یکی از ویژگیهای بدیهی فیلمهایی از این دست، معماری هوشمندانه روایت و کد گذاریهای روایی به همراه بدعتهای ریتمیک و تصویری است تا حدی که حس تعلیق و کنجکاوی بیننده را به حداکثر برسانند اما متأسفانه در فیلم روباه بی حوصلگی و کم دقتی فیلمساز چه در روایت داستان و چه در بخشهای فرمی و تکنیکی فیلم را در حد فیلمهای تلویزیونی تقلیل داده است.

گروه فرهنگ جهان نیوز-سمیه مصطفایی: جدیدترین ساخته بهروز افخمی، روباه، در شرایط بسیار حساس مذاکرات هسته ای ایران به مسئله ترور دانشمندان هسته ای می پردازد. افخمی پس از گذشت سالها از ساخت فیلم روز شیطان به حال وهوایی مشابه بازگشته تا بار دیگر تریلری سیاسی- جاسوسی بسازد.

فیلم از همان روزهای آغازین فیلمبرداری خبرساز شد؛ هم بدلیل موضوع بحث برانگیزش و هم بدلیل انصراف چند بازیگر از حضور در این فیلم.

داستان فیلم حول محور جاسوسی اسرائیلی بنام یوهان نتانیاهو که برادر بنیامین نتانیاهو است و فعالیتهای او در ایران به منظور ترور دانشمندان هسته ای، میچرخد. در این میان جوانی که پیک موتوری است بدون اینکه از قصد جاسوس اسرائیلی مطلع باشد با او همراه میشود و در ادامه خود او و همسرش درگیر ماجرا می شوند.

فیلم شروع خوب و درگیر کننده ای دارد که البته همانند اکثر آثار جشنواره این تأثیرگذاری اولیه چندان دوام نمی آورد.