یادداشت تحلیلی؛
چند نکته محسوس پس از پایان جنجال‌ها بر سر گشت نامحسوس
انفعال در برابر پروژه "حیازدایی از جامعه ایرانی"
شنبه ۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۷:۰۷
کد مطلب: 492602
به گفته ساجدی نیا "7 هزار نفر از نیروهای پلیس انتظامی تهران بزرگ" در حالی فعالیت خود را برای امنیت‌بخشی در چهار حوزه مزاحمت نوامیس، کشف حجاب، آلودگی صوتی و رفتارهای پرخطر آغاز کرده اند، که مروری بر اخبار و تحلیل های ارائه شده از این طرح، به خوبی نشان می دهد که تمرکز رسانه های معاند و حتی برخی رسانه های داخلی بر مورد "کشف حجاب" صورت گرفته است، حال آنکه پاسخ این سوال در هاله ای از ابهام قرار دارد:"چرا از یک طرح چهار محوری تنها یک وجه آن پررنگ و مورد انتقاد قرار می گیرد و از کنار سایر زوایای آن به سادگی عبور می شود."
واکنش ها به طرح گشت نامحسوس امنیت اخلاقی و غرض ورزی رسانه ای
کلیت طرح، به زبان ساده و بر اساس اعلام رسمی مقامات پلیس تهران چنین است:" تعدادی از پرسنل رسمی نیروی انتظامی، موظف شده اند در ساعات غیر اداری که لباس پلیس بر تن ندارند، اگر یکی از موارد زیر را دیدند، با پیامک به مرکز پلیس اطلاع دهند؛ این افراد، فقط حق گزارش پیامکی دارند و نمی توانند برخورد کنند: جرائم مربوط به مواد مخدر و مشروبات الکلی، سرقت، کیف قاپی و زورگیری، رفتارهای خطرناک رانندگی مانند لایی کشیدن، بدحجابی، آلودگی صوتی، اراذل و اوباش و مزاحت برای زنان و دختران."
جدای از اینکه بر روی اصل و شیوه اطلاع رسانی طرح توسط ناجا چقدر کار شده بود یا اینکه این اقدام چقدر درست یا غلط است، واکنش برخی رسانه ها به آن قابل تأمل بود.
براستی چرا برخی رسانه ها با کج سلیقگی و حتی غرض‌ورزی اقدام به اطلاع رسانی ناصحیح این طرح کرده و بر زوایای مهمی غیر از کشف حجاب خط قرمز کشیده و همسو با رسانه های معاند با نظام جمهوری اسلامی و موافق "آزادی‌های یواشکی" در ایران، تنها و تنها بخش "کشف حجاب" زنان و دختران را پررنگ کرده اند؟!
اقدامی که زمینه سوء استفاده رسانه های بهانه جو و مخالف حفظ عفت و حجاب در جامعه ایرانی را نیز به همراه داشته است.
دست تنهای نیروی انتظامی در برخورد با آسیب های اجتماعی
یکی از نکاتی که طی چند سال اخیر رسانه ها و جامعه ایرانی از آن غافل شده اند این است که نیروی انتظامی یک تنه بار کم کاری همه نهادهای فرهنگی مرتبط با موضوع حجاب و عفاف را بر دوش می کشد.
به بیان ساده برخورد با معضلات اجتماعی علی الخصوص بحث حجاب و عفاف وظیفه ۲۶ دستگاه بوده است اما در شرایط فعلی تنها نیرو انتظامی است که این بار سنگین را بر عهده گرفته و بارها و بارها از سوی نهادهای معاند و ضد انقلاب مورد هجمه قرار گرفته است.
نام های زیر، اسامی برخی ارگان‌هایی است که در این راستا وظیفه دارند اما اکثر آنها سالهاست که به بهانه "فرهنگ سازی" توقف کرده و مدام بر طبل "باید فرهنگ سازی صورت گیرد و برخورد سلبی جواب نمی دهد" می کوبند!
وزارت علوم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت ورزش و جوانان، سازمان فرهنگ و ارتباطات، شهرداری‌ها، قوه قضائیه، مجلس شورای اسلامی، ستاد احیای امر به معروف، معاونت امور زنان ریاست جمهوری، وزارت کشور، نیروی انتظامی و... تنها بخشی از نهادها و دستگاه هایی هستند که طبق قانونی وظایف متعددی در این راستا برعهده دارند که مجال پرداختن به شرح وظایف این دستگاه‌ها فرصت دیگری می طلبد.
یک کج‌سلیقگی در برخوردهای نیروی انتظامی/ تصویرسازی های غلط برای تبلیغ حجاب!
در عین حال که بارها از طرح های مختلف امنیت اخلاقی و اجتماعی ناجا حمایت شده و این که ناجا بدون همکاری هیچ نهاد و دستگاهی یک تنه در مقابل هجمه فرهنگی دشمن و مقابله با آسیب های اجتماعی ایستادگی کرده است، اما نباید از برخی کج‌سلیقگی‌ها در این طرح ها چشم پوشید چرا که برخی از این رفتارها می تواند آسیب های جبران ناپذیری به یک اقدام خوب فرهنگی وارد نماید.
به نظر می رسد تصویرسازی و سیاست رسانه ای در این حوزه یکی از اشتباهاتی است که طی سال های اخیر و در خلال طرح های امنیت اخلاقی به وقوع پیوسته است. سیاستی که بعضا رفتارهای ناشایست را به تصویر می کشد و همه اتفاقات مثبت در طرح ها را به حاشیه برده و بعضا یک فیلم یا عکس می تواند چهره ای خشن و منفور از نیروی انتظامی که قرار است در کنار مردم باشد، به تصویر می کشد.
سیاستی که به اذعان برخی مسئولان ناجا جنبه بازدارندگی دارد اما با گذشت زمان و کسب این تجربه ثابت می کند که حتی اگر هم جنبه بازدارندگی داشته باشد، اما بعضا می تواند جنبه ضدیت با ناجا و حتی نظام را تقویت نماید.
در تبلیغ و فرهنگ سازی حجاب و عفاف هم این موضوع به خوبی قابل لمس است. بهره گیری از مفاهیم دم دستی و سطحی در برخی پوسترها و بنرهای تبلیغاتی نیز از جمله تصویرسازی های غلط به شمار می رود. مثلا در برخی از این تبلیغات تلاش می شود، غیرت مردان تحریک شده و کمی آنان را به فکر فرو برد که اجرای ناصحیح این ایده خود دست مایه تمسخر و طنز نیز قرار می گیرد و عملا اثر تبلیغی عکس بر جای می گذارد.
ریشه حجاب، حیاست و غرب با تیشه به دنبال زدن ریشه عفاف است!
البته در این بین نباید از تلاش شبانه روزی و هزینه های هنگفت غرب برای حیازدایی در جامعه ایرانی غافل شد و باید اذعان نمود که بخش عظیمی از ریشه بی حجابی و کشف حجاب نشات گرفته از تهاجم فرهنگی دشمن است.
برای بررسی این موضوع باید پرسید که براستی ریشه حجاب چیست و دشمن چگونه با آن به دنبال مقابله است؟
علل و عوامل مختلفی در بی حجابی نقش دارند که می توان به مواردی چون پیروی از هوی و هوس های نفسانی، جلب توجه و کسب جایگاه، خودنمایی، بی حیایی و بی عفتی، تهاجم فرهنگی، زیبا جلوه دادن خود نزد دیگران، بی غیرتی مرد در اشاعه فحشاء، عملکرد بد دستگاه های ذی ربط، بی‌توجهی خانواده ها و دوستی های نامطمئن اشاره کرد. بی شک همه این عوامل زیر چتر تلاش برای زدودن "حیا و عفاف" خودنمایی می کنند.
به عبارت دیگر همه عوامل بالا زمانی بروز و ظهور پیدا می کنند که حیا از یک جامعه رخت بربندد و دشمن نیز در قالب تهاجم فرهنگی با کلید واژه "عادی سازی" در بسیاری از ناهنجاری های اخلاقی و عرفی به دنبال حیازدایی از بانوی ایرانی است تا "تیشه بر ریشه" حجاب بزند!
شدت این تهاجم و عیان بودن آن که امروز در قالب فضای سایبر و شبکه های اجتماعی به قلب جامعه ایرانی وارد می شود تا جائی است که حتی رئیس جمهور آمریکا صراحتا مردم کشورش و حتی فرزندانش را از استفاده از این شبکه های اجتماعی نهی می کند.
با این حال اوباما در یکی از پیام های نوروزی اش بر گسترش شبکه های اجتماعی مجازی به صورت مداوم تاکید کرده و اعلام می کند به این شبکه ها برای عضویت هر ایرانی پول پرداخت می کند!
البته شبکه های اجتماعی را تنها باید بخشی از تمرکز غرب در راستای پروژه "حیازدایی از جامعه ایرانی" نام برد و در کنار آنها باید به بودجه های هنگفتی که برای سایتها و شبکه های مروج فحشا، پروژه هایی نظیر آزادی های یواشکی، بازی های رایانه ای، ماهواره و فیلم و سریال ها و... نیز اشاره کرد.
بر همین اساس اگر بدانیم و متوجه باشیم که دشمن چه نقطه ای را هدف گرفته است، در می یابیم که نباید صرفا بر روی رعایت حجاب تأکید کرد، بلکه تأکیدات باید بر حفظ حیا و عفت باشد. این موضوع مسأله ای ریشه دار در فرهنگ ایرانیان، قبل و بعد از اسلام است و پس از اسلام اما معنای الهی هم پیدا کرد. تأکید باید بر فلسفه حجاب باشد نه صرفا مسائل شکلی که البته آن هم باید مورد پیگیری قرار گیرد اما متاسفانه امروز صرفا به تبلیغ شکل پوشش پرداخته می شود تا فلسفه آن. اینجا بار دیگر به همان دستگاه‌هایی می رسیم که به دنبال "فرهنگ سازی" هستند اما...
بزرگترین ناظر نامحسوس، خدا است
در پایان نباید فراموش کرد که جامعه ایرانی یک جامعه اسلامی است و در چنین جوامعی بر اساس اعتقادات مردم آن، بزرگترین ناظر نامحسوس خداست. به بیان ساده تر جامعه دینی واقعی و تک تک افراد آن، خدا را ناظر بر اعمال خود می دانند و همین بزرگترین بازدارنده است. از سویی امر خدا بر امر به معروف و نهی از منکر است که آن هم شیوه های مختلفی برایش ارائه شده است. هر طرحی باید در راستای تقویت این واجب بزرگ دینی باشد نه نقض کننده آن.
مبارزه با مفاسد اقتصادی و منکرات بزرگتر، جامعه را دیندارتر و عفیف تر می کند
قطعا جامعه با منکرات بسیار بزرگتری مواجه است که معاش مردم را تحت الشعاع قرار داده. اگر برخورد قاطع با مفاسد اقتصادی و رانتهای ویژه در سوء استفاده از بیت المال ـ که برخی رسانه ای و آشکار شده و بسیاری به اطلاع رسانه ها و مردم نمی رسد ـ بشود و همت در رونق اقتصادی به نفع عموم جامعه و نه فقط صاحبان سرمایه، صورت گیرد، مسیر برای دینداری بهتر و حفظ عفت و حیا در جامعه فراهم تر خواهد شد.
اینکه ناجا با بدحجابی برخورد میکند یک گزاره بیشتر ساخته شدۀ رسانه هاست. و گرنه در عالم واقعیت از هر یک ملیون بدحجابی علنی در سطح شهر، ناجا با یکدومورد آن عملا برخورد میکند!!
من نمیدونم چرا این واقعیت بدیهی رو شما رسانه ها حتی اصولگراهاتون نمیبینید و بعد تازه سر اثرگذاری همین برخورد حداقلی چالش میکنید!!
من نمیدونم چرا این واقعیت بدیهی رو شما رسانه ها حتی اصولگراهاتون نمیبینید و بعد تازه سر اثرگذاری همین برخورد حداقلی چالش میکنید!!
دوست ندارم چنین فکری درباره من بشود