یکی از آموزههای این دوحادثه پرهیز از نگاه ابزاری صرف به دانشجویان توسط جریانات سیاسی و ضرورت هوشمندی دانشجویان از ابزاردست شدن و استفاده نادرست احزاب و گروهها از آنها برای رسیدن به اهداف و اغراضشان است
78 و 88 از تلخترین حوادث سالهای نه چندان دوری است که بزرگی فاجعه آن در سال 78 بهقدری بود که رهبر فرزانه انقلاب از آن تعبیر به خنجری در سینه خود كردند و در این سال و همچنین سال 88 نیز دستور پیگیری و برخورد با مسببین آن را صادر فرمودند؛ اما رفتارهای دوگانه مسئولان دستگاه اجرایی کشور در این دو واقعه کاملا متفاوت و متضاد بود تا جایی که وزارتخانههای کشور و علوم – بهخصوص معاونت سیاسی امنیتی وقت وزارت کشور - در سال 78 کانون توطئه و تهییج دانشجویان برای استمرار اعتراضات و پیگیری عدم فروکش نمودن جو و فضای متشنج آن بود، در حالیکه در سال 88 حل سریع موضوع در دستور کار این دو وزارتخانه و دغدغه اصلی مسئولان آن بود و تحقیقا از این امر بهعنوان یکی از علل جمع شدن حادثه تلخ کوی دانشگاه علیرغم وجود زمینه بیشتری برای ادامه آن در سال 88 میتوان نام برد.
در هر دو مورد غلبه با شروع کار دانشجویی بود اما ادامه کار، بهویژه در سال 78 که چندین روز ادامه پیدا کرد توسط عناصر فرصت طلب خارج از دانشگاه و بعضا توسط افراد نابابی دنبال شد
و مقالات منتشر شده در روزهای منتهی به این دو رخداد تلخ و حضور سرکردهگان این جریانات و اظهاراتشان بهویژه در سال 78 در کوی دانشگاه توجه گردد تا عمق سوءاستفاده آنها را برای جبران کاستیهایشان معلوم سازد. لذا یکی از آموزههای این دوحادثه پرهیز از نگاه ابزاری صرف به دانشجویان توسط جریانات سیاسی و ضرورت هوشمندی دانشجویان از ابزاردست شدن و استفاده نادرست احزاب و گروهها از آنها برای رسیدن به اهداف و اغراضشان است.
یکی از نقاط ضعف این حوادث عدم برخورد قاطع با اراذل و اوباشی بود که بر زمینه اعتراض کار دانشجویی سوارشده و با التهاب آفرینی کنترل کار را از دست دانشجویان خارج نمودند تا جایی که صحنهگردانی آنها لحظه به لحظه بیشتر شده بود
هم فعالین عرصه دانشجویی نیاز به فراست و هوشمندی لازم داشته تا ضمن نقد پدیدههای مختلف در صورت نیاز، اعتراضی در چهارچوب ضوابط داشته و راه افراط و تفریطهای احتمالی را ببندند و هم مسئولان انتظامی میبایست ضمن بالا بردن سعه صدر خویش با آموزش مستمر و درست نیروهای عمل کننده، اشراف نسبت به عملکرد آنها و برخورد با عوامل خطاکار خود، زمینه این حوادث بسیار غلط و غیرقابل باور را از بین برده و مثل بسیاری از رخدادها با کنترل درست در صحنه مانع از وقوع اینگونه حوادث گردند؛ ضمن اینکه با اشراف بر محیط، جلوی برخی افراد که بیحساب و بدون توجه به اقتضائات محیطهای دانشجویی مواجهه احساسی را دنبال میکنند را باید گرفته تا موضوعی خارج از روال درست و مطلوب رخ ندهد.
حیثیت دانشجو و دانشگاه و ضرب و شتم و هتک حرمت انجام گرفته به آنها از یک سو و از سوی دیگر قانون شکنی و سلب امنیت شهروندان و اهانت و درگیری با حافظان نظم و امنیت عمومی، چیزی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت
به لحظه بیشتر شده بود، اما کمترین شنیده نیز از دستگیری و برخورد قانونی با آنها اعلام نشد، در اینخصوص خاصه دستگاههای امنیتی و انتظامی مسئولیت دارند که میبایست اطلاعرسانی درستی پیرامون عملکرد خود داشته و در صورت اهمال با مسببین آن برخورد نمایند، علاوه بر اینکه کنترل صحنه و جلوگیری از حضور عوامل غیرقابل کنترل و احساسی در صحنه، کار را پیچیدهتر و غیرقابل حل خواهد كرد بنابراين میبایست با آن نیز مواجهه درست و با تدبیر داشت.
رهبر فرزانه انقلاب و بصیرت و آگاهی ملت رشید ایران با حضور میلیونی در 23 تیر سال 78 و همچنین در سال 88 سبب برونرفت از مشکلات و تهدیدات تحمیل شده به نظام اسلامی و اصل انقلاب شد
صورت پذیرد تا کار بهدست دانشجو و با رعایت ضوابط انجام پذیرد و همچنین مواجهه با دانشجویان نیز باید کاملا فنی و با سعه صدر و درچهارچوب قانون و براساس عرف دانشجویی انجام گیرد تا شاهد وقوع حوادثی از این دست نباشیم.