ساز ناکوک متکدیان هنرمند
از موسیقی روشنفکری تا موسیقی کوچه و بازاری
چهارشنبه ۳ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۳۲
کد مطلب: 429836
بی هنرهایی که در شهرها هنرمندی می کنند
نکته مهمی که شاید مورد غفلت مدعین روشنفکری این صنف و همچنین مسئولین مربوطه قرار گرفته است بحث کیفیت موسیقی آن هم با توجه به رعایت قوانین کشور است.طوری که حوادث مختلفی که این روزها حول موسیقی کشور رقم می خورد عملا بی احترامی به این هنر محسوب می شود. از زیر پا گذاشتن قوانین اسلامی در کنسرت ها تا برگزاری شبه کنسرت توسط افرادی که این روزها در گوشه و کنار برخی شهرها ادعای هنرمندی می کنند و در کنار آن دستی بر آتش متکدی گری دارند.
سیاه جلوه دادن فضای کشور به همراه سیاهنمایی
شکی نیست که ریشه این اقدامات به منظور سیاه جلوه دادن فضای جامعه و مخصوصا فضای هنری ایران شکل گرفته است.طوری که افرادی با تیپ خاص که به دنبال جلب توجه مردم هستند به منظور اینکه فضای کشور در باب موسیقی را به صورت سیاه و غیر آزاد جلوه دهند.
این افراد در تلاش هستند تا به مردم القا کنند در شرایطی که جلوی کنسرت ها و آواز خوانی ها گرفته می شود ما در سخت ترین شرایط به دنبال عملی ساختن علاقه های مردم در خیابان ها هستیم.این در حالی است که این افراد تحت هیچ شرایطی نمی توانند به عنوان یک هنرمند و یا موسیقی دان لقب بگیرند چرا که نه سازشان حرفه ای است و نه صدایشان.مسئله ای که مطمئنا اکثر مردم به این امر واقف هستند.
هنری که باعث پر شدن پازل رسانه های بیگانه می شود
این پایان کار نیست و ترسیم چنین فضایی مورد سوء استفاده رسانه های بیگانه بر علیه ایران می شود. طوری که از این اتفاقات به منظور تکمیل پاذل شعار خود مبنی بر عدم آزادی بیان در ایران استفاده می کنند.
از طرفی دیگر اشتباه گرفتن سالن کنسرت با سالن مد و شوی لباس از جمله اشتباهاتی است که برخی از شرکت کنندگان در کنسرت ها مرتکب آن می شوند که با برخورد نیروی انتظامی آن هم طبق قانون، مراسم کنسرت لغو می شود که این توهینی است به دیگر شرکت کنندگانی که بلیط تهیه کرده و قصد داشتند تنها به دلیل استفاده از کنسرت در سالن حاضر شوند و نه به خاطر نشان دادن لباس و تیپ خود، که این امر هم موجب سوء استفاده رسانه های ضد انقلاب می شود.
توهین به هنرمندان،مقصر چه افرادی هستند؟
اینجا سوالی که مطرح می شود این است که چرا در جامعه توسط برخی از مسئولین سعی می شود مسبب این توهین به مردم نیروی انتظامی و یا نیروهای دلسوز انقلابی معرفی شوند؟ این در حالی است که اگر قوانین جامعه اسلامی توسط برخی از مدعی روشنفکری در جامعه و سالن کنسرت زیر پا له نشود قطعا چنین اتفاقاتی رخ نخواهد داد این ادعا را هم می توان با اشاره به برگزاری کنسرت های مختلف در شهرهای مختلف، به اثبات رساند.
هر جامعه و کشوری طبق اصول و ضوابط و با توجه به نظر آحاد جامعه قوانینی را به تصویب می رساند که رعایت آن قوانین برای همه افراد جامعه الزامی است که کشور ایران هم از این امر مستثنی نیست پس رعایت قوانین حداقل خواسته مشروعی است که همه می توانند از همه داشته باشند.
اما نکته قابل تامل این است که متاسفانه برخی از مسئولین به انجام وظیفه نیروی انتظامی منتقد شده و عملا از قانون شکنی برخی افراد در کنسرت ها حمایت می کنند که دامن زدن به این مسئله سبب شده است عملا بی هنری زیر زمینی و خیابانی با نقاب هنر در کشور رواج پیدا کرده و عملا بزرگترین آسیب را بر پیکره هنر موسیقی وارد کند.
با گشتی کوتاه در برخی از مراکز شهر، شهرها و مراکز استان کشور تعداد زیادی از افرادی را مشاهده می کنیم که با استفاده از یک آلت موسیقی غیر استاندارد اقدام به خوانندگی می کنند که این شرایط علاوه بر مختوش ساختن فضای شهری و سیاه جلوه دادن فضای هنری جامعه، توهین بسیار بزرگی به هنرمندان موسیقی تلقی می شود.
لزوم تلاش همگانی برای مقابله با بی هنری خیابانی
نیروی انتظامی و بعضا شهرداری به عنوان مسئول امور شهری با این افراد بازهم به علت بی قانونی برخورد می کنند که بعضا این برخورد، مورد استقبال اکثر مردم و مسئولین قرار می گیرد اما سوال تامل برانگیر اینجاست که چرا برخورد نیروی انتظامی با بی قانونی شبه روشنفکران نه تنها مورد استقبال این افراد قرار نمی گیرد بلکه مورد تختطئه نیروی انتظامی هم واقع می شود.
وقوع چنین شرایطی باعث پرو بال دادن به عوامل برگزاری کنسرت خیابانی است و همانطور که اشاره شد ادامه روند برگزاری این شبه کنسرت ها در مرحله اول توهین به عوامل فعال موسیقی در کشور محسوب می شود.پس در مرحله اول خود این عوامل باید به دنبال حذف این پدیده نوظهور باشند.
رعایت قوانین کشور که مزین به دستورات اسلامی است باعث می شود کنسرت های حرفه ای و به دور از بی اخلاقی در سالن ها برگزار شود و این باعث می شود که مردم برای ملاحظه هنر موسیقی به سالن ها بیایند و عملا هیچ استقبالی از شبه کنسرت ها که با طعم متکدی گری انجام می شود،نداشته باشند.
پرهیز از حاشیه و رجوع به قانون، راه کیفی شدن موسیقی
از طرفی دیگر توجیه برخی شرکت کنندگان در کنسرت ها و دوری آنها از تجمعاتی که باعث سیاه جلوه دادن فضای آزادی کشور است، می تواند مثمر ثمر باشد.آنها باید توجیه شوند سالن کنسرت سالن مد و شوی لباس و محل انجام حرکات موزون نیست، حداقل سالن های کنسرت ایران با توجه به قوانین مختلف اینگونه نیست.با رعایت این قوانین کار به لغو و توهین به مردمی که بلیط تهیه کردند نمی کشد.
همان بحثی که میان نیروی انتظامی و وزارت ارشاد داغ است چرا که وزارت ارشاد مدعی است کنسرت هایی که مجوز می دهد دیگر نیازی به دخالت نیروی انتظامی نیست اما نیروی انتظامی هم می گوید صرفا ارائه مجوز نمی تواند محتوا و نحوه برگزاری قانونی کنسرت را تبیین کند و در صورت عبور مراسم از خط قرمزهای قانونی کشور، نیروی انتظامی می تواند دخالت کند.
اغراق نیست اگر بگوییم این روزها حال و هوای فرهنگی کشور و دستگاه مربوط به فرهنگ کشور، چندان مساعدنیست. فرخوانده شدن وزیرارشاد به مجلس و سوالات رنگارنگ نمایندگان آن هم نمایندگانی که مدارا با دولت را در دستور کار دارند، اثبات کننده این ادعا است در چنین شرایطی روا است تا جایی که ممکن است مسئولین فرهنگی کشور از حاشیه سازی فرهنگی پرهیز کرده و به جای آن به کیفیت و بهبود کیفی هنر و فرهنگ کشور بپردازند،چرا که هنر بی حاشیه و یا حداقل کم حاشیه مدیریت بدون حاشیه می طلبد.
اما متاسفانه شرایط عجیب این روزهای هنر موسیقی یکی از شرایط پرتلاطم و حاشیه ای است.حاشیه هایی که جز کمک به رسانه های بیگانه برای سیاه جلوه دادن فضای هنری ایران و همچنین پروبال دادن به اختلاف نظرهای داخلی، سود دیگری ندارد.
منبع:فرهنگ نیوز
۷۱۵
این قماش با خودشون معلوم نیست چند چندن
این بنده خداها ، بااینکه سواد موسیقی هم ندارن،باسازای ناکوک شون دم ایستگاه مترو ها،توی پارک ها،بساط میکنن ملت هم بزرگواری میکنن یه2ریال دهشاهی بهشون میدن،مطربی که دیگه این ادااطوارهارونداره،کسی هم خدایش کاری باهاشون نداره،مصاحبه واین حرفادرحدواندازه شون نیست،اگه این آقایان معنی کلمه سلفژ رودونستن هرچی دلتون خواست بمن بگید،اونام که واسه بزرگ کردن خودشون میگن کنسرتامون رولغوکردن،افت کلاس داره بیان تو خیابون،برنامه اجراکنن،اینابرن اونورآب اصلا نوبت خوندن گیرشون نمیاد،ازهنرمندان خواننده معترض دعوت به مناظره میکنم
سلام،
وقتی عنان موسیقی کشور از طریق ارشاد به جایی به اسم خانه موسیقی سپرده میشود که اگر همه دانشمندان را جمع کنی رابطه فعالیتهای آنرا با نظام و ارزشها و موسیقی نمیفهمید.
وقتی مدیرعامل همین خانه موسیقی در مصاحبه شبه روشنفکری اما بحران ساز برای کشور و مورد استقبال رسانه های بیگانه از موسیقی خیابانی حمایت میکند.
وقتی مشاورین ومدیران معاون هنری ارشاد بجای اینکه به اوضاع سامان بدهنداز موسیقی خیابانی در مصاحبه هاشان حمایت میکنند.
وقتی در مجلس افرادی مانند پیرموذن چنان خطاب به نیروی انتظامی میگویند: موسیقی خیابانی را سرکوب نکنید که تیتر اول رسانه های معاند میشود اما همین نماینده محترم نه در عمرش به موسیقی فکر کرده و نه تبعات دامنگیر و روزافزون موسیقی خیابانی را متوجه است اما شبه روشنفکرانه فقط حرف میزند که تیتر شود.
وقتی رسانه های زنجیره ای چنان جنجالی برای لغو کنسرتها درست میکنند که از BBC تا voa ویژه برنامه ای برای لغو کنسرتها توسط ناجا تولید و پخش میکنند اما هیچکس نمیگوید :
- چند کنسرت لغو شده است؟
- چگونه و چرا لغو شده است؟
وهمین امر پازل یکی از اهداف دشمنانی که برای همه لحظات ما فکر میکنند و برنامه ریزی دارند را تکمیل میکند.
لطفا این دوسوال را پیگیری بفرمایید :
- چند کنسرت لغو شده است که این جار و جنجال را تعدادی رسانه زنجیره ای با همراهی مسئولین ارشاد راه انداخته اند؟ آیا تعداد آن ها به انگشتان دو دست میرسد؟
حال چند کنسرت برگزار شده است؟ آیا بیش از یکهزار کنسرت هست یاخیر؟
- این تعداد بسیار قلیل چرا و چگونه لغو شده اند؟
بسیار روشن است، آیا میتوانیم قوانین قضایی را ببوسیم و کنار بگذاریم و فقط به مجوز صادر شده بیندیشیم؟ میشود؟
آیا براستی میشود که یک خواننده هشت سال برعلیه دین و ایران و نظام و مذهب با هر بی سروپایی در خارج کنسرت بگذارد، در هر رسانه ضداسلام و ضدنظام بنشیند و هرچه دلش میخواهد بگوید و هرچه دلش میخواهد بنویسد و با خواننده زن کنسرت بگذارد و کلیپها و قطعات غیرمجازش را به صورت غیرقانونی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی منتشر کند و رسانه های دشمنان ایران مثل BBC و voa برایش ویژه برنامه بگذارندو...بعد بیاید از معاونت هنری ارشاد مجوز بگیرد!!!! قوه قضاییه جلوی این بی قانونی را بگیرد و نیروی انتظامی حکم قضایی را اجرا کند و حالا همه با هم فریاد بزنیم : چرا لغو شد؟ چرا نیروی انتظامی لغو میکند؟
این همان نیروی انتظامی است که حکم قضایی را برای دفاع از ناموس و امنیت من و شما اجرا میکند، چرا در آنجا فریاد نمیزنیم؟ براستی چرا برای کسیکه از چراغ قرمز رد شده است و میخواهند جریمه اش کنند کف و سوت میکشند؟ چه کسانی کف و سوت میکشندو چرا؟
چرا باید معاونت هنری ارشاد به عضو گروهک تجزیه طلب و محارب کومله مجوز آلبوم موسیقی بدهد؟ اما در کنار اینها فرهنگ شریف بعنوان یک استاد تمام موسیقی سنتی ما باید سازش را بفروشد تاهزینه بیماریش را تامین کند؟
برای اینکه یک پیکر سلامت شود گاهی مواقع باید درد تزریق یک ارو یا تلخی یک درمان را تحمل کرد، اما آنچه این چند مورد خاص را در جامعه به دلیل حرکت دقیق و برنامه ریزی شده از سوی برخی رسانه های متصل بهم به ذهنیت تبدیل کرده است، اقتصاد سیاه آن است که همان جریان از اعطای مجوز به این چند کنسرت پیگیری میکند، پـزهای روشنفکری است که مردم را به ذهنیت دوقطبی شدن سوق میدهند که ما میخواهیم اینگونه باشید اما نیروی انتظامی یا فلانجا نمیگذارد!!
نماینده رسمی و معرفی شده دولت به سازمان ملل را به این دلیل که دولت آمریکا این شخص را با منافعش ناسازگار میدید قبول نکرد و آنقدر به او ویزا نداد تا دولت تدبیر و امید نماینده جمهوری اسلامی را عوض کرد!!!
موسیقی به صورت بالذات هیچ مشکلی ندارد، آنچه مشکل را ایجاد می کند این است که در دست چه کسانی است و برای چه اهدافی استفاده میشود.
آیا معاونت هنری ارشاد نمیداند فلان خواننده عضو سازمان منافقینی بوده که در دوران دفاع مقدس دوشادوش صدام و بعثیها برعلیه ما و فرزندانمان و ارزشهایمان میجنگیدند؟ پس چرا به اجرای آثارش مجوز میدهند یا آثار آنان را در همین افتتاحیه ارکستر ملی اجراء میکنند؟ اگر فردا باهمین موضوع برخورد شود آیا به حق است یا باید فریاد کشید؟
آیا معاونت هنری ارشاد نمیداند که فلان خواننده ضداسلام و ضداهلبیت و ضدنظام است و از پیروزی انقلاب مقیم لس آنجلس است؟ چرا به کتابش تاییدیه میدهند که مجوز آنرا معاونت دیگر ارشاد صادر کند؟ آیا در صورت پیشگیری باید هوار کشید؟
آیا معاون هنری ارشاد از سابقه فلان شخص و ارتباطش با بهاییت و دربار اطلاع ندارد؟ آیا نمیداند که همه عمرش برای ابتذال دویده و کارکرده است و از دهها کنسرت او با زنان بهایی در آمریکا مطلع نیست؟ازارتباطش با جریانات و افراد ضدانقلاب آگاه نیست؟پس چرا برای برگزاری مسترکلاسهای این فرد تابلودار مجوز داده اند و هم اینک در جریان برگزاری است؟
آیا معاونت هنری نمیداند که قوانین کشور باید اجرا شوند؟ چرا به قوانین بی احترامی میکنند و برخلاف دستورالعمل ها به افراد معلوم الحال با چشم پوشیدن بر کژاندیشی هایشان مجوز میدهند و در کشور بحران تولید میکنند؟
لطفا به این موارد ریشه ای بپردازید و از معاون هنری ارشاد و مدیر کل عجیب موسیقی ارشاد و مشاورین عجیبتر معاون هنری ارشاد در این زمینه ها بازخواست کنید.
اینها تولیدکننده بحران هستند و با سوءاستفاده از امکانات بجای احیای موسیقی نواحی و سنتی، در حال تلاش برای ایجاد ذهنیت دوقطبی در جامعه هستند، پاسخگو نیستند و در حال جعل تاریخ موسیقی کشور هستند، در این زمینه میتوانید به گرامیداشت بابک رادمنش در موزه موسیقی شهرداری تهران توسط معاون هنری ارشاد مراجعه کنید و ببینید که برای جلب نظر پدر سامی یوسف برای اینکه اورا بیاورند و از محل کنسرتش منتفع شوند حاضر شدند این فرد را نود درصد زندگیش مصروف تولید ابتذال شده است را مثل قهرمان تجلیل کنند و حقیقت را کتمان کنند و...به هر روی باید بدانید تا زمانیکه این تیم در معاونت هنری ارشاد و خانه موسیقی هست - یقینا حجم فعالیتهایی که منجر به شادمانی دشمنان و زایش بحران داخلی شود روزافزون خواهد بود.
وقتی عنان موسیقی کشور از طریق ارشاد به جایی به اسم خانه موسیقی سپرده میشود که اگر همه دانشمندان را جمع کنی رابطه فعالیتهای آنرا با نظام و ارزشها و موسیقی نمیفهمید.
وقتی مدیرعامل همین خانه موسیقی در مصاحبه شبه روشنفکری اما بحران ساز برای کشور و مورد استقبال رسانه های بیگانه از موسیقی خیابانی حمایت میکند.
وقتی مشاورین ومدیران معاون هنری ارشاد بجای اینکه به اوضاع سامان بدهنداز موسیقی خیابانی در مصاحبه هاشان حمایت میکنند.
وقتی در مجلس افرادی مانند پیرموذن چنان خطاب به نیروی انتظامی میگویند: موسیقی خیابانی را سرکوب نکنید که تیتر اول رسانه های معاند میشود اما همین نماینده محترم نه در عمرش به موسیقی فکر کرده و نه تبعات دامنگیر و روزافزون موسیقی خیابانی را متوجه است اما شبه روشنفکرانه فقط حرف میزند که تیتر شود.
وقتی رسانه های زنجیره ای چنان جنجالی برای لغو کنسرتها درست میکنند که از BBC تا voa ویژه برنامه ای برای لغو کنسرتها توسط ناجا تولید و پخش میکنند اما هیچکس نمیگوید :
- چند کنسرت لغو شده است؟
- چگونه و چرا لغو شده است؟
وهمین امر پازل یکی از اهداف دشمنانی که برای همه لحظات ما فکر میکنند و برنامه ریزی دارند را تکمیل میکند.
لطفا این دوسوال را پیگیری بفرمایید :
- چند کنسرت لغو شده است که این جار و جنجال را تعدادی رسانه زنجیره ای با همراهی مسئولین ارشاد راه انداخته اند؟ آیا تعداد آن ها به انگشتان دو دست میرسد؟
حال چند کنسرت برگزار شده است؟ آیا بیش از یکهزار کنسرت هست یاخیر؟
- این تعداد بسیار قلیل چرا و چگونه لغو شده اند؟
بسیار روشن است، آیا میتوانیم قوانین قضایی را ببوسیم و کنار بگذاریم و فقط به مجوز صادر شده بیندیشیم؟ میشود؟
آیا براستی میشود که یک خواننده هشت سال برعلیه دین و ایران و نظام و مذهب با هر بی سروپایی در خارج کنسرت بگذارد، در هر رسانه ضداسلام و ضدنظام بنشیند و هرچه دلش میخواهد بگوید و هرچه دلش میخواهد بنویسد و با خواننده زن کنسرت بگذارد و کلیپها و قطعات غیرمجازش را به صورت غیرقانونی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی منتشر کند و رسانه های دشمنان ایران مثل BBC و voa برایش ویژه برنامه بگذارندو...بعد بیاید از معاونت هنری ارشاد مجوز بگیرد!!!! قوه قضاییه جلوی این بی قانونی را بگیرد و نیروی انتظامی حکم قضایی را اجرا کند و حالا همه با هم فریاد بزنیم : چرا لغو شد؟ چرا نیروی انتظامی لغو میکند؟
این همان نیروی انتظامی است که حکم قضایی را برای دفاع از ناموس و امنیت من و شما اجرا میکند، چرا در آنجا فریاد نمیزنیم؟ براستی چرا برای کسیکه از چراغ قرمز رد شده است و میخواهند جریمه اش کنند کف و سوت میکشند؟ چه کسانی کف و سوت میکشندو چرا؟
چرا باید معاونت هنری ارشاد به عضو گروهک تجزیه طلب و محارب کومله مجوز آلبوم موسیقی بدهد؟ اما در کنار اینها فرهنگ شریف بعنوان یک استاد تمام موسیقی سنتی ما باید سازش را بفروشد تاهزینه بیماریش را تامین کند؟
برای اینکه یک پیکر سلامت شود گاهی مواقع باید درد تزریق یک ارو یا تلخی یک درمان را تحمل کرد، اما آنچه این چند مورد خاص را در جامعه به دلیل حرکت دقیق و برنامه ریزی شده از سوی برخی رسانه های متصل بهم به ذهنیت تبدیل کرده است، اقتصاد سیاه آن است که همان جریان از اعطای مجوز به این چند کنسرت پیگیری میکند، پـزهای روشنفکری است که مردم را به ذهنیت دوقطبی شدن سوق میدهند که ما میخواهیم اینگونه باشید اما نیروی انتظامی یا فلانجا نمیگذارد!!
نماینده رسمی و معرفی شده دولت به سازمان ملل را به این دلیل که دولت آمریکا این شخص را با منافعش ناسازگار میدید قبول نکرد و آنقدر به او ویزا نداد تا دولت تدبیر و امید نماینده جمهوری اسلامی را عوض کرد!!!
موسیقی به صورت بالذات هیچ مشکلی ندارد، آنچه مشکل را ایجاد می کند این است که در دست چه کسانی است و برای چه اهدافی استفاده میشود.
آیا معاونت هنری ارشاد نمیداند فلان خواننده عضو سازمان منافقینی بوده که در دوران دفاع مقدس دوشادوش صدام و بعثیها برعلیه ما و فرزندانمان و ارزشهایمان میجنگیدند؟ پس چرا به اجرای آثارش مجوز میدهند یا آثار آنان را در همین افتتاحیه ارکستر ملی اجراء میکنند؟ اگر فردا باهمین موضوع برخورد شود آیا به حق است یا باید فریاد کشید؟
آیا معاونت هنری ارشاد نمیداند که فلان خواننده ضداسلام و ضداهلبیت و ضدنظام است و از پیروزی انقلاب مقیم لس آنجلس است؟ چرا به کتابش تاییدیه میدهند که مجوز آنرا معاونت دیگر ارشاد صادر کند؟ آیا در صورت پیشگیری باید هوار کشید؟
آیا معاون هنری ارشاد از سابقه فلان شخص و ارتباطش با بهاییت و دربار اطلاع ندارد؟ آیا نمیداند که همه عمرش برای ابتذال دویده و کارکرده است و از دهها کنسرت او با زنان بهایی در آمریکا مطلع نیست؟ازارتباطش با جریانات و افراد ضدانقلاب آگاه نیست؟پس چرا برای برگزاری مسترکلاسهای این فرد تابلودار مجوز داده اند و هم اینک در جریان برگزاری است؟
آیا معاونت هنری نمیداند که قوانین کشور باید اجرا شوند؟ چرا به قوانین بی احترامی میکنند و برخلاف دستورالعمل ها به افراد معلوم الحال با چشم پوشیدن بر کژاندیشی هایشان مجوز میدهند و در کشور بحران تولید میکنند؟
لطفا به این موارد ریشه ای بپردازید و از معاون هنری ارشاد و مدیر کل عجیب موسیقی ارشاد و مشاورین عجیبتر معاون هنری ارشاد در این زمینه ها بازخواست کنید.
اینها تولیدکننده بحران هستند و با سوءاستفاده از امکانات بجای احیای موسیقی نواحی و سنتی، در حال تلاش برای ایجاد ذهنیت دوقطبی در جامعه هستند، پاسخگو نیستند و در حال جعل تاریخ موسیقی کشور هستند، در این زمینه میتوانید به گرامیداشت بابک رادمنش در موزه موسیقی شهرداری تهران توسط معاون هنری ارشاد مراجعه کنید و ببینید که برای جلب نظر پدر سامی یوسف برای اینکه اورا بیاورند و از محل کنسرتش منتفع شوند حاضر شدند این فرد را نود درصد زندگیش مصروف تولید ابتذال شده است را مثل قهرمان تجلیل کنند و حقیقت را کتمان کنند و...به هر روی باید بدانید تا زمانیکه این تیم در معاونت هنری ارشاد و خانه موسیقی هست - یقینا حجم فعالیتهایی که منجر به شادمانی دشمنان و زایش بحران داخلی شود روزافزون خواهد بود.
