ماجراي ترور شهيد موسوي از زبان اسراییل
دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۳
کد مطلب: 407708
ترور شهيد موسوي بدون در نظر گرفتن عواقب آن صورت پذيرفت
رونين برگمن تحليلگر اطلاعاتي يديعوت آحارونوت چنين نقل كرده كه هدف اين عمليات، جمع آوري اطلاعات درباره سه تن از شخصيتهاي حزب‌الله و آنگاه ربودن شهيد موسوي بود، اما اقدامات انجام گرفته به يك حمله منتهي شد، اين تحليلگر با ذكر جزئيات اتخاذ تصميم حمله مي نويسد: اين تصميم بدون در نظر گرفتن حوادث بعد از عمليات، اتخاذ شد.
تصميم تل آويو براي ربايش شهيد عباس موسوي
بر اساس نوشته هاي اين روزنامه، موضوع « ران آراد » خلبان ناپديد شده اسرائيلي در يكي از جلسات مهم سران سازمان اطلاعات نظامي اسرائيل "امان" در جولاي و آگوست سال ۱۹۹۱ بررسي شد و يكي از شركت كنندگان پيشنهاد « شكست توازن » را مطرح كرد كه هدف آن دستيابي به «اهرم چانه زني» از طريق ربايش، و آنگاه تبادل اسرا بود. در جلسه ۵ آگوست ۱۹۹۱ نام سه تن به ميان آمد كه سيد عباس موسوي جزء آنها بود؛ موضوع اين سه تن با ژنرال اوري ساگي رئيس امان به بحث گذاشته شد و وي خواستار آغاز عمليات جمع آوري اطلاعات شد.
تغييرات متعدد تصميم‌هاي صهيونيست ها در ماجراي ترور
در ۱۲ فوريه سال ۱۹۹۲، سازمان اطلاعات نظامي اسرائيل، اطلاعاتي دراماتيك دريافت كرد مبني بر اينكه حزب الله به مناسبت سالگرد شهادت شيخ راغب حرب، مراسمي در روستاي جبشيت برگزار خواهد كرد و قرار است تعدادي از رهبران حزب الله از جمله سيد عباس موسوي در آن شركت كنند. اسرائيلي ها زمان دقيق برگزاري اين مراسم را نمي دانستند و از طريق برخي منابع غيراطلاعاتي همانند رسانه ها متوجه آن شدند.
در يكي از جلسات كه پيش از اجراي عمليات برگزار شد يكي از افسران صهيونيست اعلام كرد كه تجهيز يك نمونه اطلاعاتي با هدف اطمينان يافتن از امكان ربايش سيد عباس موسوي به عنوان اهرم چانه زني را تأييد مي كند اما بهتر است اين عمليات سال آينده اجرا شود. يكي ديگر از افسران گفت: بايد اطلاعاتمان را دقيقتر كنيم. نشستهاي مختلفي برگزار شد و سخن از « يك نمونه عملياتي » و نه « عمليات ربايش واقعي » به ميان مي آمد. بر اساس گزارش روزنامه يديعوت آحارونوت، هيچكس اعتقاد نداشت كه اين مانور به عملياتي واقعي تبديل شود.
سردرگمي صهيونيست ها براي انجام عمليات
برگمن اشاره مي كند كه اين عمليات بي آنكه كسي به هدف آن و واكنشهاي طرف مقابل فكر كند، پيش رفت. در شب ۱۳ فوريه شموئيل آراد رئيس بخش عمليات، برنامه عمليات را در اختيار همكارانش قرار داد و هدف از آن را دستيابي به اهرم چانه زني از طريق ربايش و آنگاه تبادل اسرا عنوان كرد. در ۱۴ فوريه ۱۹۹۲ بخش مسؤول امور تروريسم در واحد پژوهش‌هاي اطلاعات نظامي، گزارشي را منتشر كرد كه نشان مي داد بحث بر سر يك نمونه اطلاعاتي براي ربايش است و نه ربايش واقعي. خلاصه گزارش اين بود كه: مجموعه خودروهايي كه سيد عباس موسوي را همراهي مي كنند معمولا ۳ تا ۵ خودرو هستند كه دو خودروي آن حامل همراهان است و در جلو حركت مي كند و آخرين خودرو كه مرسدس ۲۸۰ يا ۵۰۰ است حامل سيد عباس موسوي بوده و جاي ثابتي در ميان خودروهاي ديگر ندارد.
برگمن در ادامه مي نويسد: « تيم جاسوسي نيروي هوايي در همان موقع، مسأله كاملا متفاوتي را مطرح كرد و آن اينكه به موجب اطلاعات جمع آوري شده، عمليات به مرحله حمله ختم خواهد شد.
تصميم به ترور سيد عباس در آخرين لحظات
يك روز بعد، سه سرباز اسرائيلي در عمليات جنبش جهاد اسلامي به هلاكت رسيدند. در ۱۶ فوريه، اتاق عمليات رأس ساعت ۷ صبح باز شد و ايهود باراك فرمانده ستاد كل ارتش به تيم طراحان عمليات اضافه شد. او و ساگي خواهان اجراي حمله شدند، اما همه افراد حاضر در اتاق عمليات، موافق اين كار نبودند؛ برخي با اكراه پذيرفتند و برخي آن را رد كردند. دورون تمير افسر اصلي اطلاعات، بخشهايي از سخنان باراك و ساگي را شنيد و با عجله نزد رئيس بخش تحقيقات رفت و پرسيد: اينجا چه خبر است؟! مگر مي شود كه نمونه اطلاعاتي به يك حمله تبديل شود؟! نبايد كاري را انجام دهيم كه بعدا موجب پشيماني گردد. برگمن ادامه مي دهد: مخالفان حمله، شجاعت كافي براي اظهار نظرشان را نداشتند.
شامير براي صدور دستور اجراي عمليات، فقط يك دقيقه فكر كرد!!
سخنان باراك با ساگي در نزديكي عكس گرفته شده توسط هواپيماي بدون سرنشين و هواپيماي رهگيري كاروان حامل شهيد موسوي، صورت گرفت. نيروي هوايي نيز آماده بود اما اسرائيلي ها مطمئن نبودند كه اين كاروان دقيقا كاروان حامل شهد موسوي است. موشه آرينز وزير جنگ وقت صهيونيستها نيز وارد جريان عمليات شد و از ترس اينكه مبادا سيد عباس موسوي در ميان كاروان نباشد، ابتدا با انجام عمليات مخالفت كرد. اسحاق شامير نخست وزير نيز عمليات را تأييد نكرده بود چرا كه از آن بي اطلاع بود و در روز حمله متوجه برنامه آن شد. آرينز با او تماس نگرفته بود چون در منزلش هيچ تلفني نبود. آنها مي دانستند كه او ۴ عصر به دفتر كارش باز مي گردد. ساعت ۳:۵۵ شامير به دفتر كارش رسيد و به واسطه منشي نظامي اش كه او به تازگي از موضوع مطلع شده بود، در جريان جزئيات عمليات قرار گرفت. بر اساس گزارش روزنامه يديعوت احارونوت، شامير فقط يك دقيقه فكر كرد و ضمن تكان دادن دستش، سپس گفت: او را بكشيد.
انجام عمليات ترور با هواپيماهاي بدون سرنشين
ساعت ۱۶:۱۰ و پس از آماده شدن مقدمات مراسم در روستاي جبشيت، كاروان تحت نظر به چهارراه روستاي تفاحتا رسيد و هواپيماي اسرائيلي با پرتاب موشك نخست، خودرو سوم را مورد اصابت قرار داد؛ سپس خودروي نخست كاروان را كه احتمال مي رفت سيد عباس موسوي در آن باشد اما در واقع خودرو حامل همراهان بود، زير آتش گرفت اما تيرش خطا رفت؛ راننده ماشين به محلي در زير درخت رفت و از ديد هواپيما خارج شد اما با سرعت هر چه بيشتر به خيابان برگشت و مورد اصابت قرار گرفت.
ساعت ۶ عصر بود كه مشخص شد سيد عباس موسوي به همراه پسر و همسرش در خودروي دوم بوده است. ساعت ۸ موشه آرينز در استوديو مركزي خبر حاضر شد و مسؤوليت ترور را به عهده گرفت. حزب الله به سرعت به اين عمليات پاسخ داد و شهرك هاي شمالي سرزمين هاي اشغالي را با تعداد زيادي موشك كاتيوشا مورد حمله قرار داد.
جالب اينكه بر اساس گزارش يديعوت احارونوت، با وجود گذشت حدود ۲۰ سال از ترور سيد عباس موسوي، همچنان در ميان صهيونيستها بحث بر سر ضرورت انجام اين عمليات مطرح است و بخش بزرگي از آنها معتقدند كه اسرائيل، شتابزده عمل كرد و به اندازه كافي، عواقب امر را در نظر نگرفت.
