تحریم های ایالتی چالشی برای اجرای برجام
چهارشنبه ۸ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۱۸
کد مطلب: 447538
اولاً) تحریمهای ایالتی ماهیت فراسرزمینی دارند؛ بدین معنا که این تحریمها نه تنها نهادهای متبوع ایالتی را از انجام تعاملات اقتصادی با ایران منع مینماید بلکه سایر شرکتها و موسسات غیرایالتی درحال تعامل اقتصادی با ایران را هم مشمول محرومیتهای تعریف شده ذیل قرار میدهد؛
عدم سرمایهگذاری مجدد و خروج سرمایه های قبلی ایالتی از این شرکتها
عدم انعقاد انواع قراردادهای ایالتی با آنها
عدم ارائه خدمات و تسهیلات بانکی به نهادهای موصوف
عدم ارائه خدمات بیمهای و اعتباری به این شرکتها
ثانیاً) مواجهه برجام با لغو و یا حتی تعلیق تحریمهای ایالتی بنحو الزامآوری نبوده است؛ بطوریکه دولت فدرال آمریکا به عنوان یکی از طرفهای مهم این توافقنامه تنها متعهد شده است که از تمامی اختیارات موجود برای تشویق ایالات این کشور نسبت به عدم اعمال تحریمهای خود و یا عدم وضع تحریمهای مجدد استفاده نماید.
ثالثاً) با بررسی ماهیت برجام و جایگاه دولت فدرال نسبت به اجبار دولتهای ایالتی به تبعیت از این سند دریافتیم که اساساً دولت فدرال از اختیار[۱] موثری برای الزام دولتهای ایالتی درخصوص تمکین از اسناد اینچنینی که جنبه توافقنامه دارند برخوردار نمیباشد و ایالات میتوانند در قبال چنین سیاستهایی همچنان براساس قوانین داخلی خود عمل نمایند.
ثالثاً) با واکاوی مبانی قانونی اکثر قوانین تحریمی ایالتی و دلایل مترتب بر صدور آنها درمییابیم که؛
این قبیل قوانین مبتنی بر قوانین حاکمیتی کنگره وضع شدهاند و لذا لغو آنها منوط به وضع قانون جدید و یا لغو قوانین پایهای قبلی میباشد (مثل قانون تحریمهای جامع ایران(CISADA)
همچنین دلایل بسیاری از قوانین تحریمی ایالتی نه تنها مشتمل بر موضوع هستهای بلکه دربردارنده حمایت ایران از تروریسم و نقص گسترده حقوق بشر میباشد.
در نهایت باید گفت که یکی از مهمترین چالشهای توافق برجام عدم تعیین تکلیف وضعیت تحریمهای ایالتی در آینده و میزان اثرگذاری این تحریمها بر تعاملات اقتصادی بینالمللی ایران و آزادی عمل در استفاده از ظرفیتهای اقتصادی جهان میباشد.
[۱] Authority
