جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۱
پایگاه سیاست خارجی آلمان:

خصومت برلین با ایران پابرجاست

يکشنبه ۲۷ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۶:۲۷
کد مطلب: 468081
از بیش از یک دهه گذشته، آمریکا _و همچنین آلمان_ علاوه بر تکرار تهدید به جنگ و براندازی حکومت، تقویت عربستان بعنوان دشمن دیرینه ایران را آغاز کردند تا از این طریق قدرت خنثی‌کننده جدیدی علیه ایران ( در منطقه) بسازند.
به گزارش جهان به نقل از فارس، پایگاه سیاست خارجی آلمان در گزارشی با اشاره به تشدید تنش میان تهران و ریاض، به توصیف نقش دیرینه غرب و بخصوص آلمان در سیاست‌گذاری‌‌های خصمانه عربستان علیه ایران پرداخت.

این پایگاه نوشته است:

* اتحاد خونین

غرب با اتخاذ سیاست‌های ضدایرانی، بنیان موضع‌گیری خصمانه کنونی سعودی‌ها در ارتباط با تهران را پایه‌ریزی کرده است. این وضعیت با نگاهی به 13 سال گذشته در خاورمیانه کاملا مشهود می‌باشد. طی این دوره کشورهای غربی از جمله آلمان بطور سیستماتیک عربستان را برای رویارویی با قدرت نوظهوری به نام ایران تقویت کرده‌اند؛ رویکردی که پیشتر علیه عراق نیز مورد استفاده قرار گرفت. حمایت‌های اقتصادی و نظامی غرب از ریاض شامل ارائه فن‌آوری‌های سرکوب مردمی به منظور مقابله با هرگونه ناآرامی داخلی احتمالی بوده است.
در این میان تنها منافع آلمان تغییر یافته و برلین برای دستیابی به توافق هسته‌ای با تهران تلاش کرده است. این توافق به شرکت‌های آلمانی اجازه می‌دهد مشارکتی نزدیک با ایران داشته و از سود بالای این همکاری بهره‌مند شوند. به همین دلیل است که اکنون دولت آلمان بدنبال ایجاد مصالحه میان تهران و ریاض بوده و پذیرش «گفتگو» از سوی سعودی‌ها را تلقین می‌نماید در حالی که ریاض همچنان بر عملکرد ضدایرانی خود اصرار دارد.
 
* (عدم) هژمونی خلیج فارس

مشارکت آشکار غرب با ریاض علیه ایران به سال 2003 بازمی‌گردد؛ هنگامی که آلمان روابط خود را با عربستان افزایش داد. در این دوره بواسطه تجاوز آمریکا به عراق وضعیت استراتژیک خاورمیانه دچار تغییر شد و تا حدود زیادی عرصه برای تبدیل شدن ایران به یک ابرقدرت در منطقه فراهم گردید.

در سال 2005، رییس‌جمهور وقت ایران و طرفدار نسبی غرب مقاله‌ای استراتژیک تحت عنوان «چشم‌انداز ملی 20 ساله جمهوری‌اسلامی ایران» منتشر و در آن فرضیه ایران برای دستیابی به موقعیت غالب در خلیج‌فارس را مطرح نمود: «طی 20 سال، ایران به کشوری پیشرفته تبدیل شده و در زمینه‌های اقتصادی، علوم و تکنولوژی در رتبه نخست منطقه قرار خواهد گرفت.»

در این زمان غرب نیاز خود به یافتن گزینه‌هایی برای خنثی‌سازی ایران را احساس کرد. آمریکا _و همچنین آلمان_ علاوه بر تکرار تهدید به جنگ و براندازی حکومت، تقویت عربستان به عنوان دشمن دیرینه ایران را آغاز کردند تا از این طریق قدرت خنثی‌کننده جدیدی علیه ایران بسازند.
 
* قدرتی پیشرو علیه ایران

«گرهارد شرودر» صدراعظم وقت آلمان در اکتبر 2003 و فوریه 2005 سفری به ایران داشت و جهت‌گیری آلمان در سیاست‌های خاورمیانه‌ای این کشور را بار دیگر تکرار کرد. به گزارش استاینبرگ، کارشناس خاورمیانه اندیشکده «موسسه آلمان برای امور بین‌المللی و امنیتی»، آنگلا مرکل و وزرای خارجه متبوعش نیز در مقایسه با دولت‌های پیشین برلین در دهه‌های 80 و 90، ملاقات‌های بیشتری با حکومت‌های خلیج فارس داشته‌‌اند.

سیاستمداران آلمانی و مشاوران دولتی مکررا علت این سیاست را بیان می‌نمودند: ریاض و برلین قصد دارند مانع دستیابی تهران به ظرفیت‌های لازم برای ساخت سلاح اتمی و همچنین نفوذ هرچه بیشتر در عراق، لبنان و سرزمین‌های فلسطین شوند. استاینبرگ در اواخر سال 2008 نوشت: سیاستمداران غربی و افکار عمومی، عربستان سعودی را متحدی حیاتی و قدرتی پیشرو در یک اتحاد ضدایرانی می‌دانند. این کشور همتای ایران بوده و نقش مهمی در مقابله با تلاش ایران برای ابرقدرت شدن ایفا می‌نماید. آندریاس شوکنهوف، نایب رییس وقت گروه پارلمانی مسئول امور سیاست خارجی آلمان در سال 2012 به نقل از استاینبرگ اظهار داشت: آمریکا و آلمان برای مهار ایران به «کمک عربستان» نیاز دارند.
 
* قطع سر مار

 طبعا قدرت‌های غربی از موضع خصمانه سعودی‌ها علیه ایران مطلع بودند. طبق اسناد افشاشده سال 2010 توسط ویکی‌لیکس، حاکمان سعودی بارها از بطور محرمانه از ایلات‌متحده خواستار حمله به ایران شده بودند. در یکی از اسناد افشاشده به نقل از ملک‌عبدالله، پادشاه سعودی آمده: «یک نفر باید سر مار را قطع کند.» برلین با گسترش صادرات سلاح و  اجرای مانورهای نظامی مشترک با ریاض، این اظهارنظرها را تحسین نمود تا ریاض توانایی تشدید تهدید خود علیه ایران را حفظ نماید. طی سال‌های اخیر عربستان بزرگترین مشتری تسلیحات آلمانی بوده است.
 
* تغییر در منافع

بواسطه توافق هسته‌ای سال گذشته میان ایران و کشورهای 5+1 برخی تغییرات در منافع بخصوص برای آلمانی‌ها ایجاد شد. این توافق فرصت‌های فراوان و چشم‌اندازی روشن برای صنایع آلمانی بخصوص دسترسی احتمالی به گاز طبیعی ایران –دارنده دومین ذخایر گازی دنیا_ و بازارهای پرسود آن را ایجاد نموده است. توقف سیاست تهاجمی علیه ایران پیش‌شرط این همکاری اقتصادی محسوب می‌شود. بنابراین برلین اکنون خواستار مصالحه ریاض با تهران است.
 
* متحد سرکش

عربستان این‌بار درخواست آلمان و دیگر قدرت‌های غربی را رد کرد. در تاریخ 2 ژانویه (2016) ریاض پایان آتش‌بس در یمن را اعلام و جنگ نیابتی خود علیه ایران را از سر گرفت. آنها (سعودی‌ها) از تسلیحات آلمانی برای بمباران مردم یمن استفاده می‌کنند. اجرای حکم اعدام «شیخ نمر باقرالنمر» روحانی شیعه عربستانی نیز دارای زمینه‌ای ضدایرانی در ریاض است. اکنون تقابل ریاض با ایران باشدت هرچه تمامتر در جریان بوده و تداوم رویکردی محسوب می‌شود که از سال 2003 توسط برلین و دیگر قدرت‌های غربی نیز اجرا می‌شده است.
 
* توازنی ناپایدار

دولت آلمان با یک معضل مواجه شده است. از یک سو، نمی‌تواند اجازه دهد ریاض سیاست‌های برلین در خاورمیانه را از بین ببرد، به همین دلیل در حال اعمال فشار بر ریاض است. از سوی دیگر، هرگونه اقدامی علیه ریاض موضع عربستان در منطقه را تضعیف کرده و راه را برای تبدیل ایران به ابرقدرت منطقه هموار می‌سازد؛ وضعیتی که غرب به هر وسیله‌ای سعی در جلوگیری از وقوع آن دارند.

به همین دلیل آلمان با درخواست‌های متعدد ریاض برای خریداری سلاح مخالفت کرده و اعلام می‌کند که: «درهای دیپلماتیک باید باز بماند و دو کشور باید برای مذاکره متقاعد شوند.» این عملکرد تنها راه حفظ تعادلی ناپایدار میان تهران و ریاض بوده و به برلین و سایر کشورهای غربی اجازه می‌دهد مانع خیزش یکی از این دو قدرت شوند؛ در حالی که حداکثر تلاش برای انجام تجارت با هر دو کشور (عربستان و ایران) نیز در دستورکار آنها قرار دارد.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *