باور می کنید، که شخص ناتوان و بی سوادی بتواند مراحل مختلفی چون مصاحبه تخصصی گروه، گذراندن واحدهای درسی، آزمون جامع، تصویب پورپوزال، تحریر رساله و البته نگارش و چاپ مقالات علمی را به آسانی پشت سر بگذارد و به دریافت مدرک دکترا، آن هم در معتبرترین دانشگاه های کشور که اجازه برپایی و تشکیل دوره های دکتری رشته های مختلف را کسب کرده اند، نائل آید؟!

گروه سیاست جهان نیوز: جمعی از دانشجویان بورسیه در نامه ای خطاب به محمد جواد لاریجانی از عدم تمکین وزارت علوم و دولت تدبیر و امید به قانون، گلایه کرده و با طرح چند پرسش آورده اند: موضع قوه عادله کشور در قبال تضییع حقوق افراد، در آمد و شدهای انتخاباتی و تغییر ذائقه سیاسی دستگاه اجرایی کشور چیست؟!

متن کامل این نامه بین شرح است:

جناب آقای دکتر لاریجانی

با سلام

عهده داری مقام دبیری ستاد حقوق بشر قوه قضائیه، در کنار آشنایی با روحیه ارزش مدار و انقلابی شما، عده ای از جوانان تحصیل کرده اما مورد ستم قرار گرفته این سرزمین را بر آن داشت که شکوائیه ای به محضرتان تقدیم دارند و از شما بخواهند که، ابتدا در جایگاه مسلمانی و برادری دینی، و بعد در جایگاه شخص عادلی که حافظ و حامی حقوق انسانی هر شهروند ایرانی است، دادخواهیشان را شنیده و به یاللمسلمین ایشان پاسخ گویید.

ماوقع آنچه بر سه هزار بورسیه مظلوم و محکوم رفته بود، در نامه قبل که به خدمت تان ارائه گردید، بیان گردید. در آن نامه عنوان شد که چگونه وزارت علوم دولت به اصطلاح تدبیر و امید، با اغراض صرفاً سیاسی، روحیه، آینده و حقوق این قشر فرهیخته و خانواده ایشان را به بازی گرفت و با یک صحنه آرایی فوق العاده، و البته با همراهی رسانه های جریان ساز خود، به قلع و قمع عده ای جوان نخبه ارزشی پرداخت.

همان گونه که قبلاً نیز خاطرنشان شد، این جریان در ابتدا، با متهم کردن تمام بورسیه ها به فساد، بی سوادی و غیرقانونی بودن، به تشکیل دادگاهی نمایشی، بدون حضور متهمین علمی کشور! اقدام نمود، و بدون استعلام از روزمه های علمی این دانشجویان و پیشرفت تحصیلی ایشان از دانشگاههای محل تحصیل، تنها حدود ۳۰ نفر را محروم از تحصیل و حدود ۸۰۰ نفر را به صرف چند صدم کسر معدل در مقطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد، یا چندماه و چندسال اضافه سن، به لغو بورس و تحصیل با پرداخت هزینه شخصی محکوم کرد، و از رفع اتهام و عذرخواهی از باقی بورسیه ها نیز سرباز زد. در ادامه نیز خود در مقام تجدید نظر برآمد و باکمی تغییر در آراء قبلی، احکام برآمده از قضاوت ناعادلانه خویش را به دانشگاه های محل تحصیل دانشجویان فرستاد تا ضمن لغو بورس، و بستن پورتال آموزشی دانشجویان، ایشان را مجبور به پذیرش این احکام گرداند.

آنچه ما را به نگارش نامه دوم واداشت، در ابتدا یادآوری دادخواهی و شکوائیه مان به شما بود، و در ادامه طرح پرسش هایی بود که به ذهن تک تک ما خطور کرده بود و پاسخ گویی برای آن نمی یافتیم.

برادر بزرگوار جناب آقای دکتر لاریجانی

ابتدا سوالی شخصی از محضرتان داریم! شما که خود موفق به دریافت مدرک دکترا گشته اید، آیا باور دارید، و باور می کنید، که شخص ناتوان و بی سوادی بتواند مراحل مختلفی چون مصاحبه تخصصی گروه، گذراندن واحدهای درسی، آزمون جامع، تصویب پورپوزال، تحریر رساله و البته نگارش و چاپ مقالات علمی را به آسانی پشت سر بگذارد و به دریافت مدرک دکترا، آن هم در معتبرترین دانشگاه های کشور که اجازه برپایی و تشکیل دوره های دکتری رشته های مختلف را کسب کرده اند، نائل آید؟!!!

سوال دوم ما این است که آیا باور قوه قضائیه به این است که هر کس و هر مرجعی می تواند خود هم در مقام شاکی و هم در مقام قضاوت بنشیند و بدون آشنایی و البته بدون باور، به اصول ابتدایی قضاوت عادلانه، امنیت روانی، شغلی و اجتماعی عده ای را نادیده گرفته و دچار آسیب گرداند؟!!!

اما سوال سوم، آیا رفتار قلدرمابانه وزارت علوم در عدم تمکین به حکم صادره از سوی کمسیون اصل نود مجلس که براساس قانون اساسی دارای اختیار و جایگاه قانونی است، با اصول مسلم حقوق سازگار است؟! و آیا قرار نیست نهاد قضائی کشور در قبال این قبیل رفتارهای غیرقانونی اقدام شایسته به عمل آوردد؟!

سوال چهارمی که به ذهن خطور می کند، و در نامه قبلی هم به آن پرداخته شد این است که گناه دانشجویانی که صرفاً با اعتماد به مراکز تصمیم گیری و اجرایی کشور و ثبات در شرایط و تعهدات از تمام فرصت های شغلی و کاری و تحصیلی دیگر چشم پوشیده، و متعهدانه به درس و تحصیل خویش مشغول گشته اند چیست؟! و البته باید این دانشجویان به کجا پناه برند و از چه نهادی و چه کسی تظلم خواهی کنند؟!

و اما سوال پایانی، موضع قوه عادله کشور در قبال تضییع حقوق افراد، در آمد و شدهای انتخاباتی و تغییر ذائقه سیاسی دستگاه اجرایی کشور چیست؟!