گوشمالي «باديگارد» حاتمي‌کيا طبیعی بود!/ چند پیام مهم که مسئولان با "زبان جشنواره" مخابره کردند
گروه فرهنگ جهان نیوزـ درباره جشنواره سي و چهارم فيلم فجر، رويکردهاي سازمان سينمايي، وزارت ارشاد و دولت در فضاي سينما چند نکته قابل طرح است که همه در نحوه مواجهه با «باديگارد» حاتمي‌کيا متبلور شده است.
1- جشنواره فيلم فجر امسال تنها در تهران برگزار شد و همزمان در هيچ يک از مراکز استان‌ها نمايشي وجود نداشت، اين بهترين مصداق براي آشنايي با نحوه مواجهه و نگاه معاونت سينمايي با سينماست؛ نگاهي محلي و مرکزمحور که به مسائل کشور اهميتي نمي‌دهد.
2- دکتر ايوبي، رئيس سازمان سينمايي و رايزن فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در فرانسه بوده است، از همان موقع مجذوب سبک سينماي هنري فرانسه و به ويژه عباس کيارستمي بوده و در گفت‌وگوهاي قديمي وي مي‌توان رد پاي اين علاقه را ديد. سکانداري چنين فردي در سازمان سينمايي قطعاً هدايت کشتي سينما را به سمت مخاطب عام و قصه و قهرمان نبرده است و نمي‌برد.
3- بخش رو به رشد «انيميشن» در اين دوره تقريباً ناديده گرفته شد به طوري‌که آثار فاخر انيميشن به صورت بسيار محدود در دو يا سه سينما اکران شد. در مقابل بخش «هنر و تجربه» که عمدتاً آثار کسل‌کننده و نامفهوم به اصطلاح جشنواره‌اي و هنري است در بهترين سانس در سينماي منتقدان و هنرمندان(برج ميلاد) اکران مي‌شد. اين موضوع هم نشان مي‌دهد سياستگذاري سينمايي در مديريت فرهنگي با مخاطب سروکار ندارد، مقايسه فروش انيميشن شاهزاده روم (3ميليارد‌و700 ميليون تومان) با موفق‌ترين اثر هنر و تجربه ماهي و گربه (حدود 470ميليون تومان) نشان مي‌دهد که کدام بخش مي‌توانست مخاطب سينماها را ارتقا دهد و براي مخاطب اهميت بيشتري دارد.
4- به‌رغم پيام اوليه رئيس‌جمهور در سال 92، سياست‌هاي کلان سازمان سينمايي و گفته‌هاي آقاي ايوبي رئيس سازمان سينمايي، جشنواره امسال مانند دو سال گذشته نسبتي با «اميد» نداشت. فقر و اعتياد و فلاکت و خيانت و تجاوز همچنان دستمايه اصلي آثار بودند و از سينماي استراتژيک تقريباً هيچ خبري نبود. حتي بودجه‌هاي دولتي هم صرف ساخت فيلم‌هايي «مثل ابد و يک روز» و «دختر» شده بودند.
5- در جشنواره امسال ثابت شد تصميم‌گيران حوزه سينمايي وزارت ارشاد تاب پذيرش کوچک‌ترين انتقاد را نداشته‌اند و حتي فيلم «سينما نيمکت» اثر محمدرضا رحمانيان که از محتواي سالمي برخوردار نيست و اتفاقاً مورد پذيرش طيف روشنفکران است را به دليل انتقادات کارگردانش به جشنواره، به گروه کم‌اهميت و بي‌مخاطب هنر و تجربه منتقل مي‌کنند و در داوري‌ها هم به آن توجهي نمي‌کنند تا به نوعي سازندگانش را متنبه کنند.
6- در اين ميان جايزه دادن بي‌بهانه و بدون مناسبت هر ساله داوران بخش سوداي سيمرغ و حتي بخش بين‌الملل جشنواره به «هومن سيدي» شائبه‌هاي زيادي ايجاد کرده که ممکن است در ارتباط با اهداي سيمرغ دو سال پيش وي به رئيس‌جمهور تفسير و تأويل شود.
7- فيلم «باديگارد» به گواه منتقدان و کارشناسان يک سر و گردن از اغلب نامزدان رشته‌هاي اصلي جشنواره بالاتر است. اين گزاره نه‌تنها توسط انقلابي‌هاي سينما بلکه حتي منتقد سختگيري چون مسعود فراستي و روشنفکري مانند خسرو نقيبي، سردبير روزنامه سينما و نويسنده فيلمنامه «پل چوبي»، تأييد مي‌شود که فارغ از محتواي فيلم «باديگارد»، اثر از لحاظ کارگرداني يک سر و گردن از سينماي ايران بالاتر است و ابراهيم حاتمي‌کيا تراز جديدي در کارگرداني ايجاد کرده است. فيلم در نهايت با اقبال وسيع مخاطبان مواجه مي‌شود و سانس‌هاي ويژه متعدد در سينماها، حال و هواي مخاطبان خسته از فضاي چرک و کثيف فيلم‌هاي جشنواره را عوض مي‌کند و گرما مي‌بخشد.
8- حاتمي‌کيا در فيلم «باديگارد» انتقاداتي را عليه سياست‌بازي مسئولان مطرح کرده است. در جريان اکران هم در مصاحبه‌اي به سياست‌هاي سازمان سينمايي تاخته بود، هم دبير جشنواره و رئيس سازمان سينمايي و وزير ارشاد را پشت سر گذاشته و از آقاي روحاني نسبت به کم‌لطفي به سازندگان آثار استراتژيک در سينما، سخت انتقاد کرده بود.
9- حذف و گوشمالي «باديگارد» حاتمي‌کيا واکنش طبيعي از سوي دولت و وزارتخانه‌اي است که انتقاد را برنمي‌تابد و سياستگذاري‌هاي کلانش در راستاي راضي کردن جمع معدودي از سينماگران است که قبله آمالشان کن و گلدن كلوب و برليناله و اسکار است.
منبع: جوان
دریافت صفحه با کد QR