پروفسور فرامرز رفیع پور، جامعه شناس گفت: توبیخ و مجازات های ما در مورد فساد اقتصادی به روز نیست. وقتی فساد ۲۲ میلیاردی رخ می دهد، نمی توان با زندان و جریمه مالی با آن مقابله کرد.

به گزارش جهان، چهارشنبه شب در برنامه «توقف ممنوع» پروفسور فرامرز رفیع پور در مقابل محمد دلاوری قرار گرفته و به بررسی موضوع «فساد اقتصادی» پرداخت. در ادامه بخش‌های خواندنی این بحث چالشی آمده است:

* در کشور ما فساد مالی هنوز به مرحله سرطان نرسیده و در حد زیادی قابل کنترل است. چون مسئولین جمهوری اسلامی با مردم شریفی روبرو هستند. فساد یکی از دلایل انقلاب بود ولی الان قبح آن ریخته شده است.

* در حکومت قبل دیکتاتوری مطلق بود و حتی نمی توانستیم از فساد صحبت کنیم ولی الان که تا حد زیادی به سمت دموکراسی رفته ایم، در حال چاره جویی ماجرای فساد هستیم.

* با تبلیغات و نمایش ثروت، سطح نیاز جامعه را بالا بردیم و با تورم ایجاد شده در کشور درآمد ها یک سوم شده است. بنابراین اگر قبلا با داشتن یک پیکان هم خوشحال بودیم، الان با بیشتر از آن هم حس رضایت و خوشحالی نداریم.

* فساد یک بستر مناسب فرهنگی در کشور دارد که باید با آن بستر مقابله کرد. ما سیستم تولید فساد داریم بنابراین با دستگیری آدم ها اتفاقی رخ نمی دهد. البته این محاکمه ها غلط نیست اما ریشه ها، نوع و میزان توبیخ فساد باید مجددا بررسی شود.

* اقتصاد ما رانت خوار است. در گذشته ارباب وقتی از محیط روستا به شهر آمد، دیگر با روستا کاری نداشت و مباشر او اجاره های اهالی روستا را به او می رساند. برای همین ارباب تولیدی نداشت ولی ثروتمند می شد. الان هم رانت در کرایه اتومبیل، کرایه مسکن و... است. یعنی فرد کار نمی کند و فقط از اجاره اموالش ثروتمند می شود.

* در جامعه ما قرآن مانند درختی است که به او اجازه رشد نداده ایم. مجازات قطع انگشت که در قرآن برای دزد پیش بینی شده است؛ باید به روز شده و امروز هم اجرا شود. باید مدل های قرآنی را انتقال داده و آنها را بارور کنیم. این مساله با مطالعه ۲ تا ۵ ساله دانشمندان حوزه و دانشگاه محقق می شود.

* توبیخ و مجازات های ما در مورد فساد اقتصادی به روز نیست. وقتی فساد ۲۲ میلیاردی رخ می دهد، نمی توان با زندان و جریمه مالی با آن مقابله کرد.

* در آمریکا فاصله طبقاتی بسیار زیاد است. اما هنر آمریکایی ها این است که مفاهیمی چون «رویای آمریکایی» و «سبک زندگی آمریکایی» را مثل واکسن به مردم تزریق می کنند تا همه فکر کنند در آمریکا هرکس بخواهد می تواند پیشرفت کند و هرکس پیشرفت نمی کند، خودش مقصر است.

* در آمریکا ۵۰ میلیون بیخانمان وجود دارد ولی هیچ کس به آنها نمی خندد چون فقر چیز بدی نیست. در اروپا فقر بد است ولی فقیر هم کم است. در ایران اما فقر زیاد است ولی فقیر ارزش و احترامی ندارد و مورد تمسخر و بی احترامی قرار می گیرد.

* سیستم اقتصاد ما را غربی ها طوری طراحی کرده اند که در راه هر تولیدی مانع ایجاد شود.