توصیه خواندن یک کتاب به نامزدهای‌انتخابات
سه شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۵۴
کد مطلب: 472946
در این مراسم محمدرضا سنگری نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه در سخنانی با اشاره به اینکه نسل ابتدایی انقلاب اسلامی را باید نسل حضور نامید، گفت: به واقع باید نسل نخست انقلاب اسلامی را نسلی دانست که نور و روشنی خود را از مکتب ضحی گرفته اند. باید به آنان سلام فرستاد. به اعتقاد من نسل شهدای ما چهره ماندنی عصر ما هستند که نه تنها گمشده نیستند بلکه آینده ما را رقم می زنند. ما اگر چه گذشته ناباور و ناباروری داشته ایم اما توانستیم خود را باور کنیم و دفینه عقلی مان را آشکار و به میثاق خود بازگردیم. نگارش و ثبت این خاطرات است که این تجربه را به نسل بعد می رساند.
سنگری ادامه داد: ملتی که خاطره می گوید نشان داده است که ملتی است زنده. حاصل این دست آثار به باور من تقوای قلب ما است که دائما آن را در خطر تبلور قرار داده ایم. من اعتقاد دارم برای حضور حقیقت در زمین باید مدام به قلبمان ذکر کردن را بیاموزیم و به همین خاطر است که باید یادآوران و یادسازان را فراموش نکرد. برای نسل امروز که عقبه انقلاب را ممکن است نشناسند باید چهره ای هنری، گیرا و جذاب از آن ارائه کرد که به باور من یادآور همان ذکر است.
این استاد دانشگاه در ادامه ویژگی اصلی ادبیات انقلاب اسلامی در عصر حاضر را تلفیق برخی از عناصر در آن برای خلق اثر هنری عنوان کرد و گفت: در خاطره نگاری و آثار منتشر شده با این موضوع عصر ما این رویداد به وضوح رخ داده است. با این حال من معتقدم هیچ گونه ادبی در ایران همانند خاطره نتوانسته است مخاطب داشته باشد. شمارگان کتابهای خاطره مانند کتاب دا بهترین گواه این مسئله هستند. شاید برخی بگویند که تعدادی از این شمارگان را هدیه داده ایم اما مگر چند نسخه را می توان هدیه داد. اصل مسئله پیوند جامعه ما با نسل حماسه سازی است که خاطراتشان را عنوان کرده است.
سنگری در ادامه با ذکر جزئیاتی از این کتاب گفت: وقتی کتابی با موضوع خاطرات جنگ نوشته می شود طبیعی که نقطه ثقل آن باید خاطراتی باشد که این کتاب بدنبال نمایش آن است نه موضوعات دیگر. درباره کتاب زندان موصل باید گفت اسناد و تصاویر منتشر شده در این کتاب به ویژگی های منحصر به فرد آن بسیار افزوده است البته من احساس کردم آقای رباط جزی که خود استعداد شاعری نیز دارد هم می توانست در نگاش این کتاب وارد شده و نویسنده محترم بخش هایی از متن را برای تالیف در اختیار او قرار دهد.
در ادامه این مراسم مرتضی فرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری نیز در سخنانی عنوان کرد: ادبیات بازداشتگاهی یا اردوگاهی یکی از گونه های شناخته شده ادبیات جنگ و انسانی ترین گونه آن است. یک سرباز اسیر دیگر سرباز نیست بلکه انسان بی دفاعی است که نیاز به کمک دارد و چنین انسانی در ادبیات اردوگاهی به تصویر کشیده می شود. اما آیا ایرانی های اسیر در اردوگاههای عراق هم در این تعارف صدق می کردند؟
فرهنگی در ادامه با ذکر خاطراتی از اسرای عراقی در ایران افزود: من از سال ۶۱ به اردوگاههای اسرای عراقی در ایران رفت و آمد داشتم بعدها شنیدیم که نزدیک به ۶ میلیون نامه از سوی آنها و در دوران اسارت به خانواده هایشان ارسال شده است اما آیا یک سازمان وجود داشته و یا دارد که بگوید این نامه ها الان کجا هستند؟ مگر جز این است که هر چه از اسارت بخواهیم در این دست از متون می توانیم بیابیم.
فرهنگی همچنین گفت: بیشترین حجم از کتابهای مرتبط با ادبیات جنگ در دنیا را خاطرات اسرا شکل می دهند. همه مردم دوست دارند بدانند که یک اسیر در جنگ چگونه تاب آورده است. جالب است که بگویم ما در ایران و در ایام دفاع مقدس، کمیسیونی با عنوان کمیسیون نگهداری اسرای عراقی در ارتش داشتیم که کارش وضع کردن قوانینی بود که نشان می داد چگونه باید با اسرای عراقی در طول جنگ رفتار شود. ما قانونی داریم که وقتی ارتش نیاز داشته باشد که کالایی را تهیه کند باید درجه یک ترین کالا برای ارتش خریداری شود. در تمام اردوگاههای اسرای عراقی در ایران تنها یک آشپزخانه وجود داشت. آنها از همان غذاهایی می خوردند که سربازان و فرماندهان ایرانی می خوردند. حتی گاهی شده بود که اسرای عراقی برای من که به صورت معمول به دیدارش می رفتم غذا نگه می داشتند و آن غذا حتی بهتر از غذایی بود که برای من در دفتر روزنامه نگه می داشتند. ما در دوران جنگ، قانونی تصویب کردیم که پیشرفته تر از قانون کنوانسیون ژنو برای نگهداری اسرا بود و بر اساس آن افزایش حقوق اسرا پیشنهاد شد حتی ایران در کنار ایجاد زمینه برای ملاقات خانواده اسرای عراقی با آنها اتاقی جداگانه برای دیدار اسرای متاهل با همسرانشان فراهم دیده بود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: جنگ هیچگاه تمام شدنی نیست بلکه تنها شکل آن عوض می شود. اردوگاههای اسرای جنگ نیز به معنای واقعی یک میدان نبرد به حساب می آیند که در آنها تلاش اصلی بر سر چگونه زنده ماندن است. به یاد دارم که از مرحوم ابوترابی فرد نقل شده بود که ایشان فنون زنده ماندن را به اسرای ایرانی در اردوگاهها یاد می داد.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری در همین زمینه افزود: کتابی مانند زندان موصل در حوزه اسارت خالق یک نوع ادبیات تجربی است که درههای اردوگاهها به روی ما باز می کند؛ دنیای بسته ای که تا پیش از این نمی دانستیم در آن چه گذشته است و جالب اینکه کسی هم نمی تواند درباره آن چیزی بنویسد مگر آن را مستقیما تجربه کرده باشد.
فرهنگی در ادامه از تاسیس دفتری تازه در حوزه هنری با عنوان دفتر ادبیات اسرای جنگی ایران و عراق خبر داد و گفت: کشور قطر در حال حاضر با یک برنامه ریزی دقیق به فرماندهان نظامی صدام اعلام کرده که حاضر است ۱۰ هزار دلار به هر نفر از آنها بدهد تا خاطراتشان را بنویسند. این یعنی آنکه قطر در حال سرمایه گذاری به روی ادبیاتی است که از آنها خلق می شود. به همین خاطر است که به همین باورم ما نیز در باید در این رابطه هوشیار باشیم.
محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری نیز در این مراسم در سخنانی عنوان کرد: کتابهای مرتبط با اسرا و آزادگان دو صفحه دارند. یک صفحه از آن مربوط است به چگونگی حفظ آبرو و اعتبار کشور توسط آنها و روی دیگریش هم شقاوت حزب بعث بود و رنجی که به اسرای ما وارد کرده اند.
مومنی در ادامه گریزی نیز به انتخابات مجلس شورای اسلامی زد و گفت: امیدوارم کسانی که این روزها تصمیم گرفتند نماینده مردم شوند بدانند که قرار است نماینده چه ملتی باشند. به عنوان یک نویسنده می گویم که در عرصه انتخابات، فرهنگ آسیب زیادی می بیند. کاندیداها گاه از کشور و موقعیت آن جهنمی ترسیم می کنند که هیچ امیدی برای زندگی در آن باقی نمی ماند بویژه اینکه در این ایام ورود به بسیاری از خط قرمزها نیز آزاد می شود. امیدوارم کسانی که قصد ورود به انتخابات را دارند کتابهایی مانند زندان موصل را بخوانند تا بفهمند اسرای ما در چه شرایطی حاضر به خیانت ملت خود نشده اند. و از خدا نیز می خواهیم که دوستان کاندیدا برای رسیدن به این مقام دنیوی به ملت خود خیانت نکنند.
در ادامه این مراسم جواد کامور بخشایش تدوینگر این کتاب نیز عنوان کرد: زندان موصل حاصل ۵۰ ساعت مصاحبه با راوی و ۲۵ جلسه مصاحبه با دوستان او است که در دو بخش زندگی راوی قبل از انقلاب و زندگی او بعد از انقلاب و در ایام دفاع مقدس تدوین شده است.
وی همچنین با اشاره به حضور ۸ بخش با نام «دروازه» به جای فصول کتاب گفت: این عدد ۸ هم تداعی ۸ سال دفاع مقدس است و هم به آزادی و آزادگی اشاره دارد. از سویی عبارت دروازه نیز یادآور محل ورود یا گذر از بهشت است. البته کتاب، فصلی هم با نام «نوری تازه» دارد که تداعی کننده زندگی امروزی راوی است.
این نویسنده و محقق همچنین گفت: کتاب زندان موصل دو رویه دارد. رویه نخست خاطرات آقای رباط جزی است و رویه دوم کوشش ها و تحقیقاتی که پیرامون این خاطرات صورت گرفته است.
وی همچنین در ادامه این مراسم از رسانه ها خواست تا نام و یاد ۴ شهید دفاع مقدس به ترتیب شامل شهید احمد امجدی منش، شهید محمد ضیاء بشرحق، شهید منصور زارتشت و شهید علی قوچی بیگ را گرامی داشته و در معرفی بیشتر آنها بکوشند.
آخرین سخنران این مراسم نیز حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن ابوترابی فرد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی بود.
وی در سخنان خود گفت: اگر بخواهیم از قلم متعهد یاد کنیم قلم رسای آقای کامور یکی از نمونه های آن است؛ قلمی که در برابر خدا و انقلاب و شهدا متعهد است. اگر این تعهد نبود این قلم افتخار ثبت خاطرات آزادگان و شهدا را نداشت. اگر این قلم متعهد نبود افتخار به تصویر کشیدن چهره ۴ شهید از جمله شهید قوچی بیگ را بدست نمی آورد. این همان قلمی است که خداوند به آن سوگند خورده است.
ابوترابی فرد همچنین افزود: تاریخ دفاع مقدس حقیقتا بسیا زیبا است و به گمانم مانند کالای گرانسنگی است که هر چه از عمرش می گذرد ارزش بالاتری می یابد و آیندگان هستند که قدرشناس آن خواهند بود. به باور من ما هر چه داریم و نداریم از دفاع مقدس است و هر چه که امروز امت های اسلامی مانند لبنان، عراق، سوریه و یمن دارند هم از مدرسه دفاع مقدس است.
وی افزود: اسارت یک مدرسه به معنای واقعی کلمه است که در آن حتی ماموران عراقی هم درس آموختند و متحول شدند و امروز در کنار حرم حضرت زینب با نام مدافعین حرم به شهادت می رسند. این مدرسه اسارت بود که از شکنجه گران صدام، شهید حق تربیت کرده است.
