نایب قهرمان بوکس بازی‌های آسیایی مبارزه بدون کلاه را عاملی برای کاهش آسیب‌های این رشته دانست.

به گزارش جهان، عبدالرضا انصاری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: من در سال ۱۹۷۴ بدون کلاه در مسابقات شرکت می‌کردم. تصورم بر این است که در آن زمان بوکسورها از سلامت، امنیت و هوشیاری بالاتری برخوردار بودند. استدلال فدراسیون جهانی برای بازگشت به گذاشته و برداشتن کلاه بر این مبناست که بوکسورها زمانی که از کلاه ایمنی استفاده می‌کنند به خاطر داشتن حفاظ مرتب به سر حریف خود مشت می‌زنند، بدون توجه به این که اصابت مشت به کدام قسمت سر حریف زده می‌شود که در این حالت امکان آسیب‌دیدگی‌ مغزی نیز وجود دارد، اما بدون کلاه ایمنی هوشیاری بوکسور افزایش پیدا می‌کند.

وی تصریح کرد: البته برداشتن کلاه ایمنی در حال حاضر فقط در بزرگسالان اجرا می‌شود و در نوجوانان و جوانان استفاده از کلاه ایمنی در تمرینات و مسابقات اجباری است.

انصاری خاطر نشان کرد: فدراسیون جهانی بوکس قوانین را سخت‌تر کرده است تا بوکسورها با مشت به سر حریف نزنند. ضمن این که در قوانین جدید بوکس بیشتر جنبه دفاعی به خود می‌گیرد تا حمله و این میزان آسیب‌دیدگی‌ را در این رشته کاهش می‌دهد.

سرمربی تیم ملی نوجوانان و جوانان با اشاره به این مساله که میزان آسیب‌دیدگی‌ در رشته بوکس نسبت به سایر رشته‌ها در رتبه چهاردهم قرار دارد، افزود: بر خلاف عقیده بسیاری از کارشناسان که این رشته را یکی از رشته‌های پر خطر و آسیب زا عنوان می‌کنند، بسیاری از محققان در خارج از کشور بر اساس تحقیقاتی که روی بوکس حرفه‌ای و آماتور انجام داده‌اند، به این نتیجه‌ رسیده‌اند که هرچند مشت‌هایی که بر سر و صورت می خورد، آسیب زا است، اما میزان آسیب‌دیدگی‌ آن نسبت به سایر رشته‌ها کمتر و در رتبه بندی در درجه چهاردهم قرار دارد. بنابراین برداشتن کلاه ایمنی در این رشته در صورتی که قوانین به درستی اجرا شود، نه تنها باعث آسیب‌دیدگی‌ مغزی نمی‌شود ، بلکه این رشته را جذاب‌تر و پر هیجان می‌کند.