پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۰

پدر صنعت داروسازی ایران که بود و چه کرد؟

يکشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۰۲
کد مطلب: 426557
پدر صنعت داروسازی ایران در زمان جنگ جهانی دوم تولید ملی دارو در ایران را کلید زد،در دولت‌های رژیم پهلوی بی‌مهری‌ها دید ولی در نهایت با تمام تلاش توانست گام‌های اساسی برای خودکفایی دارویی ایران و کوتاه کردن دست کمپانی‌های دارویی برداشت.
به گزارش جهان به نقل از تسنیم، سخت کوشی و پشتکار، دو ویژگی برجسته هر کارآفرینِ موفق است. دکتر غلامعلی عبیدی بهترین نمونه برای اثبات این اصل است. نوزدهم خردادماه، یادآور به پا به عرصه وجود گذاردن فردی است که سالها بعد با تلاش خستگی ناپذیر و پشتکار فراوان به عنوان پدر صنعت داروسازی ایران شناخته شد.

مرحوم عبیدی در نوزدهم خرداد ماه سال ۱۲۹۹ شمسی در خانواده ای اصیل و بزرگ در محله مولوی تهران دیده به جهان گشود. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۱۷ وارد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران شد و در محضر اساتید به نام آن زمان به کسب دانش پرداخت. وی پس از طی دوران تحصیل در سال ۱۳۲۲ با کسب درجه دکتری در رشته داروسازی فارغ التحصیل شد و برای گذراندن دوره تکمیلی عازم فرانسه شد.

اوضاع نابسامان بهداشت و درمان کشور و وضعیت رقت بار بیماران در دوران جنگ جهانی دوم وی را مصمم به تولید ملی دارو در ایران کرد، به نحوی که پس از اتمام خدمت وظیفه عمومی در سال ۱۳۲۵ نخستین کارخانه داروسازی کشور را در سه راه امین حضور تهران با بکارگیری ۲۵ نفر راه اندازی کرد.


در آن زمان بازار ایران، سفره ای بود که حکومت وقت، برای شرکت‌های گران فروش خارجی گسترده بود. در زمانی که حتی حرف از خودکفایی، اجنبیان و نمایندگان شرکت‌های خارجی را خشمگین می ساخت، دکتر عبیدی، دانشمند جوان و عاشق وطن، بدون کوچک ترین مساعدت و حمایتی و علیرغم ناملایمات بسیار شروع به کار نمود. وی با پیگیری های مستمر خود درسال ۱۳۳۷ شمسی موفق به دریافت نخستین پروانه دارویی از وزارت بهداری وقت گردید.

تنها هدف این دکتر جوان تولید داروهایی با کیفیت بالا و قیمت مناسب در مقایسه با داروهای آمریکایی و اروپایی وارداتی آن زمان بود، وی معتقد بود که برای کسب کیفیت مطلوب دارو، مواد اولیه مورد نیاز باید از تولید کنندگان برتر جهان تهیه گردد. این رویکرد در تمام شئون زندگی او جریان داشت به طوریکه با همت بلند خود کارخانه مدرنی در سال ۱۳۴۱ در قلهک راه اندازی کرد. دولت وقت نه تنها این جوان خوش آتیه و افتخارآفرین را مورد حمایت و تقدیر قرار نداد، بلکه برای به دست آوردن دل داروسازان خارجی، با اذیت و آزار و تنگ گرفتن شرایط، موجبات ورشکستگی مالی وی را فراهم ساخت.

" شرکت داروسازی ایتالیایی لپتی "، کارخانه تازه تأسیس دکتر عبیدی را با قیمتی ناعادلانه از او خریداری کرد و برای خنثی سازی تلاش‌های غیرقابل مهار وی، پیشنهاد پُست مهمی در کارخانجات زنجیره ای خود را به وی داد. اما روح خستگی ناپذیر و علاقه وی به توسعه داروسازی صنعتی و تولید دارو در داخل از یک سو و حس وطن پرستی عمیقی که در وجود او وجود داشت از سوی دیگر او را ازپذیرش هرگونه پیشنهاد همکاری با شرکت‌های خارجی بازداشت.

پدر صنعت داروسازی ایران از همان اوان جوانی ( دهه ۳۰ شمسی) فکر ورود به بازارهای بین المللی را در سر داشت و برای بازاریابی محصولات خود به کشورهای منطقه از جمله؛ افغانستان و عراق سفر کرد.

مرحوم عبیدی در سال ۱۳۵۲ لابراتوار داروسازی دکتر عبیدی را در کیلومتر ۸ جاده مخصوص کرج احداث کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با خاتمه فعالیت شرکت‌های چند ملتی و تصویب طرح ژنریک، صنعت داروسازی رونق یافت.

به این ترتیب این امکان فراهم آمد تا لابراتوار مذکور در پرتو تجربیات گرانبهای وی و پتانسیل نیروهای جوان و کارآمد بتواند در زمینه اخذ پروانه تولید داروهای جدید گام بردارد. با شروع جنگ تحمیلی و آغاز تحریم‌های ناجوانمردانه علیه ایران، مرحوم عبیدی توانست با زحمات شبانه روزی فراوان، بخش قابل توجهی از نیازهای دارویی کشور را بر طرف کند.

مرحوم عبیدی نه تنها در عرصه تولید بلکه در میدان قلم و فرهنگ نیز از صاحبان اندیشه و خرد به شمار می‌آمد. از جمله فعالیت‌های فرهنگی وی می‌توان به انتشار مجله پزشک و دارو طی سالهای ۱۳۳۶-۱۳۴۰ شمسی اشاره کرد. همچنین وی در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۵۰ صاحب امتیاز و مترجم کتاب طب سیسیل- یکی از کتب مرجع رشته پزشکی- در ایران بود.

مرحوم غلامعلی عبیدی انسانی وارسته، متدین و خیر، فروتن و عاشق علم و تولید بود. وی انرژی زاید الوصفی و پویایی خاصی داشت و همواره فراتر از زمان خود می‌اندیشید. سرانجام قلب پدر پیر صنعت داروسازی که به وسعت دریا بود در غروب روز ۲۸ شهریور سال ۱۳۸۳ از حرکت بازایستاد.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *