روابط میان دو کشور قدرتمند و نوظهور چین و هند که برخی کارشناسان پیش بینی می کنند قدرت های آینده دنیا هستند، همواره قابل ملاحظه و تامل برای دیگر کشورها و به خصوص آمریکا بوده است.

گروه بین الملل جهان نیوز ـ «نارندرا مودی» نخست وزیر ملی گرای هند اولین سفر خود را در کمتر از یک سال از رسیدن به قدرت به چین انجام داد. این در حالی است که «جین پینگ» رئیس‌جمهوری چین برای اولین بار از یک مقام بلند پایه خارج از پکن و در شهر «شی آن» مركز استان «شا آنشی» در شمال غرب این کشور، استقبال کرد.

روابط میان دو کشور قدرتمند و نوظهور چین و هند که برخی کارشناسان پیش بینی می کنند قدرت های آینده دنیا هستند، همواره قابل ملاحظه و تامل برای دیگر کشورها و به خصوص آمریکا بوده است. البته این رقابت همراه با اختلافات مرزی در سال های اخیر با رشد قابل ملاحظه روابط تجاری بین دو کشور نیز همراه بوده است. هر چند ۱۳ سال گفتگو برای حل اختلافات مرزی به راه حلی منتهی نشده است.

آخرین بار این دو کشور در سال ۱۹۶۲ با هم جنگیده اند. همچنین بر اساس اخبار رسانه ها از این سفر مهم نخست وزیر هند و لی ککیانگ همتای چینی وی قول دادند که در اولین فرصت راه حل سیاسی برای موضوع مرزی پیدا کنند. با این وجود چین بزرگترین شریک تجاری هند به شمار می‌آید که ارزش معاملات تجاری این دو کشور در سال گذشته میلادی به حدود ۷۲ بیلیون دلار رسید. چین و هندوستان در زمینه مبارزه با تروریسم نیز همکاری های قابل توجهی دارند. این دو کشور حتی در سالهای قبل با یکدیگر رزمایش های مشترک نیز در این باره برگزار کرده اند.

اما چینی ها در سیاست خارجه مستقل و هندوها به آمریکایی ها وابسته تر هستند. مودی ملی گرا همچنانکه در حوزه سیاست داخلی یک تندرو محسوب می شود در سیاست خارجه نیز تندروی هایی داشته است. وی از تابستان سال قبل که به قدرت رسیده تاکنون برای نزدیکی به آمریکا از خود اشتیاق زیادی نشان داده است.

هندی ها همچنین همانند آمریکا و همسو با این کشور از «دالایی لاما» که چین او را جدایی طلبی می داند که می خواهد استقلال تبت را از چین بدست آورد، حمایت می کنند. دالایی لاما همچنین دولت در تبعیدش را در «دارماسالا» هند ایجاد کرده است.

اما سفر اخیر مودی به چین نشان داد که مقامات پکن برای تنظیم هندوستان در سیاست های منطقه ای شان ابزارهای مناسبی در اختیار دارند. هدف اصلی مودی از سفر به چین برای توسعه روابط تجاری بوده است. هند بیش از یک چهارم کسری تجاری با چین دارد. ارزش مبادلات تجاری هند و چین در سال مالی ۲۰۱۵-۲۰۱۴ به ۷۲.۴ میلیارد دلار بالغ شد که ۱۲ میلیارد دلار آن صادرات هند به چین و ۶۰.۴ میلیارد دلار مربوط به واردات هند از چین بوده است. از سوی دیگر هندوها به سرمایه گذاری چین در هندوستان در زیرساخت ها نیاز دارد. به همین دلیل چینی ها در مقابل هندی ها دست برتر را دارند. از سوی دیگر دولت هند در میزان نفوذ چین در پاکستان و تقویت رقیب منطقه ای شان نگرانی های عمیقی دارند. این در حالی است که چین نیز در عوض در پاکستان سرمایه گذاری کم سابقه ای را آغاز کرده اند. به نظر می رسد چینی ها قصد دارند با سرمایه گذاری در پاکستان و ایجاد راه های جدید تجاری، هندی ها را تحت فشار قرار بدهند.

البته چینی ها برای هندوها مشوق هایی را نیز در نظر دارند. چینی ها از مودی، نخست وزیر این کشور در «شی آن» استقبال کردند که قرار است مبدا احیای مجدد جاده ابرایشم باشد. نقش هند در این جاده ابریشم دریایی یک شاهراه استراتژیک محسوب می شود و هندی ها نیز از این طریق می توانند به منفعت های اقتصادی خوبی دست پیدا کنند.

در هر صورت به اعتقاد کارشناسان چینی ها ابزار بیشتری برای تنظیم هند با سیاست های منطقه ای شان در اختیار دارند. مودی عملگرا نیز برای توسعه اقتصادی فعلا قصد کاهش تنش با چین و جلب نظر و اعتماد مقامات این کشور را برای توسعه روابط دارد.