پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۰

یک‌موعظه"‌حسنه‌اقتصادی‌ضد‌رکود" به‌دولت

شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۰۶
کد مطلب: 449203
یکی از عملی ترین راهکارها برای خروج از رکود تاسیس سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی به منظور بازاریابی و اخذ مجوزهای لازم برای صادرات کالاهای ایرانی است. ایران امروز دارای صد ها قلم کالای ارزشمند برای صادرات است.
یک‌موعظه"‌حسنه‌اقتصادی‌ضد‌رکود" به‌دولت
به گزارش جهان به نقل از تسنیم، متن  یادداشت حجت الاسلام والمسلمین سید یدالله شیرمردی با عنوان «یک موعظه حسنه دیگر به دولت؛ راهکارهای فوری برای خروج از رکود اقتصادی»را از نظر می گذرانید:

*یک موعظه حسنه دیگر به دولت؛ راهکارهای فوری برای خروج از رکود اقتصادی

نامه چهار وزیر اقتصادی به رئیس جمهور که با مهر تایید گزارش صندوق بین المللی پول مبنی بر رشد منفی اقتصاد ایران همراه شد، زنگ خطر رکود را برای دولت و ملت به صدا در آورده است.

رکود خطرناکی که با سیکل سیاست های کنترل مصنوعی تورم از طریق ۷۰ قفله کردنه بانک مرکزی و عدم ارائه تسهیلات و اخذ مالیات های سنگین از بنگاه های اقتصادی، بخش های صنعتی، کشاورزی و حتی خدماتی کشور را متحمل فشارهای سنگینی نموده است.

این در حالی است که دولت در دو سال گذشته تمام تخم مرغ های خود را در سبد برجام و مذاکرات هسته ای گذاشته است و با تعلل در تصمیم گیری ۷۰ درصد بنگاه های اقتصادی کشور را به آستانه ورشکستگی کشانده است.

اغلب هیئت های غربی که بعد از برجام به ایران سفر کرده اند بیش از سرمایه گذاری و آوردن پول، به ایران به چشم یک بازار بزرگ نگاه می کنند و در واقع آمده اند که همین پول موجود را نیز زالو صفتانه از اقتصاد ایران بیرون بکشند.

سقوط بی سابقه بورس، به فروش نرسیدن صد ها هزار خودرو تولیدی داخل و عودت دادن برخی از خودروهای تولید شده صادراتی از کشورهای همسایه، تعطیلی برخی از کارخانجات و یا تعدیل کارگران با کاهش تولید تنها بخشی از پیامدهای این رکود اقتصادی است.

راهکارهای غیر کارشناسی که بعضا از جانب تیم اقتصادی دولت که - متاسفانه جزو ناهماهنگ ترین تیم های اقتصادی در دولت های پس از انقلاب اسلامی است - مطرح می شود نیز نه تنها نتوانسته مشکلی را حل کند بلکه حتی این نگرانی وجود دارد که چالشهای عمده تری را پیش روی اقتصاد ایران قرار دهد.

یکی از این راهکارها کاهش نرخ سود بانکی به ۱۰ درصد است به این منظور که پول های مردم از بانک ها خارج شود و به سمت تولید و یا مسکن هدایت شود.

این در حالی است که هیچ تضمینی برای هدایت این نقدینگی به سوی تولید نیست و تجربه نشان داده که بخش معظمی از آن به سمت بازارهای سوداگرانه ارز و سکه و دلالی معطوف می شود.

از طرفی سیاست کاهش فعالیت های عمرانی نیز که به گزارش آمارهای منتشر شده بانک مرکزی در سه ماهه اول سال ۱۳۹۴ نسبت به سه ماهه اول سال های گذشته در کمترین میزان ممکن بوده است پیمانکاران را با مسائل و مشکلات جدی مواجه نموده است.

این وضعیت شکننده متاسفانه با بهره برداری سیاسی برخی گروه ها و جریانات سیاسی رقیب دولت همراه شده و این جریانات به جای ارائه راه حل برای خروج از این رکود نفس گیر دنبال تسویه حساب های سیاسی هستند. در این وجیزه ما به دنبال آنیم از سر نصح و به عنوان یک موعظه حسنه برخی از راهکارهای فوری برای خروج از این رکود اقتصادی را مطرح نماییم.

۱- استقراض داخلی

دولت ها معمولا برای جبران کسری نقدینگی خود اقدام به استقراض می کنند. این استقراض به منظور حمایت از صنایع و بنگاه های تولیدی برای خرید مواد اولیه، تامین نقدینگی در گردش، پرداخت حقوق کارگران و ... صورت می گیرد.

دولت چنانچه دچار کسری نقدینگی است می تواند با اتکا به ۱۵۰میلیارد دلار پول بلوکه شده  جمهوری اسلامی ایران در بانک های غربی و تبدیل آن به ارز های کشورهای منطقه بخش مهمی از این مشکل را حل نماید.

این حجم از پول بلوکه شده یک اعتبار بین المللی بی نظیر برای ایران به حساب می آید، چنانچه از این اعتبار مالی و جابجایی آن در خارج از کشور به نحو احسن استفاده شود، می تواند فرصت خوبی را برای کشور خلق کند.

امروز با توسل به ارزهای کشورهای همسایه مثل روبل روسیه، لیر ترکیه، درهم امارات، یوآن چین و ... می توان تحریم ها را دور زد. اما در خصوص استقراض داخلی که منبع قابل اعتمادی است اگر دولت سیاست های مشوق و انگیزه بخشی را طراحی کند به راحتی می تواند با انتشار اوراق قرضه و تشویق مردم به خرید این اوراق کمبودهای پولی خود را جبران نماید و از این طریق ضمن تحدید نقدینگی در دسترس مردم که رقمی بالغ بر ۸۰۰ هزار میلیارد تومان است منابع لازم برای حمایت از صنایع و بنگاه های تولیدی را فراهم نماید.

تجربه اداره کشور بدون نفت در دوره ملی شدن صنعت نفت بخشی از آن مدیون انتشار اوراق قرضه توسط دولت بود که فتوای مرحوم حضرت آیت الله کاشانی در ضرورت کمک مردم به دولتی که تحت فشار تحریم نفتی توسط روباه پیر استعمار بود، باعث شد دولت دکتر مصدق بتواند در آن مقطع کشور را بدون اتکا به نفت اداره نماید.

آیا امروز مراجع و روحانیت ما این آمادگی را ندارند که برای کمک به دولتی که در وسط میدان است از مردم مسلمان و همیشه در صحنه ایران بخواهند که به کمک بشتابند!

۲- طلا و جواهرات

یکی دیگر از راهکارهای خروج فوری از این رکود نفسگیر اتکا به چند صد میلیارد دلار طلا و جواهراتی است که امروز در اختیار مردم است.

دولت می تواند با استقراض این طلا و جواهرات از مردم در قبال پرداخت سود و یا با هر سیاست انگیزه بخش دیگر منابع قابل اتکایی را برای خروج از این بحران و حمایت از صنعت پیدا نماید. بسیاری از خانواده ها امروز حاضرند طلا و جواهر خود را به دولت بدهند اما در عوض شوهرانشان و فرزندانشان بیکار نباشند.

۳-فروش نفت از با دور زدن تحریم ها

در دولت قبل به شیوه های مختلف نفت فروخته می شد و از طرق گوناگونی که جای ذکر آن در اینجا نیست، تحریم ها دور زده می شد.

اما چرا دولت فعلی دست روی دست گذاشته و منتظر است اردیبهشت، خرداد یا تیر سال آینده برجام وارد مرحله عملیاتی شود و گشایشی حاصل شود، علتش مشخص نیست! معلوم نیست چند کارخانه دیگر باید ورشکست شوند و چه تعداد کارگر دیگر بیکار که تیم اقتصادی دولت به فکر بیفتد.

۴- تاسیس سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی

یکی از عملی ترین راهکارها برای خروج از رکود تاسیس سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی به منظور بازاریابی و اخذ مجوزهای لازم برای صادرات کالاهای ایرانی است.

ایران امروز دارای صد ها قلم کالای ارزشمند برای صادرات است.

از صنایع دستی گرفته تا محصولات پتروشیمی تا دام و طیور، محصولات کشاورزی ( انگور، انار، انجیر، زیتون، پسته، دانه های روغنی، لوبیا، جو و ...)، خدمات نیروی انسانی فنی و مهندسی و پزشکی و ... متقاضیان بسیاری در ۱۵ کشور همسایه و همچنین سایر کشورها در آسیا، آمریکا، اروپا، آفریقا و اقیانوسیه دارد.

اما مشکل اینجاست که به دلیل انسداد سوئیفت پس از تحریم ها ما نمی توانیم در ازای این صادرات ارز حاصله را وارد کشور نمائیم.

اما آیا نمی توانیم کالا بیاوریم؟! یعنی پایاپای معامله کنیم. جنس بدهیم و جنس وارد کنیم.

این مهم با ایجاد سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی قابل تحقق است.

این سازمان با بازاریابی و اخذ مجوزهای لازم برای صادر کننده کالا در داخل او را به متقاضی در جای دیگر دنیا وصل می کند و در مقابل از خریدار، کالایی را که در داخل به آن نیاز است طلب می نماید.

و یا با دست به دست کردن کالا ها بین هزاران صادر کننده و هزاران خریدار در نقاط مختلف دنیا هم نیاز کشور را برآورده می کند هم اهداف خریداران را تامین می نماید.

این سازمان به بانکی بزرگ از کالاهای وارداتی و صادراتی تبدیل می شود که می تواند تقاضای فروشنده و خریدار را به شکل توامان تامین نماید.

نکته دیگر اینکه اگر سود صادرات کالا و در عین حال سود واردات کالای مابازایی که به کشور وارد می شود به صادر کننده داده شود در کشور یک نهضت صادراتی به وجود می آید.

درآمد حاصل از این نهضت به صنعت ما جان دوباره ای خواهد بخشید.

امروز سفرای ما ظرفیت بسیار خوبی برای هندلینگ این پروژه هستند.

سفرا بیش از هر زمان دیگری وظیف دارند تا به بازاریابی کالاهای ایرانی در کشورهایی که در آن مامور هستند بپردازند.

وزارت خارجه برای این مهم باید بسیج شود و صادرکننده ایرانی را به متقاضی و خریدار خارجی وصل نماید.

۵- سرمایه دیاسپورای ایرانی


دیاسپورای ایرانی و ظرفیت های مالی ایرانیان خارج از کشور یکی دیگر از راهکارهای خروج از این رکود نفسگیر است.

امروز ایران بیش از هر زمان دیگری به غیرت ایرانی برای صیانت از مام میهن نیازمند است.

توانگران ایرانی که سرمایه های خرد و کلانی در خارج از کشور دارند شایسته نیست امروز هم وطنان خود را که در حصری شبیه به شعب ابی طالب گرفتار شده اند، رها کنند.

از طرفی عده ای از متمکنین داخلی و متاسفانه برخی مسئولین سابق و لاحق کشوری نیز هستند که از برکت این انقلاب به تمولی رسیده اند ولی پول های خود را در بانک های خارجی نگه می دارند.

این عده نیز باید امروز که کشور در شرایط سختی است سرمایه های خود را به داخل برگردانند تا انشاالله بحران حل شود.

که اگر چنین نکنند شایسته است اسامی شان در رسانه ها اعلام شود که اینان رفیقان روزهای خوبی و خوشی هستند و در سختی ها کشور و مردم خود را تنها می گذارند.

۶- پرهیز از تشریفات، حل معضل یارانه ها و گرانفروشی پروژه ها


در شرایط کنونی که وزرای اقتصادی دولت معترف به وضعیت سخت و دشوار کشور هستند دولتمردان باید بساط تشریفات را جمع کنند.

از زندگی های اعیانی و بریز و بپاش های مسئولین جلوگیری کنند.

جرات داشته باشند و یارانه متمولین را قطع کنند و تنها به دهک های نیازمند یارانه اختصاص دهند.

پروژه ها را به قیمت واقعی به پیمانکاران بدهند. الان یک پروژه پای دولت ۱۰برابر قیمت تمام شده، حساب می شود.

چرا به جای این دست پیمانکاران زیاده خواه به دستگاه های دولتی کارآمد اعتماد نمی شود.

چرا قرارگاه های سازندگی سپاه مثل خاتم الانبیاء که با حداقل ها به عمران و آبادانی در کشور می پردازند، از پروژه ها کنار زده می شوند.

در پایان باید گفت پیامدهای رکود فقط اقتصادی نیست.

بلکه آثار اجتماعی و فرهنگی مهمی در پی دارد.

۸ میلیون بیکار در کشور، ۳ میلیون معتاد، میلیون ها نفر بیماران اعصاب و روان، کودکان کار، متکدیان و... جملگی ناشی از تذبذب و تعلل در تصمیم گیری مسئولان ذی ربط و پشت گوش انداختن سیاست های اقتصاد مقاومتی است.

تا کی و کجا دولت می خواهد دست روی دست بگذارد مشخص نیست.

آقایان باید قبول کنند که این مشکلات با برجام حل نمی شود تا بلکه دست به اقدامی بزنند و از این رخوت بیرون بیایند.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *