موج‌سواری مطبوعات دولتی بحرین ضدایران
سه شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۵۸
کد مطلب: 439293
«فیصل الشیخ» نویسنده روزنامه «الوطن» بحرین، امروز دوشنبه (۱۷ آگوست) در یادداشتی با عنوان «هر دستی از ایران را باید قطع کرد» (کل «ذراع» لإیران یجب قطعه) با ادعای این که اخیرا در کویت اسلحه ایرانی کشف شده است، به حضور ستون پنجم در کویت که جامعه عرب و کشورهای حاشیه خلیج فارس را تهدید می‌کند، اشاره و ضمن هشدار در مورد آنچه آن را «جولان ایران در بحرین و مناطق شرق عربستان» خواند، گفت: «از این که کویت بر خلاف بحرین مجبور نیست در مقابل پدیده تروریسم کوتاه بیاید (سر خم کند)، خدا را شکر می‌کنیم».
الشیخ ادعای قاچاق سلاح ایرانی را که در حد یک ادعا مطرح شده است فرض حتمی گرفت و افزود: اعترافات به دست آمده نشان می‌دهد که هدف اصلی کسانی که از طریق دریا به قاچاق اسلحه ایرانی به بحرین مبادرت ورزیدند، قاچاق بیشترین تعداد ممکن اسلحه بوده است، و از آنجا که انباشتن اسلحه حاکی از انتظار برای لحظه مشخصی است، نقشه‌های پنهانی در کار است و باید گفت که کویت در لحظه بحران به سر می‌برد».
فیصل الشیخ در یادداشتش وجود نیروهایی که در کویت آشکارا خود را وابسته به ایران و حزب‌الله معرفی می‌کنند، معضل دانست و مردم معترض کشورش را کودتاچی خواند و افزود: این افراد گمان می‌کنند که برای کمک به بشار اسد (رئیس‌جمهوری سوریه) ... که از جانب ایران حمایت می‌شود، اسلحه به دست گرفته‌اند و حتی برخی از آنها برای دخالت در امور بحرین و یاری کودتاچیان علیه نظام حاکم، وارد این کشور شده‌اند.
«سوسن الشاعر» دیگر روزنامه‌نگار روزنامه «الوطن» نیز با ادعای این که حزب‌الله آغازگر جنگ‌های نیابتی در کشورهای عربی اعم از لبنان، سوریه، بحرین و یمن است، و بدون اشاره به اعزام افراد مسلح از حدود ۸۰ کشور به سوریه (با حمایت عربستان، قطر و ترکیه) به نقش کویت اشاره کرد و گفت: این کشور علی رغم برخورد اندک با حزب‌الله، به دلیل کسب اعتبار سیاسی و انجام فعالیت دریایی خواهان ارتباط با ایران است.
وی همچنین سفر وزیر امور خارجه ایران به کویت را کینه و دشمنی خواند و گفت: وزیر امور خارجه ایران در حالی به کویت سفر کرد که می‌دانست انباری از سلاح‌های قاچاقی که از ایران به منظور انفجار منازل و مساجد از دریا وارد بحرین شده، انباشته شده است.
وی همچنین مدعی شد که تلاش ۸ ساله ایران مبنی بررسیدن به دریای مدیترانه و دریای سرخ از طریق تسلط بر کشورهای منطقه و شکست آنها، طرحی ضعیف است ومدعی شد که طرح ایران ثابت نیست و آن را به مهره‌های دومینو تشبیه کرد که همزمان با سقوط یک مهره، بقیه قطعات آن نیز از بین خواهد رفت.
«اسامه الماجد» نویسنده روزنامه «البلاد» بحرین ضمن محکوم کردن اقدامات تروریستی، در اتهام‌زنی به ایران پا را فراتر از این گذاشت و افراد بازداشت شده را نمونه بارز خیانت و پیروان شیاطین خواند و در این میان به شهرهای قم و تهران و آنچه او آن را «ایدئولوژی کودتاگرایانه» نامید، اشاره کرد.
الماجد با اشاره به نادر بودن پدیده تروریسم و نقشه‌های شوم آن در طول تاریخ بشریت، به لزوم هوشیاری در مقابل افکار و ایدئولوژی منحرف ناشی از آن در بحرین اشاره کرد و گفت: «لازم است که از این نمونه‌ها درس بگیریم تا دوباره به سمت ما باز نگردند».
الماجد در ادامه به وفور امکانات و زندگی آسوده در بحرین اشاره کرد و با طرح این سوال که چه چیزی تروریست‌ها را به جنگ با بحرین، کشوری که در آن زیسته‌اند و از خیراتش بهره برده‌اند واداشته است، گفت: این درگیری‌ها هیچ نفعی ندارد جز اینکه گنج‌ها و هدایایی را از بحرین روانه ایران می‌کند.
«طارق العامر» دیگر روزنامه‌نگار بحرینی نیز در روزنامه «الوطن» با اشاره به شرایط نامساعد و مسموم بحرین، ایران را به سوءاستفاده از وضعیت نابسامان این کشورمتهم کرد که از این فرصت برای تربیت تروریست استفاده می کند.
وی ضمن اشاره به انفجار تاریخ ۲۸ جولای (ماه گذشته) و بازداشت ۵ تن از عناصر تروریستی این انفجار در پنج شنبه گذشته، و با ادعای این که مسئولیت این انفجار بر عهده ایران است، گفت: «مساله تروریست محدود به بحرین و عربستان و کویت نیست». او آن را تهدیدی برای کشورهای حاشیه خلیج فارس دانست.
وی با اشاره به حمایت ایران از سوریه وحزب الله و حماس و انصارالله یمن، این کشور را به داعش تشبیه کرد و آن را سردمدار تروریست دانست و گفت: «کشورهای حاشیه خلیج فارس حق دارند نگران فعالیت‌های ایران در منطقه باشند».
در این میان روزنامه‌هایی هم در بحرین هستند که مواضع میانه‌تری دارند و هر موضوعی را بهانه هجمه به ایران قرار نمی‌دهند.
«محمد عبدالله محمد» نویسنده بحرینی در مقاله‌ای در روزنامه «الوسط» بحرین به روابط ایران و پاکستان پرداخت و با اشاره به سفر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به پاکستان در خصوص رایزنی پیرامون مساله لبنان، سوریه و عراق و روابط دوجانبه بین دوکشور نوشت: در حقیقت رابطه ایران و پاکستان محدود به روابط اقتصادی نیست بلکه باید آن را علاوه بر تاریخچه مشترک همکاری های دوجانبه، ترکیبی از روابط سیاسی، امنیتی، اقتصادی و مذهبی دانست.
وی همچنین ضمن بیان اینکه امروزه پاکستان در عملیات امنیت مشترک خصوصا در مسائل ژئوپولتیک با هند و افغانستان و دریای سرخ به ایران اتکا می‌کند، افزود: در سال‌های ۱۹۴۷ و ۱۹۶۵و ۱۹۷۱ نیز ایران از بزرگترین حامیان اسلام آباد علیه دهلی نو در جنگ این کشور با هند بود که به حمایت پاکستان از ایران در جنگ این کشور با عراق منجر شد.
محمد عبدالله با ادعای این که روابط مخفیانه استراتژیک بین دو کشور وجود دارد که مربوط به مسائل قومی، ملی و مذهبی است، گفت: شمار شهروندان شیعی پاکستان به ۳۶ میلیون نفر رسیده است که نشان می‌دهد جدای از تجارت و معادن، این کشور بزرگترین کشور شیعه بعد از ایران محسوب می‌شود.
