ماجرای بی‌اطلاعی مردم از کمبود دارو
چهارشنبه ۲ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۳۵
کد مطلب: 463154
سعیدلو افزود: این موضوع علاوه بر افزایش خدمت رسانی تبعاتی را برای دست اندرکاران این حوزه ایجاد کرده است. جمعیت کشور ما معادل جمعیت کشور ترکیه است، اما حجم اقتصاد دارویی ترکیه دو برابر ایران است و اینکه در حال حاضر صنعت داروسازی پویایی داریم و سعی کردیم که قیمت دارو را در حد مناسب نگه داریم از فداکاری داروسازان بوده است.
وی همچنین اظهار کرد: انگیزه ایجاد داروخانه‌های دولتی این بود که محیط آموزشی را برای افرادی که می‌خواهند در داروخانه آموزش ببینند، ایجاد کنند، اما عملا داروخانه‌های آموزشی ما تبدیل به انحصار در توزیع دارو شده‌اند و به تدریج تعدادشان توسعه یافت و توازن بخش دولتی و خصوصی را به نفع بخش دولتی برهم زدند. در دهه ۶۰، ۹۰ درصد کار دارو در دست بخش خصوصی بود و ۱۰ درصد سهم بخش دولتی بود. اما در حال حاضر ۶۰ درصد از اقتصاد دارو در اختیار بخش دولتی است. این در حالی است که کارهای خدماتی را بخش خصوصی می‌تواند مدیریت و ارائه کند.
سعیدلو با بیان اینکه در حال حاضر حجم اقتصاد دارویی کشور ۱۲ هزار میلیارد تومان است، گفت: ۶۰ درصد آن یعنی حدود ۷ هزلر میلیارد تومان در دست بخش دولتی و مابقی آن یعنی حدود ۵ هزار میلیارد در بخش خصوصی است و بخش خصوصی باید با این میزان اقتصاد ۱۱ هزار داروخانه را به گردش درآورد. یعنی به طور متوسط سهم هر داروخانه ۴۰۰ میلیون تومان می‌شود که اگر ۲۰ درصد سود برای آن در نظر بگیریم، ماهیانه ۷ میلیون تومان سود دارد که اصلاً پاسخگوی نیازها و هزینه‌های داروخانه نیست. این در حالی است که بسیاری از داروخانه‌های ما در وضعیت سر به سری هستند و از نظر اقتصادی داروخانه‌های بخش خصوصی وضعیت مناسبی ندارند. بنابراین اگر بستر خوبی فراهم نمی‌کنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که کیفیت خوبی از خدمات ارائه شود.
وی با بیان اینکه جمعیت داروسازی کشور در بخش‌های صنعت، پژوهش و داروخانه ۱۸ هزار نفر است، گفت: با اینکه داروسازان جمعیت کمی از جامعه پزشکی را در بر می‌گیرند، اما نقش‌شان در سیستم درمانی کشور بیش از جمعیت‌شان است و همه بیماران در نهایت نیاز به خدمات دارویی دارند و رضایت‌مندی مراجعین نیز به میزان زیادی به داروخانه‌ها وابسته است.
رئیس انجمن داروسازان تهران به مشکل مالیاتی داروسازان اشاره و اظهار کرد: سازمان امور مالیاتی باید به داد داروخانه‌ها برسد، اما متاسفانه اتفاق معکوسی افتاد و فشار مالیاتی زیادی بر روی همکاران داروساز ما ایجاد شد و مالیات‌های متمم برای داروسازان صادر کردند.
وی افزود: در حال حاضر یکی از معضلات همکاران ما بحث‌های مالیاتی است و به نظر می‌رسد جامعه داروسازی به دلیل شفافیت سیستم اقتصادی خود باید بیش از آنچه که واقعاً باید بپردازد، مالیات می‌پردازد. بنابراین انتظار داریم که در این مسئله تجدیدنظر شود و بر اساس درآمد داروخانه‌ها از آنها مالیات گرفته شود.
سعیدلو با بیان اینکه بیش از ۹۰ درصد خدمات داروخانه‌ها از سوی بیمه‌ها خریداری می‌شود، گفت: زمانی که سازمان‌های بیمه به موقع تعهدات خود را انجام نمی‌دهند در اقتصاد داروخانه‌ها کندی به وجود می‌آید و از این رو قطعا بسیاری از داروخانه‌ها با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و چک‌های برگشتی آنها به صورت تصاعدی رو به افزایش است.
وی با تاکید بر اینکه نقش داروسازان و داروخانه‌ها در ارایه خدمات به بیماران و مردم بسیار ویژه و بارز است، خاطرنشان کرد: در سال‌های ۹۱ و ۹۲ که با بحران دارویی و کمبود ۴۰۰ قلم دارو مواجه بودیم، همکاران ما با توجه به استوک دارویی که داشتند، اجازه ندادند که بحران دارو تبدیل به فاجعه شود و بسیاری از آنها با مشورت پزشک به جابجایی داروها پرداخته و با ابتکاراتی که داشتند، اجازه ایجاد یک فاجعه را ندادند.
