جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۱

توصیف خبرنگار نیویورک‌تایمز از جامعه ایران

چهارشنبه ۵ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۰۰
کد مطلب: 414291
خبرنگار روزنامه آمریکایی نوشت که ایران کشور مدرن تر و قابل زندگی تر از آن چیزی است که شما تصور می کنیدو مدرنی جامعه ایرانی فراتر از سمبل ها یی چون تعداد برج های شهر تهران و یا ویراژ دادن بیشترین تعداد خودرو پورشه در شهر تهران است.
به گزارش جهان؛ تسنیم به نقل از نیویورک تایمز، نوشت: توماس اردبرینگ خبرنگار این روزنامه آمریکایی در تهران از معدود خبرنگاران غربی است که هم به واسطه زندگی خصوصی و هم به دلیل اقتضائات شغلی‌اش در شهر تهران زندگی می‌کند.

اردبرینگ ۳۹ ساله از سال ۲۰۰۲ در تهران اقامت می کند و تجربه ۱۳ ساله او از زندگی در تهران، او را بیشتر با واقعیات جامعه ایرانی آشنا کرده است.

او خود در توصیف زندگی خود در ایران می گوید: من در سال ۲۰۰۲ به ایران رفتم و در سال ۲۰۰۳ با نیوشا توکلیان یک عکاس و هنرمند به نام ایرانی ازدواج کردم. در سال ۲۰۰۸، من خبرنگار واشنگتن پست در تهران شدم و تا سال ۲۰۱۲ و زمانی که جیسون رضاییان این مسئولیت را بر عهده گرف ، در این سمت بودم.

وقتی به خیلی ها می گویم که من ۱۳ سال در ایران زندگی می کن ، غالبا آنها شوکه می شوند. آنها از من می‌پرسند چطور می‌شود در کشوری که دیدگاهی ضدغربی دارد و در آن پرچم آمریکا را آتش زده و شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند، زندگی کرد؟ آیا تو نگرانی نداری؟

من به آنها می گویم: نه

ایران کشور مدرن‌تر و قابل زندگی تر از آن چیزی است که شما تصور می کنید و مدرنی جامعه ایرانی فراتر از سمبل‌هایی چون تعداد برج های شهر تهران و یا ویراژ دادن بیشترین تعداد خودرو پورشه در شهر تهران است.

وی می‌گوید: در ۱۳ سالی که در تهران زندگی و کار کرده ام شاهد تغییرات شگرف در جامعه ایران در اثر اینترنت، ماهواره و ارتباطات آسان تر مردم در اثر هزینه نسبتا پایین مسافرت بوده ام.

ایران تبدیل به یک کشور شهرمحور شده است. بیش از ۷۰ درصد از مردم ایران در شهرها یا نزدیک شهرها زندگی می کنند. بی سوادی تقریبا ریشه کن شده است. بیش از ۶۰ درصد از دانشجویان ایرانی زنان و دختران هستند.

من اینجا با همسرم و گربه خانگی مان در یک آپارتمان سه خوابه در یک برج ۲۶ طبقه که سازنده آن یک شرکت آمریکایی پیش از انقلاب است، زندگی می کنیم. نیوشا همسرم راهنمای من برای زندگی در این جامعه پیچیده بوده و او همچنان مهم ترین منتقد و راهنمای من است. من بسیاری دوست ایرانی یافته ام و فارسی صحبت کردن را یاد گرفته ام و این زبان آموزی باعث شده زندگی و کار در یک شهر ۱۲ میلیونی برایم راحت تر شود. من یک شهروند هلندی هستم که با یک زن ایرانی ازدواج کرده ام و ویزای من تنها برای ۶ ماه اعتبار دارد.

بعد از گذشت ۴ سال از درخواست مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موفق شدم مجوز کار در ایران را دریافت کنم. من موفق شدم برای مدت ۵ هفته با "روئل وان" کارگردان هلندی برای ساخت یک مجموعه مستند برای یک شبکه هلندی از ایران مجوز بگیرم. بازتاب های پخش این مجموعه در کشور لیبرال و کوچک هلند بسیار مثبت بود.

ایران برای بسیاری از غربی ها با فیلم هایی چون "بدون دخترم هرگز" بتی محمودی یا "آرگو" بن افلک شناخته شده است اما مردم اینجا به ویژه مقامات ایرانی دوست دارند تصویری درست از کشورشان به جهان ارایه شود؛ تصویری که نمایانگر طبیعت زیبای این کشور، فرهنگ باستانی آن، میهمان نوازی و غذاهای خوشمزه ایرانی هم باشد.

ایران دارای مناظر بی نظیر طبیعی است اما برای من مهم ترین جذابیت ایران مردم این کشور هستند. شما در این مجموعه مستند بخشی از این مردم و تغییرات آهسته جامعه ایرانی را می بینید.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *