آنچه کردم وامی بود که به ایران داشتم
چهارشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۹
کد مطلب: 423553
وی افزود: این فعالیت ها را به پاس باور خویش، باوری که به این سرزمین سپند اهورایی که سرزمین هزاره هاست دارم،انجام داده ام.
کزازی گفت: من باوری پولادین و استوار به این سرزمین دارم که هرگز دمی در آن به گمان درنیفتادم، هر چه بیش فرهنگ گران سنگ، تاریخ شکوهمند ایران را کاویده ام، اندیشیده ام و با ادب شرر خیز، شکر ریز، شورانگیز پارسی آشنایی جسته ام و در زبان شکرین و شیوایی که این ادب ورجاوند بی همانند در آن پدید آمده، اندیشیده ام، این اندیشه پولادین تر شده است.
استاد زبان و ادبیات پارسی گفت: من آنچه کرده ام که به پاس آن مرا بزرگوارانه گرامی می دارید، وامی بوده که به ایران توخته ام و با توختن این وام، دل و جان خود را افروخته و سرمایه ای سترگ برای خویش اندوخته ام.
وی افزود: اگر شما مرا بزرگوار می دارید، به پاس بزرگی خود شماست، اگر مرا بزرگ می دارید می توانم گفت به نازش، سرافرازش از آن است که خویشتن را بزرگ می دانید و چونان ایرانی، این سرزمین سپند ورجاوند را ارج می نهید.
نویسنده «چشم و چراغ بهار» گفت: من هر دم یزدان دادار را سپاس می گذارم که جایی در دل ایرانیان برایم گشوده است، این را دهش ایزدی می دانم که هر ایرانی به آن بازخورده اند، خرد و کلان، زن و مرد، کم دانش و دانش آموخته، مرا مهربان پاک دل و انگیخته جان گرامی داشتند.
کزازی با بیان اینکه ایران بهترین بومی است که یزدان آفریده افزود: آن دهش ایزدی، آن بخت بهین که بهر من افتاده این است که سویی، رویی و بویی از آنچه ایران است را در من دیده اند و من به هیچ روی نمی توانم این والایی را سپاس بگویم.
جمشید جعفری از شاگردان استاد میرجلال الدین کزازی نیز در این آیین با اشاره به وِیژگی های ایران دوستی و وطن خواهی کزازی گفت: فرهنگ ایران برای وی تنها یک واژه نبوده بلکه یک سامانه ارزشی است و کزازی از بن جان به تاریخ و فرهنگ ایران باور دارد.
وی افزود: نام ایران برای کزازی نامی سپند و آیینی است و من به عنوان شاگر ایشان درس های بسیاری را از او آموختم.
جعفری انسان بودن، دلبستگی به ایران و پاسداری از زبان پارسی را از دیگر ویژگی های شخصیتی کزازی برشمرد و گفت: برخی از سره نویسان ویژگی های همچون قومیت گرایی را به کزازی نسبت می دادند در صورتی که چنین نیست.
وی با اشاره به توان شگرف کزازی در زبان دانی و زبان آموزی افزود: استاد با وجود اینکه به زبان های اروپایی همچون زبان فرانسوی چیرگی دارند اما در نوشته هایشان یک کلمه غیرایرانی وجود ندارد.
جعفری با اشاره به مشکلات آموزشی کشور افزود: این مراکز در قال مانده اند و به حال نرسیده اند اما در کلاس های استاد کزازی دانشجو به حال می رسد.
شعرخوانی علیرضا شجاع پور، کیومرث قمصری و محمدی کارشناس فرهنگی و هنری فرهنگسرای ارسباران و بداهه نوازی تنبور توسط سهراب پورناظری از دیگر بخش های این آیین نکو داشت بود.
در پایان این آیین با حضور امیر عبدالحسینی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، محمدجعفر صافی مدیر فرهنگی و هنری شهرداری منطقه سه و رییس فرهنگسرای ارسباران،حجت الاسلام محمود دعایی، شهرام ناظری، کیخسرو پورناظری و جمعی دیگری از ادیبان و هنرمندان از استاد میرجلال الدین کزازی تجلیل شد.
در این مراسم از تمبر یادبود استاد میرجلال الدین کزازی و سه کتاب وی «چشم و چراغ بهار»، «پرند و پلاس» و «یورکنامه نو» رونمایی شد.
میرجلال الدین کزازی سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه متولد شد، خانواده وی از فرهیختگان فرهنگی و بنیانگذاران آموزش نوین این شهر بودند.
کزازی تحصیلات دوره ابتدایی را در مدرسه آلیانس و دوره متوسطه را در دبیرستان رازی کرمانشاه گذراند، وی رشته کارشناسی و کارشناسی ارشد ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران به اتمام رساند و سال ۱۳۷۱ به اخذ دکتری این رشته نایل آمد.
این شاهنامه پژوه نامدار تاکنون نگارش۲۵ جلدکتاب، ترجمه۱۳ جلد و ویرایش و تصحیح ۶ جلد کتاب را به انجام رسانده است.
کتاب های «از گونه ای دیگر» (شاهنامه شناسی)، «در دریای-دری» (تاریخ شعر فارسی، «رخسار صبح» (خاقانی شناسی)،«زیباشناسی سخن پارسی»، «بیکران سبز»(دفتر شعر)، «مازهای راز» (شاهنامه شناسی)،«رویا،حماسه،اسطوره»(شاهنامه شناسی)، «دیر مغان»، «پارسا و ترسا» (عطار شناسی)،«پرنیان پندار» (جستارهایی در ادب و فرهنگ)، «سراچه آوارنگ» از جمله آثار کزازی است.
پژوهشگر و برنده جایزه کتاب سال ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (دوره نهم) برای ترجمه کتاب «انه اید» نوشته ویرژیل نویسنده یونانی شد و نشان زرین و سپاسنامه بزرگترین انجمن ادبی فرهنگی یونان «پارناسوس» را به عنوان برجسته ترین ایرانی در گسترش فرهنگ و ادب یونان در زمستان ۱۳۸۴ کسب کرد.
کزازی سال ۱۳۸۴ در پنجمین همایش چهره های ماندگار به عنوان چهره ماندگار فرهنگ و ادب ایران شناخته شد و جایزه نخستین پژوهش های بنیادین در جشنواره بین المللی خوارزمی برای نگارش زنجیره ای از کتاب «نامه باستان» در بهمن ۱۳۸۳ را از آن خود کرد.
وی از سال ۱۳۵۴ تا به امروز در شمار دبیران فرهنگ و ادب این مرز و بوم خدمت کرده و اکنون استاد و عضو هیات علمی دانشکده ادبیات و زبان های خارجه دانشگاه علامه طباطبایی تهران و عضو هیات امنای بنیاد فردوسی است.
این چهره ادبی هیچ وقت در نوشته ها و گفتارهایش واژگان عربی به کار نمی برد، او مشهور به بهره گیری از «واژه های پارسی سره» در نوشته ها و گفتار خود بوده و پایبندی وی به واژگان کهن اما دل نشین پارسی دری ستودنی است.
کزازی به چند زبان اروپایی و بیشتر از همه زبان فرانسه آشنایی کامل دارد. تدریس ادب پارسی و ایران شناسی طی چند سال در دانشگاه بارسلون کشور اسپانیا از خدمات و تجارب ارزشمند این استاد در امر گسترش فرهنگ ایران است.
