی رؤسایش در دولت قبلی داشته باشد.
موضع مقابل احمدی نژاد در انتخابات ۸۴
داوری که هم اکنون در قامت مدافع بلافصل دولت احمدی نژاد مصاحبه کرده است، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ چه در دور نخست و چه در دور دوم در نقطه مقابل احمدی نژاد قرار داشت چرا که شاید شانسی برای موفقیت او قائل نبود؛ اما دست تقدیر سرنوشت دیگری رقم زد و شکست رقبای احمدی نژاد، او را اندک زمانی از اهداف متعالیه اش! دور نمود.
نزدیک شدن به تیم قالیباف و طلایی
داوری اما به علت ارتباطات خوبی که انجمن اسلامی دانشگاه تهران در زمان وقایع کوی دانشگاه درسال ۱۳۸۲ با فرمانده وقت ناجای تهران (سردار طلایی) برقرار کرده بود و موفقیت او را در کنترل و آرامش بخشی به دانشجویان از نزدیک دیده بود، به همراه برخی دوستان خود در انجمن اسلامی به او نزدیک شد و پس از استعفای طلایی از ناجا و نامزدی در انتخابات شورای شهر ـ که کمی پس از انتخابات نهم ریاست جمهوری برگزار شد ـ به ستاد او در خیابان فاطمی رفت و آمد می کرد. اما تشدید اختلافات میان شهردار تهران و رئیس جمهور وقت او را سر دو راهی انتخابی سرنوشت ساز قرار داد.
نزدیک شدن به مشایی و احمدی نژاد
همزمان با اوج گیری قدرت جریان انحرافی در دولت نهم، عبدالرضا داوری با انتشار یادداشتهای حمایتی و غلوآمیز، کم کم به مشایی و احمدی نژاد نزدیک و نزدیکتر شد و با نزدیک شدن به فضای انتخابات ۱۳۸۸ به یکباره در قامت مدافع تمام قد احمدی نژاد و اقداماتش ظاهر شد و با تکیه بر قدرت کلامی و روابط عمومی بالای خود هیچ فرصتی را برای سخنرانی و مناظره به نفع احمدی نژاد از دست نمی داد و به این ترتیب هر روز بیش از گذشته خود را به حلقه تنگ اطراف رئیس دولت تملق پسند، نزدیک تر نمود و مناصب مهمی را برای خود دست و پا کرد.
قائم مقامی خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران
در خرداد ۸۷ به عنوان مدیرکل پژوهش و جانشین معاون خبر خبرگزاری جمهوری اسلامی منصوب شد. در تیر ۸۸ عزم خود را جزم نمود تا مدیرعاملی ایرنا را به دست آورد اما با رد استعلامش از سوی نهادهای امنیتی به عنوان قائم مقام مدیرعامل و معاون خبر ایرنا منصوب شد.
مدیرعاملی در مس با حکم طلایی محراب صنعت
داوری سپس به محرابیان در وزارت صنایع و معادن نزدیک شد و نشریه ای تمام رنگی و گران قیمت در وصف او به نام محراب صنعت منتشر نمود (اینجا) که در زمان خودش سر و صدای زیادی به پا کرد و ظاهرا با دستور دولت جمع آوری شد. مدیرعامل شدن داوری در صندوق بازنشستگی شرکت ملی مس ایران با انبوهی از امکانات و دارایی ها، پاداش خوبی برای خدمات! داوری بود و همین مسؤولیت بود که زندگی اش را از این رو به آن رو نمود و او را با چندین ماشین مدل بالای در اختیار و حقوق و مزایای آنچنانی، همسایه «فرشته»نشین ها در شمال تهران نمود.
مشاور وزیر کشور و رئیس مرکز مطالعات راهبردی و آموزش وزارتخانه
اندکی پس از کنار رفتن محرابیان و تشکیل وزارتخانه جدید "صنعت، معدن و تجارت"، از صنایع مس کنار گذاشته شد تا این پوستین را برای فرد دیگری به نام «پوستین دوز» مدیرعامل جنجالی پیشین سایپا بدوزند. داوری بلافاصله به وزارت کشور رفت و از مهر ۱۳۹۱ تا اردیبهشت ۱۳۹۲ مشاور وزیر کشور شد و همزمان به ریاست مرکز مطالعات راهبردی و آموزش این وزارتخانه نیز منصوب شد.
مدیر مسوول روزنامه شهروند
از اسفندماه ۱۳۹۱ ماموریت بعدی دکتر(!) داوری، با هدف جریان سازی برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و مطرح کردن مشایی، مدیرمسؤول روزنامه تازه تاسیس «شهروند» با صاحب امتیازی جمعیت هلال احمر ایران شد.
مشاور و سخنگوی در سایه اقتصادی دولت
عبدالرضا داوری علاوه بر سمتهای اجرایی، دولتمردان و مجلسی ها را نیز از مشورت خویش بی بهره نگذاشت به طوری که در سایت شخصی اش خود را مشاور عالی کمیسیون اقتصادی مجلس نامیده است. علاوه بر این نفوذ او در حلقه یک اطرافیان احمدی نژاد تا آنجا پیش رفت که با وجود حضور برخی اقتصاددانان در دولت، او که احتمالا سواد اقتصادی آکادمیکی هم ندارد به نمایندگی از دولت در برنامه های اقتصادی صدا و سیما شرکت می کرد و به مناظره با منتقدان می پرداخت و البته باید اعتراف کرد به خوبی از عهده این مسوولیت سنگین بر می‌آمد.
نتیجه گیری
از آنچه گفته شد پیداست که داوری هیچگاه چه در زمان دانشجویی چه در زمان فعالیتهای اجرایی یک اصولگرا نبوده است و تنها با تشخیص به موقع جهت وزش باد قدرت، به جریان انحرافی نزدیک شد و مزد خدماتش به احمدی نژاد را گرفت. احمدی نژادی که خود او بارها از اصولگرایان و اصولگرایی اعلام برائت نموده بود. لذا تجمل گرایی و سوءاستفاده امثال داوری ـ که باید با رسیدگی قوه قضاییه پیگیری شود ـ بیش از آنکه به اصولگرایان بچسبد، از جنس رفتار اسپانسرهای ثروتمند و ولخرج روزنامه شرق است.
محمد محمدی
۸۰۹۰
واقعا متاسف هستم برای شما ... دکتر داوری به واقع یه مرد درست و یکی از افرادی ست که دکتر احمدی نژاد و مهندس مشایی رو در سخت ترین روزها تنها نذاشت .مثل حضراتتان نبود که توی پیروز دکتر احمدی نژاد دورشون رو گرفتین و همین که کمی فشار وارد شد به ایشون سریع تنها شون گذاشتین . . دکتر داوری و امثال ایشان کنار احمدی نژاد و مهندس مشایی توی سخت ترین روزها ماندن و انشاله خواهند ماند .
سال 87 كه در ايرنا بود جلساتي هفتگي ميان طرفداران رسانه اي احمدي نژاد برگزار ميشد كه شركت كنندگان آن جلسه بعد از قضاياي مشايي هركدام به اصل خويش برگشتند، افرادي مانند اشتهاردي، احمدزاده، يامين پور، داوري، منصوري، سيد نظام موسوي، قاسمي و ... يكي از اعضاء جلسه كه از مشاوران جوان احمدي نژاد بود و بعدا شد اصلي ترين حامي سايه مشايي، از سابقه افراطي و روحيه كاسبكارانه و منافقانه داوري آگاهي داشت و حضور او در جلسات را خطرناك ميدانست ولي در سال 89 كه مسئوليت گرفت و به خاطر روشدن چهره مشايي بچه هاي حزب الهي ديگه جواب سلامشم نميدادند، شد رفيق فابريك داوري.
اين امر و اتفاقات مشابهش ميتونه دو تا درس واسه ما داشته باشه. يكي برا افرادي شبيه همون حزب الهي سابق كه با وجود علم، خطا ميكنند و درسي براي افرادي كه رعايت تقواي جمعي ميكنند و به افرادي كه گام در مسير انحراف ميذارند تذكر مي دهند اما گاهي اين تذكر به تحريم و مقابله ميكشه و اين افراد به جاي اصلاح در دامن انحرافيها بيشتر غرق ميشوند.
نميدونم من به تكليفم درست عمل كرده ام يا نه ولي از ترس چندتا مشايي صفت در دولت، ما اصولگراها كاري كرديم كه با ديدن چند غيرمشايي صفت در دولت شاديم و در مقابل برخي ميگيم باز م مشايي؟!!
اين امر و اتفاقات مشابهش ميتونه دو تا درس واسه ما داشته باشه. يكي برا افرادي شبيه همون حزب الهي سابق كه با وجود علم، خطا ميكنند و درسي براي افرادي كه رعايت تقواي جمعي ميكنند و به افرادي كه گام در مسير انحراف ميذارند تذكر مي دهند اما گاهي اين تذكر به تحريم و مقابله ميكشه و اين افراد به جاي اصلاح در دامن انحرافيها بيشتر غرق ميشوند.
نميدونم من به تكليفم درست عمل كرده ام يا نه ولي از ترس چندتا مشايي صفت در دولت، ما اصولگراها كاري كرديم كه با ديدن چند غيرمشايي صفت در دولت شاديم و در مقابل برخي ميگيم باز م مشايي؟!!
صد البته که این شخص مشکلات متعددی دارد و جای دفاع هم ندارد
اما آیا ما درس عبرت می گیریم؟؟
همین الان عده ای که خود را متدین و متنسک جلوه می دهند و هیچ اعتقادی به هیچ کدام از اصول انقلاب را ندارند و سکلار تمام عیارند وجود دارند و متاسفانه مورد شناسایی جریان مذهبی و اصولیون انقلاب قرار نمی گیرند.
متاسفانه باید بگویم حتی در برخی از روزنامه های اصولگرایان و منتسب به برخی از نهادهای متولی حفظ دستاوردهای نظام هم از این آدمها هستند و بعضا ناشناخته هم نیستند اما چه اصراری بر ماندن اینهاست نمیدانم
اما آیا ما درس عبرت می گیریم؟؟
همین الان عده ای که خود را متدین و متنسک جلوه می دهند و هیچ اعتقادی به هیچ کدام از اصول انقلاب را ندارند و سکلار تمام عیارند وجود دارند و متاسفانه مورد شناسایی جریان مذهبی و اصولیون انقلاب قرار نمی گیرند.
متاسفانه باید بگویم حتی در برخی از روزنامه های اصولگرایان و منتسب به برخی از نهادهای متولی حفظ دستاوردهای نظام هم از این آدمها هستند و بعضا ناشناخته هم نیستند اما چه اصراری بر ماندن اینهاست نمیدانم
به این افراد گفته می شود حزب باد که در کل تاریخ بشری وجود داشته اند و تنها به منافع شخصی خود فکر کرده اند اصول گرا اصول گراست و اصلاح طلب اصلاح طلب وهیچ کدام از این دو طیف برای کشور شکلی ایجاد نمی کنند مشکلات ناش از افراد فرصت طلبی است که هر روز به یک رنگ در می ایند و هر جا که بساطی پهن شود بر سر آن می شینند و خود را همرنگ آن می کنند.
چه بیچاره اند فرصت طلبان بوقلمون صفت که گوهر تفکر خود را به متاعی ارزان می فروشند و احساس زیرکی و زرنگی هم می کنند .
چه بیچاره اند فرصت طلبان بوقلمون صفت که گوهر تفکر خود را به متاعی ارزان می فروشند و احساس زیرکی و زرنگی هم می کنند .
