به گزارش جهان به نقل از پیک بامدادی واحد مرکزی خبر، درآمدهایی که اندکاندک جمع گردد وانگهی بودجه قابلملاحظه ای شود، درآمد کلانی که هر سرمایهگذاری رو وسوسه می کنه، عوارض آزادراه همون اتوبانها رو میگم، البته در این چند ساله با ورود بخش خصوصی همچین هم این عوارض دیگه کوچک نیست، عوارضی که در برخی آزادراهها برای کامیونها به ۴۰ هزار تومن هم رسیده، حالا وزارت راه و شهرسازی تصمیم گرفته از سال آینده علاوه بر آزادراهها از بزرگراهها هم عوارض دریافت کنه، حالا این بزرگراه چیه، آقای کشاورزیان معاون وزیر راه و شهرسازی:
کشاورزیان: بزرگراه زیاده شما فرض کن الآن از تهران حرکت میکنید میروید به سمت قم مثلاً تا قم شما آزادراه دارین بعد از قم مثلاً به سمت اراک بزرگراهه به سمت اصفهان مثلاً بزرگراهه فرق بزرگراه با آزادراه اینکه آزادراه تقاطع همسطح نداره یعنی اگر ماشینی بخواهد دوربزنه یا باید یک تقاطع غیرهمسطح روگذر بگذارند بره بالا دوربزنه یا باید یک زیرگذر درست کنند ازاونجا دوربزنه دوتا لاین رفتوبرگشت آزادراه کاملاً از هم جدا هستند یعنی نمیتوانه ماشین هرجا دلش خواست دوربزنه بخاطراینکه بتواند سرعت بیشتری را بگیره.
اخذ عوارض از بزرگراه رو دولت در لایحه بودجه سال دیگه آورده، ایدهاش هم این بوده که از این نمد کلاهی برای بزرگراههای نیمهکاره ببافه، به عبارت دیگه تنها وقتیکه پای عوارض در میون باشه بخش خصوصی تمایل مشارکت در ساخت یا تکمیل راهها رو داره، برای همین هم وزارت راه و شهرسازی می خواد با وضع عوارض و تشویق بخش خصوصی ساخت بزرگراهها رو با سرعت مطمئنه به پایان برسونه، دکتر همتی کارشناس حوزه حملونقل معتقده اگرچه اخذ عوارض برای اتمام بزرگراههای نیمهتمام یکی از راهکارهای پیش رو دولته اما اخذ عوارض از بزرگراههایی که الآن استفاده می شن هیچ توجیهی نداره.
دکتر همتی: باید این جوری اصلاح بشه که وزارت راه و شهرسازی مجازاست برای پروژههای بزرگراهی نیمهتمام که مثلاً فرض کن تا ۸۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارند برای اینکه بتوانه فرض کن بخش خصوصی را مجاب کنه که بیاید این پروژههای بزرگراهی را تمام کنه این اجازه را به وزارت راه و شهرسازی بدهند که از این بزرگراهها عوارضی اخذ کنه نه برای بزرگراههای موجود برای پروژههای بزرگراهی نیمهتمام و نیمهکاره ای که تا ۸۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارند اون هم به این خاطر که ما بتوانیم زیرساختهای حملونقلی کشور را سریعاً تمام بکنیم.
البته اخذ عوارض تو همه کشورهای دنیا رایجه اما در قابل پولی که رانندهها می دن از امکانات خوبی هم استفاده می کنن، مثل مجتمعهای پذیرایی بینراهی مجهز و سامانههای امدادی کارآمد، از همه مهمتر روی روکش یا همون آسفالت صاف و مسطح می رونن؛ موضوعی که همین الآن در برخی از آزادراههای کشور دیده نمی شه چه برسه به بزرگراهها، آقای لاهوتی سخنگوی کمیسیون عمران می گه اخذ عوارض از بزرگراهها چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ اجتماعی قابلاجرا نیست بهارستانیها با اون مخالفت می کنن.
لاهوتی: سربزرگ راهها امکان وصول عوارض وجود نداره و به صلاح نه مردم هست نه کشور هست شما الآن مثلاً یک نمونه ما مثال بزنیم بزرگراه رشت به ساری اصلاً شما ازکی میخواهید عوارض بگیرید از هرجایی که امکان دور زدن وجود داره چه جوری باید محاسبه بکنید محدودیت نقدگیری دولت نباید بهر صورت اون وررا فراموش بکنید که وظیفه حاکمیت اهدا خدمات هست.
آگه وزارت راه و شهرسازی می خواد مثه مسکن مهر برای اتمام ساخت بزرگراهها همروی مشارکت مردم حساب کنه حرفی نیست، اما هم باید در کیفیت خدمات، امکانات و استانداردهای بزرگراهها تجدیدنظر شه و هم یه فکر حسابی برای تعیین نرخ عوارض اندیشیده شه، چون بزرگراهها دیگه مثه آزادراهها نیستن که مردم و بهخصوص کامیونها و اتوبوسها از یه مسیر دیگه تردد کنن، آگه بخواد سرنوشت عوارض بزرگراهها هم به بهونه سرمایه بخش خصوصی عاقبت آزادراه راها را پیدا کنه هزینههای مردم افزایش قابل توجهی پیدا می کنه.