پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۴
۱۳
تأملی بر حاشیه های بازی ایران و عراق

وقتی فوتبال، بهانه اختلاف افکنی دشمن میان ملت‌های ایران و عراق می‌شود

سه شنبه ۷ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۳
کد مطلب: 404002
شکایات و طرح دعوا را باید صرفا یک پیگیری ساده ورزشی و غیر مرتبط با روابط دولتی دو کشور بدانیم و پذیرش نتیجه داوری ها و تبریک به تیم موفق می تواند خنثی کننده تمامی توطئه ها و زمینه های اختلاف و فاصله ملت ها از یکدیگر باشد.
وقتی فوتبال، بهانه اختلاف افکنی دشمن میان ملت‌های ایران و عراق می‌شود
گروه سیاست جهان نيوز ـ حسین کاشانی پور: جام ملت های آسیا در جریان است و تیم ملی سختکوش جمهوری اسلامی ایران از راهیابی به دور نیم نهایی بازماند. مسابقه ای که منجر به حذف تیم ملی ما از این دور مسابقات گردید، مسابقه با تیم دوست و همسایه ایران یعنی عراق بود.

از یک سو داوری بازی بحث برانگیز بود و از سوی دیگر مدیران فدراسیون فوتبال ایران شواهدی مبنی بر دوپینگ یکی از بازیکنان تیم ملی عراق داشتند که برای احقاق حقوق تیم ملی ایران در کنفدراسیون فوتبال آسیا اقامه دلیل و شکایت از حضور بازیکن دوپینگی عراق نمودند. کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز در روند قانونی به شکایت ایران رسیدگی و آن را رد نمود و پرونده این بازی با صعود تیم ملی عراق به مرحله نیمه نهایی و بازماندن تیم ملی ایران از صعود به دور بعد، خاتمه یافت. در فضای اطلاع رسانی این کل خبری است که در مورد این بازی قابل طرح است.

تحلیل ها و بررسی ها می تواند زوایای مختلفی از این بازی را مورد توجه قرار داده و زمینه ارزش افزوده برای تیم ملی کشورمان را از رهگذر آسیب شناسی ها و کسب تجربیات فراهم آورد.

از آنجا که شاهد برخی تحلیل ها و فضاسازی های مشکوک بودم، به نظرم رسید مطالبی در این باره مطرح نمایم:

اول، اساس مسابقات ورزشی از زیباترین عرصه های تعامل جهانی و ایجاد شرایطی توام با نشاط و سرگرمی و انگیزه بالا برای ملت ها و بخصوص جوانان است. به طور کلی به جز موارد استثنایی اعزام تیم های ورزشی به مسابقات رسمی و دوستانه تاثیرات مثبتی در روابط ملت ها و در بسیاری موارد دولت ها نیز دارد و پیگیری زمینه های اختلاف و تفرقه با روح ورزش و ورزشکاری در تضاد است.

دوم، مشکلات داوری از زمینه هایی است که در سطوح مختلف و در تمامی کشورها و رشته ها با تفاوت و نسبت های مختلف بوقوع می پیوندد که ناشی از بی توجهی داوران به رسالت انسانی خویش یا تسلیم شدن آنان به سیاستگذاران عدالت سوز در میدان های ورزشی است و اختصاص به کشور و ملت و مسابقات خاصی ندارد. آنچه جای تاسف دارد دخالت سیاستمداران و سلطه گران در سیاستگذاری ورزشی و پایمال شدن حقوق ملت ایران در مسابقات رشته های مختلف توسط ناداوران به نسبتهای بیش از دیگر کشورها و ملتهاست که این نشان از عظمت و استقلال ملت ایران دارد که ضمن رنجش از ظلمی که صورت می گیرد موجب شده در بسیاری از میادین ورزشکاران ما عامل داوری را نیز مورد توجه قرار داده و در آمادگی بیشتر خود بکوشند.

سوم، همانطور که پیگیری امور تیم و جلوگیری از تصییع حقوق در مسابقات را از طرق قانونی حق خودمان می دانیم و همین حق را نیز برای کشورهای دیگر و طرف های مسابقه خود قائلیم، پیگیری حقوق خود را فارغ از دوستی و همراهی و اشتراکات ملت ایران و عراق یک فرآیند منطقی و در چهارچوب قانون دانسته و این شکایات و طرح دعوا را باید صرفا یک پیگیری ساده ورزشی و غیر مرتبط با روابط دولتی دو کشور بدانیم و پذیرش نتیجه داوری ها و تبریک به تیم موفق می تواند خنثی کننده تمامی توطئه ها و زمینه های اختلاف و فاصله ملت ها از یکدیگر باشد.

چهارم، انزوای ملت ایران و ایران هراسی و دشمن سازی برای ایرانیان که از سیاست های دائمی صهیونیست ها و استکبار در عرصه های مختلف با دامن زدن به مسائل امنیتی، قومی و مذهبی بخصوص تحریک همسایگان ملت ایران پیوسته پیگیری شده است نتوانسته است جایگاه انسانی، تمدنی و فرهنگی ملت ایران را در جهان تنزل داده و موجبات انزوای ملت ایران را فراهم آورد، بلکه به رغم دشمنان قسم خورده ملت و کشور ایران، روز به روز بر نفوذ و عمق استراتژیک ایران افزوده شده و غربیان خود را عاجز از کاهش و یا کنترل آثار خواست و اراده ایران اسلامی در تحولات جهانی بخصوص جهان اسلام و بویژه همسایگان ایران می بینند. از آنجا که اشتراکات زیادی میان ملت ایران و عراق وجود دارد و زمینه های اعتماد و تعامل میان این دو کشور با وجود علایق و اعتقادات و دشمنان مشترک روز به روز در حال افزایش است، تردید نباید کرد که اختلاف و فاصله میان دولت ها و ملت های این دو کشور از آرزوهای صهیونیسم و استکبار است.

پنجم، انتشار مطالب دامن زننده به اختلاف میان دو ملت دوست و برادر که در همین ایام اربعین گذشته خالق بزرگترین حماسه وحدت و همدلی در راستای ارزشهای الهی و انسانی بوده اند از سوی دیگر کشورهای همسایه که در سایه وحدت قلبی می توانند تامین کننده امنیت یکدیگر و زمینه ساز هم افزایی باشند، بزرگترین کم توجهی به اصول اخلاقی و تدبیر و زمان شناسی است که قطعا خشنودی دشمنان مشترک ملت های مسلمان و بشریت را در پی خواهد داشت.

ششم، از سیاستگذاران رسانه ملی و سایر خبرگزاری ها و رسانه ها انتظار می رود با برخورد شایسته و تدابیر حکیمانه ظرفیت های اخلاقی و انسانی و امنیتی دوکشور دوست و برادر را حفظ و مانع ایجاد شکل گیری فضای اختلاف و جدایی و کینه و کدورت این دو ملت شده و موجبات یاس دشمنان خدا و ملت ها را با زمینه سازی رفتار اخلاقی و انسانی و خوی پهلوانی و قهرمانی و اخوت و همدلی که زیبنده ملت با فرهنگ و مسلمان و ارادتمند خاندان رسالت ایران است را ظهور و بروز دهند.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


ایرانی
فوتبال سه ضلع داره
1- برد
2-مساوی
3-باخت
واقعا بچه ها هر چه در توان داشتند انجام دادند بایستی بگوییم بخت با آنها یار نبوده
ایرانی های با غیرت سپاسگزاریم . ما از این باخت ناراحت نشدیم واقعا بچه ها خوب بازی کردند دست مریزاد بچه ها
فوتبال هیچ ضلعی ندارد دایره است
از هر طرف بخوای حساب کنی بازنده ای.
Romania
مخصوصا که به عراق باختیم من اصلا ناراحت نشدم چون کشور شیعه دوستمونه
اگه اعتراض ایران قبول میشد و به کره می باختیم خیلی ضایع بودددددددددددددددد
کشورهایی که بهشون حساسیم:
بحرین - قطر - عربستان - امارات - کره جنوبی
دقیقا کشورهایی که دوستی با ملت ایران ندارن
من متاسفم برای همه کسانی که حاضر شدند یک سرباز فراری پارو قانون بذاره و برای تیم بازی کنه.یه روز شعار مردم ایران این بود که هدف وسیله رو توجیه نمیکنه به اینجا رسیدند حالا که هدف وسیله رو توجیه میکنه ببینید چی در آینده در انتظار ماست
ساکت
کاپتان عراق مثل یه سردار عمل کرد و یک تنیه داور و ایران را شکست داد
با اینکه دوگل جچلو بودن اصلا وقت کشی نکردن و مردانه بازی کردن
باید در همه زمینه ها حرفه ای بشیم یا خودمونی تر بزرگ بشیم
با این باور ما بشه که یه سر و گردن از اسیایی ها بالاتریم و لی نمی فهمیم
یا نمی زارن بفهمیم
محسن
Iran, Islamic Republic of
در اصل داور استرالیایی ما رو حذف کرد اونم به خاطر مسائلی که همه میدونن عراقیها که کاره ای نبودند و بازیشون رو انجام دادند.ماهم جای اونا بودیم از برد خوشحال بودیم...قبل از بازی باید به این انتخاب این داور اعتراض میکردیم...
Iran, Islamic Republic of
بياييد منصفانه با مسائل برخورد كنيم:
1- تيم هما همچنان كه گفته مي شود زياد مقتدرانه نبود! ما با اختلاف خيلي كم و با نتيجه شكننده ، تيمهاي ضعيف بحرين و قطر را شكست داديم
2- تيم ما نشان داد كه زياد بابرنامه نيست ، از هم پاشيدگي تيم بعد از دريافت گل از عراق مصداق اين كلام است.
3- اينكه ما دلمان را نبايد به مسائلي كه قبلا اتفاق افتاده و انتظار بهر برداري از آنها را نداريم ، خوش كنيم.
همين دوپينگ بازيكن عراقي: بلاخره يك نفري آمده و تخلفي را مرتكب شده ولي هيچ كس و هيچ جايي او را محروم و يا جريمه نكرده است.
4- ببينيد ، قضيه دوپينگ با دو كارت زرد فرق ميكند ، بازيكني كه دو كارت زرد گرفته اتوماتيك وار از بازي بعدي محروم ميشود. ولي براي بازيكن دوپينگي بايد راي محرويت و يا جريمه صادر شود. تازه به قول كارشناسان ماده مورد استفاده بازكن عراقي جريمه اش از توبيخ كتبي تا محروميت 2 ساله متغيير است.لذا نبايد نتيجه تيم ملي اميد و بزرگسالان ايران و عراق باهم مقايسه شود.
5- در بازيهاي مقدماتي جام جهاني وقتي بحرين ايران را از صعود به جام جهاني ناكام و باعث صعود عربستان شد ، بحرينها به ناشايست پرچم عربستان را بالا بردند.
متاسفانه در باخت عراق به كره بهنگام گلهاي كره پرچمهاي ايران به شادي بالا رفت و بدتر از آن در رسانه ملي مجريان مرتب از شكست عراق اظهار شادماني مي كردند. و اين كار براي يك كشور همسايه ، مسلمان و با اكثريت شيعه شايسته نيست. مگر وجود يك بازيكن چقدر در حذف تيم ايران موثر يوده است؟
حسین
Netherlands
این عدم درک کار در سطح بالا را می رساند. برای چنین تماس حساسی میبایست از قبل برنامه ریزی می شد و از بعد تاریخی و سیاسی آن کاسته می شد و آقای سفیر باید در این مورد بسیار فعال میبود و حتی از باخت در بعد سیاسی و نزدیک کردن دو ملت برادر پیروزی می ساخت.
در عین حال پیروزی دو بر صبفر کره در مرحله بعد فاصبله سطح را نمایان می کند.
همه از غیر مینالند و سعدی از خویش
عراق و ایران با هم برادرن
محسن
Iran, Islamic Republic of
برخی از عراقیها باقیمانده رزمنده های صدام هستند همون آشه و همون کاسه
لایک !
خوب وقتي خرجشون رو ما ميديم كه ديگه ما و اونها نداره حالا ما تا هروقت كه دوست داريم تو استراليا بمونيم
وحید
Iran, Islamic Republic of
آقای کفاشیان / آقای کی روش
جالبه وقتی که هیچ کشوری حاضرنبود با تیم ایران بازی دوستانه انجام بده تیم عراق چند روز قبل از مسابقات اینکار رو کرد
سرمربی تیم ایران چقدر به به و چهچه میکرد همین بازیکن همانروز در تیم بود هیچ کدوم حرفی نزدید خجالت هم خوب چیزیه
عدم مدیریت ویا بهتر بگم سوء مدیریت فدراسیون و یخ زدن مغز سرمربی و نداشتن برنامه دوم باعث این باخت شد (البته نباید زحمت بازیکنان نادیده گرفت )
آقای سرمربی فهیم و اروپائی بادانش : چی شد حمایت از سرباز فراریت که میگفتی رابین هوده
چرا بجای بعد از اخرج برنامه تاکتیک تیم تغییری نکرد و فقط دوست داشتی دعوا کنی
حالا هم چند روزیه که به مربیهای ایرانی گیر دادی

هر چند بچه های تیم زحمت خودشون رو کشیدن

اما آقای کفاشیان و کی روش :

خجالت خجالت خجالت